Mieczysław Orzeł
| Data i miejsce urodzenia | 16 września 1914 Bogucice |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 3 listopada 1980 Warszawa |
| Przebieg służby | |
| Stanowiska | szef sztabu Batalionów Chłopskich Komendy III Okręgu Kielce, komendant obwodu Batalionów Chłopskich Kielce |
| Główne wojny i bitwy | II wojna światowa |
| Późniejsza praca | praca naukowa w Instytucie Włókiennictwa, praca w Komitecie Nauki i Techniki, radny Dzielnicowej Rady Narodowej Warszawa Śródmieście |
| Odznaczenia | |
 _BAR.svg){kind=small}  | |
Mieczysław Orzeł, ps. Dębczak, M. Bończa (ur. 16 września 1914 w Bogucicach, zm. 3 listopada 1980 w Warszawie) – szef sztabu Batalionów Chłopskich Komendy III Okręgu Kielce i komendant obwodu Batalionów Chłopskich Kielce, kapitan.
Życiorys
Urodził się jako syn kowala Franciszka. Uzyskał tytuł zawodowy magistra na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1933–1934 ochotnik Wojska Polskiego. Ukończył Dywizyjną Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 4 Pułku Piechoty Legionów 2 Dywizji Piechoty Legionów w Kielcach. Służył w 3 Pułku Piechoty Legionów w Jarosławiu, zaś w 1936 otrzymał stopień podporucznika rezerwy. W tym samym roku został członkiem Związku Młodzieży Wiejskiej, a w latach 1938–1939 był prezesem Akademickiego Koła ZMW. Ponadto należał do Stronnictwa Ludowego[1].
Uczestniczył w kampanii wrześniowej. Niedaleko Lwowa dowodził plutonem, następnie zaś kompanią. Od 1940 był członkiem pińczowskiego kierownictwa Stronnictwa Ludowego „Roch”. Pełnił funkcję oficera łącznikowego w ZWZ. Pod koniec tego roku był pracownikiem Zakładów Wytwórczych „Społem” w Kielcach. Od 1941 pełnił funkcję szefa sztabu Batalionów Chłopskich Komendy III Okręgu Kielce. W czerwcu 1942 został komendantem obwodu Batalionów Chłopskich Kielce[1]. W jego mieszkaniu istniał punkt konspiracyjny, gdzie w specjalnej skrytce przechowywano okręgowe archiwum[2]. Był współorganizatorem Związku Pracy Ludowej „Orka”. Kierował także akcją mająca na celu scalenie Oddziałów Taktycznych Batalionów Chłopskich z Armią Krajową. W 1944 przebywał w Sędziszowie pod nazwiskiem Jędrzejak, ze względu na zagrożenie aresztowaniem przez żandarmerię niemiecką. Powrócił na teren powiatu kieleckiego w sierpniu 1944.
Po zakończeniu II wojny światowej działał w Związku Młodzieży Wiejskiej „Wici”, Polskim Stronnictwie Ludowym i Zjednoczonym Stronnictwie Ludowym. Ponadto pracował w Instytucie Włókiennictwa w Łodzi i w Komitecie Nauki i Techniki w Warszawie[1]. Opatentował kilka swoich wynalazków. Jest autorem i współautorem kilku książek[3] i artykułów. Był także radnym Dzielnicowej Rady Narodowej Warszawa Śródmieście[1].
Ordery i odznaczenia
Przypisy
- ↑ a b c d Słownik Mariana Wojtasa.
- ↑ Adam Massalski, Stanisław Meducki: Kielce w latach okupacji hitlerowskiej 1939–1945. Wrocław: Ossolineum, 1986, s. 303. ISBN 83-04-01865-9.
- ↑ Orzeł, Mieczysław. Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2011-12-18].
Bibliografia
- Marian Wojtas: Słownik biograficzny żołnierzy Batalionów Chłopskich. T. IV. Lublin: Wydawnictwo Bestprint, 2007, s. 386–387. ISBN 978-8360702-23-9.
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Baretka: Krzyż Partyzancki
Baretka: Order Krzyża Grunwaldu III klasy