Mieczysław Popiel
Data i miejsce urodzenia | 30 czerwca 1904 |
---|---|
Data śmierci | 20 listopada 1992 |
Minister żeglugi | |
Okres | od 13 lipca 1950 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Mieczysław Piotr Popiel (ur. 30 czerwca 1904 w Kijowie, zm. 20 listopada 1992) – polski inżynier mechanik i polityk, minister żeglugi w latach 1950–1956, poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I kadencji.
Życiorys
Syn Jana i Bronisławy. W latach 1928–1929 był członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej, od 1931 Komunistycznej Partii Polski, od 1944 Polskiej Partii Robotniczej, a od 1948 Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Działacz Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej „Życie”. W trakcie II wojny światowej przebywał w Związku Radzieckim. W latach 1943–1944 wchodził w skład zarządu głównego Związku Patriotów Polskich.
Pracował w aparacie partyjnym. W PPR zastępca członka Komitetu Centralnego (1945–1948) oraz kierownik wydziału przemysłu (1945–1947) i komunikacji (1948). W Komitecie Centralnym PZPR kierownik wydziału komunikacji (1948–1950) oraz zastępca kierownika wydziału ekonomicznego (1960–1964) i przemysłu ciężkiego i komunikacji (1964–1965), a także członek (1948–1954) i zastępca członka (1954–1964) KC PZPR.
Pełnił mandat poselski do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I kadencji. W 1944 zastępca kierownika Resortu Gospodarki Narodowej i Finansów Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego, następnie do 1945 podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu. Od 1947 do 1948 wiceprezes Centralnego Urzędu Planowania, w latach 1950–1956 minister żeglugi. Następnie w okresie 1956–1959 Pełnomocnik Urzędu ds. Repatriacji Polaków z ZSRR przy Ambasadzie PRL w Moskwie. Od 1965 do 1968 pełnomocnik Rady Ministrów do spraw surowców wtórnych przy Komitecie Drobnej Wytwórczości.
Z jego inicjatywy w latach 1953–1957 wybudowano Dom Rybaka we Władysławowie, popularnie od jego nazwiska zwany „Popielówką”. Uchwałą KRN z 3 stycznia 1945 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[1]. W 1986 roku wyróżniony przez Sekretariat KC PZPR Medalem im. Ludwika Waryńskiego[2].
Od 1968 na emeryturze. Żonaty z Romaną Popiel (1917-1982). Pochowany na wojskowych Powązkach (kwatera D37-2-12)[3].
Przypisy
- ↑ Lista osób odznaczonych M.P. z 1945 r. nr 5, poz. Lista osób odznaczonych
- ↑ Życie Partii, styczeń - marzec 1987, str. 55
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
Bibliografia
- Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2013-10-31].
- Informacje w BIP IPN
- Tadeusz Mołdawa , Ludzie władzy 1944–1991, Warszawa: PWN, 1991, s. 412, ISBN 83-01-10386-8, OCLC 69290887 .
- Wyszukiwarka cmentarna - warszawskie cmentarze
Media użyte na tej stronie
Baretka Odznaki im. Ludwika Waryńskiego
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Mieczysława Popiela na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach
Bolesław Bierut, właśc. Bolesław Biernacki, ps. Janowski, Iwaniuk, Tomasz, Bieńkowski, Rutkowski, (ur. 18 kwietnia 1892 w Rurach Jezuickich, dziś dzielnica Lublina - zm. 12 marca 1956 w Moskwie) – polski działacz komunistyczny, przewodniczący Krajowej Rady Narodowej od 1944, pierwszy przywódca Polski Ludowej, prezydent RP od 1947, Przewodniczący KC PZPR od 1948, premier PRL od 1952.
Józef Cyrankiewicz, Prime Minister of Poland (People's Republic of Poland) 1947-1970