Mieczysław Puteczny

Mieczysław Puteczny

pułkownik
Data i miejsce urodzenia	17 kwietnia 1913 Warszawa
Data i miejsce śmierci	8 października 1990 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1943-1975
Siły zbrojne	Wojsko Polskie ludowe Wojsko Polskie
Jednostki	39 Pułk Piechoty 1 Brygada Artylerii Armat 4 Pomorska Dywizja Piechoty
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Grób Mieczysława Putecznego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Mieczysław Puteczny (ur. 17 kwietnia 1913 w Będzinie, zm. 8 października 1990 w Warszawie) – pułkownik Sił Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, działacz PZPR.

Życiorys

Przed wojną związany z ruchem komunistycznym. W latach 1936–1937 służył w 39 pułku piechoty. W latach 1939–1944 przebywał na terenie ZSRR. 1 września 1943 został żołnierzem Wojska Polskiego w stopniu plutonowego. Służył w 1 Brygadzie Artylerii Armat im. gen. Józefa Bema, a następnie w 4 Dywizji Piechoty im. Jana Kilińskiego. Służbę na stanowisku dowódczym w KBW rozpoczął w 1946 roku^[1]. Podczas walk z Ukraińską Armią Powstańczą dowodził Grupą Operacyjną „Lubaczów” ( w 1947 liczyła 1778 żołnierzy)^[2]. W czasie służby w Korpusie Bezpieczeństwa Wewnętrznego był zastępcą dowódcy do spraw politycznych, awansując do stopnia pułkownika^[3]. Funkcję tę pełnił w latach 1952–1956 (w tym czasie dowódcą KBW był gen. bryg. Włodzimierz Muś). W listopadzie 1956 został przekazany do dyspozycji Ministerstwa Obrony Narodowej. W następnych latach był m.in. zastępcą Głównego Inspektora Lotnictwa ds. politycznych. W stan spoczynku przeszedł 3 kwietnia 1975 roku.

Wieloletni działacz PPR i PZPR. 18 kwietnia 1988, okazji 75-ej rocznicy urodzin, jako zasłużony działacz ruchu robotniczego, został przyjęty przez członka Biura Politycznego KC PZPR, sekretarza KC, gen. broni dr Józefa Baryłę. Pochowany wraz z żoną Teodozją Marią Puteczną (1914-1987) na wojskowych Powązkach (kwatera H-15-6)^[4].

Odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Order Virtuti Militari
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• Order Sztandaru Pracy II klasy
• Krzyż Walecznych
• Medal 10-lecia Polski Ludowej
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Medal 40-lecia Polski Ludowej
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
• Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
• Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
• Brązowy Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
• Złoty Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju"
• Srebrny Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju"
• Brązowy Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju"
• Medal im. Ludwika Waryńskiego (1986)^[5]

Przypisy

Bibliografia

• Mieczysław Jaworski: Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego 1945–1965. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1984. ISBN 83-11-07115-2.
• Edmund Makowski, Poznański czerwiec 1956: pierwszy bunt społeczeństwa w PRL, Wydawnictwo Poznańskie, 2001, str. 139
• Edward Jan Nalepa, Po obu stronach barykady: Wojsko Polskie w Poznaniu 1956 w dokumentach, Agencja Wydawnicza "Egros", 1998, str. 24
• Wojskowy Przegląd Historyczny, 1991, nr 1-2
• Wojskowy Przegląd Historyczny, 1996, nr 1-2, str. 181