Mieczysław Pęczkowski

Mieczysław Pęczkowski
„Grzymała”
podpułkownik dyplomowany piechoty podpułkownik dyplomowany piechoty
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1895
Serock

Data śmierci

21 kwietnia 1962

Przebieg służby
Siły zbrojne

Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

2 Dywizja Piechoty Legionów

Stanowiska

szef sztabu dywizji

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920-1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Srebrny Wawrzyn Akademicki Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Oficer Orderu Gwiazdy Rumunii
Delegacja Wojska Polskiego wyjeżdżająca na święta pułków piechoty w Rumunii, na Dworcu Głównym w Warszawie. Major Pęczkowski stoi w drugim szeregu, czwarty od lewej.
Grób Mieczysława Pęczkowskiego na Starym Cmentarzu w Łodzi

Mieczysław Pęczkowski ps. „Grzymała”[1] (ur. 13 lutego 1895 w Serocku[2], zm. 21 kwietnia 1962) – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Mieczysław Pęczkowski urodził się 13 lutego 1895 w Serocku, pow. pułtuski, w rodzinie Eugeniusza[1]. Był starszym bratem Benedykta (1897–1920), pośmiertnie mianowanego kapitanem Wojska Polskiego i odznaczonego Orderem Virtuti Militari[3].

Uczęszczał do gimnazjum i szkoły handlowej w Łodzi i Pabianicach. Podczas I wojny światowej był zastępcą komendantów okręgu łódzkiego Polskiej Organizacji Wojskowej, Jerzego Neugebauera oraz Stanisława Steckiego-Skwarczyńskiego[4][5].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień kapitana piechoty ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[6][7][8]. W 1923 był oficerem 74 pułku piechoty[9][10]. Jako oficer nadetatowy tej jednostki odbył Kurs Normalny 1923–1925 w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie[11]. Uzyskał tytuł oficera dyplomowanego. W 1928 jako oficer Sztabu Generalnego był w składzie osobowym II wiceministra spraw wojskowych[12]. Obowiązki służbowe łączył z funkcją redaktora naczelnego „Przeglądu Piechoty” (1928-1938). Został awansowany na stopień majora piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930[13]. Z dniem 22 września 1930 został przydzielony na XIV trzymiesieczny kurs w Centralnej Szkole Strzelniczej w Toruniu[14]. W marcu 1931 został przeniesiony do 22 pułku piechoty w Siedlcach na stanowisko dowódcy batalionu[15][16]. W maju 1931 przebywał w Rumunii, jako członek oficjalnej delegacji Wojska Polskiego[17]. W grudniu 1932 został przeniesiony do Wojskowego Instytutu Naukowo-Wydawniczego w Warszawie na stanowisko szefa Wydziału Naukowego[18]. Na początku czerwca 1935 został wybrany członkiem zarządu Towarzystwa Wiedzy Wojskowej[19]. Od 1937 sprawował stanowisko szefa sztabu 2 Dywizji Piechoty Legionów w Kielcach. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1938 roku i 44. lokatą w korpusie oficerów piechoty[20]. Funkcję szefa sztabu 2 DP Leg. pełnił podczas kampanii wrześniowej - do dnia 8 września 1939. Po zakończeniu wojny wrócił do kraju i został zarejestrowany w jednej z rejonowych komend uzupełnień[1].

Zmarł 21 kwietnia 1962. Pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi.

Ordery i odznaczenia

Publikacje

Przypisy

  1. a b c Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-04-27]..
  2. a b c Stanisław Łoza: Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 565. [dostęp 2020-05-28].
  3. Anna Gronczewska: Miejsca upamiętniające walczących o niepodległość. dzienniklodzki.pl, 2011-11-11. [dostęp 2017-10-10].
  4. Roman Starzyński: Cztery lata wojny w służbie Komendanta . Przeżycia wojenne 1914–1918. Warszawa: 1937, s. 323.
  5. Dariusz Nowiński: Listopadowe dni. jpilsudski.org. [dostęp 2017-10-10].
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 421.
  7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 363.
  8. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 198.
  9. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 337.
  10. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 364.
  11. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 297, 1363.
  12. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 132.
  13. a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 37.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 39.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 101.
  16. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 552.
  17. Rezmer 2017 ↓, s. 151.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 415.
  19. Oficerskie kursy języków obcych. Obrady delegatów T-wa wiedzy wojskowej. „Warszawski Dziennik Narodowy”. 15B, s. 9, 9 czerwca 1935. 
  20. Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 418.
  21. M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 100 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  22. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1930 roku, s. 325 „za zasługi na polu naukowym i wyszkolenia wojska”..
  23. M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 96 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  24. M.P. z 1935 r. nr 257, poz. 306 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej i krzewienie czytelnictwa w wojsku”.
  25. Rezmer 2017 ↓, s. 142.
  26. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 4 lipca 1932 roku, s. 337.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
POL Wawrzyn Akademicki BAR.svg
Baretka: Wawrzyn Akademicki.
PL Epolet pplk.svg
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Delegacja Wojska Polskiego wyjeżdżająca na święta pułków piechoty w Rumunii, na Dworcu Głównym w Warszawie.jpg
Delegacja Wojska Polskiego wyjeżdżająca na święta pułków piechoty w Rumunii, na Dworcu Głównym w Warszawie. Stoją w pierwszym szeregu: kpt. Aleksander Wilhelm Hertlejn, adiutant 19 pp (trzeci od lewej), płk Edward Dojan-Surówka, dowódca 21 pp (czwarty od lewej), płk Rudolf Kaleński, dowódca 17 pp (piąty od lewej), płk Kazimierz Hozer, dowódca 22 pp (szósty od lewej), ppłk dypl. Feliks Kwiatek, dowódca 19 pp (siódmy od lewej) i mjr Wacław Iwaszkiewicz z 17 pp (ósmy od lewej). W drugim szeregu: st. sierż. Stefan Szuba z 21 pp (trzeci od lewej), mjr dypl. Mieczysław Pęczkowski z 22 pp (czwarty od lewej), kpt. Marian Feliks Tinz, adiutant 17 pp (szósty od lewej). W trzecim szeregu: ppor. Stanisław Piwowarczyk (1904–1940) z 19 pp (pierwszy od prawej) i por. Stefan Henryk Karyszkowski z 22 pp (drugi od prawej).
Grób Mieczysława Pęczkowskiego.jpg
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
grób Mieczysława Pęczkowskiego na Starym Cmentarzu w Łodzi
ROM Order of the Star of Romania 1877 Officer BAR.svg
Baretka: Order Gwiazdy Rumunii (model 1877) – Oficer – Księstwo i Królestwo Rumunii.