Mieczysław Piszczkowski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia literatury polskiej | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Polska Akademia Nauk / Umiejętności | |
| Status PAN | wiceprzewodniczący komisji |
| Status PAU | członek komisji |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
 | |
Mieczysław Maria Władysław Piszczkowski (ur. 8 sierpnia 1901 w Mielnicy, zm. 23 maja 1981 w Krakowie) – polski historyk literatury polskiej.
Był synem Zygmunta Piszczkowskiego dyrektora cukrowni w Chodorowie i Wandy z Piętkowskich. W latach 1919-1924 odbył studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie w zakresie filologii polskiej oraz historii Polski. W 1924 obronił doktorat pod kierunkiem Wilhelma Bruchnalskiego na podstawie rozprawy Kształt i ruch w poezji Jakuba Trembeckiego. Habilitację uzyskał 24 czerwca 1933. Był docentem historii literatury polskiej Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W roku 1931 został członkiem Komisji Historii Literatury Polskiej PAU w Krakowie, a w 1934 — członkiem przybranym Towarzystwa Naukowego we Lwowie. W roku 1938 odznaczony został Złotym Krzyżem Zasługi. Od listopada 1939 przebywał w Krakowie, w roku 1941 przeniósł się do Rzeszowa. Po II wojnie światowej w 1946 został zatrudniony na Uniwersytecie Jagiellońskim. Specjalista w zakresie literatury oświeceniowej. 16 maja 1958 został członkiem Komisji Historycznoliterackiej Oddziału PAN w Krakowie, a w okresie 1963— 1966 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego tej Komisji. 26 marca 1959 został profesorem nadzwyczajnym, 1 kwietnia 1969 nadano mu tytuł profesora zwyczjnego. Na emeryturę przeszedł we wrześniu 1971.[1]
Należał do Polskiej Korporacji Akademickiej „Leopolia”. Został pochowany 29 maja 1981 na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie
Publikacje
- Zagadnienia wiejskie w literaturze polskiego Oświecenia
- monografia Ignacy Krasicki
- książeczka o lwowskim poecie Janie Zahradniku