Mieczysław Róg-Świostek

Mieczysław Róg-Świostek

Data i miejsce urodzenia	24 lutego 1919 Rybiczyzna
Data śmierci	31 sierpnia 2000
Członek Rady Państwa
Okres	od 12 lutego 1981 do 6 listopada 1985
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Odznaczenia

Grób Mieczysława Roga-Świostka na cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Mieczysław Róg-Świostek; właściwie Mieczysław Świostek, ps. Róg (ur. 24 lutego 1919 w Rybiczyznie, zm. 31 sierpnia 2000) – partyzant, działacz państwowy, dziennikarz i historyk. Poseł na Sejm PRL IV, V, VI, VII i VIII kadencji, członek Rady Państwa (1981–1985).

Życiorys

Przed II wojną światową pracował w zarządzie gminnym we wsi Błaziny; podczas wojny uczestnik ruchu oporu (Związek Walki Zbrojnej, Rewolucyjna Grupa Inteligencji Socjalistycznej „Świt”, Armia Ludowa). Współorganizator AL na Kielecczyźnie, kapitan, szef sztabu 2 Brygady AL „Świt”, członek sztabu III Obwodu AL. W ludowym Wojsku Polskim zweryfikowany jako podpułkownik rezerwy.

Od 1943 był członkiem Polskiej Partii Robotniczej. W 1945 I sekretarz Komitetu Miejskiego PPR w Radomiu, następnie II sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PPR w Kielcach. W latach 1945–1946 szef polskiej Misji Repatriacyjnej w amerykańskiej strefie okupacyjnej w Niemczech. W latach 1946–1949 pracownik aparatu partyjnego PPR i (od 1948) Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej; w latach 1949–1953 redaktor naczelny pisma PZPR „Chłopska Droga”, w latach 1953–1957 dyrektor Departamentu Nauki i Propagandy Rolnictwa w Ministerstwie Rolnictwa, w latach 1957–1958 redaktor naczelny kieleckiego „Słowa Ludu”. W latach 1958–1986 ponownie redaktor naczelny „Chłopskiej Drogi”. W latach 1964–1980 zastępca członka, a w latach 1980–1981 członek Komitetu Centralnego PZPR. W 1965 ukończył studia na Wydziale Historyczno-Socjologicznym Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR w Warszawie.

W latach 1965–1985 poseł na Sejm PRL IV, V, VI, VII i VIII kadencji, w latach 1981–1985 członek Rady Państwa.

W latach 1964–1974 był wiceprezesem zarządu głównego Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich; działacz Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, m.in. członek prezydium zarządu głównego. Od 1978 wieloletni prezes Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Japońskiej.

Autor wielu artykułów prasowych (w pismach „Trybuna Ludu”, „Chłopska Droga”, „Życie Warszawy” i innych) oraz książek: Moje spotkanie z Japonią (1976) i Czas przeszły i teraźniejszy (1982).

Według materiałów zgromadzonych w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej był w latach 1945–1972 agentem (tajnym współpracownikiem) Służby Bezpieczeństwa PRL o pseudonimie „Teno”^[1].

Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B38-2-11)^[2].

Życie prywatne

Żonaty z Barbarą Róg-Świostek (1921–2010).

Ordery i odznaczenia

Polskie

• Order Sztandaru Pracy I klasy
• Order Sztandaru Pracy II klasy
• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
• Order Krzyża Grunwaldu III klasy
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1953)^[3]
• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie (1995)^[4]
• Krzyż Partyzancki
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
• Medal im. Ludwika Waryńskiego^[5]

i inne.

Zagraniczne

• Order Wojny Ojczyźnianej I stopnia (Związek Radziecki)
• Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (Związek Radziecki)
• Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (Związek Radziecki, 1965)^[6]
• Medal Wolności (Stany Zjednoczone)
• Wielka Wstęga Orderu Świętego Skarbu (Japonia)
• Medal „40. rocznica Wyzwolenia Czechosłowacji przez Armię Radziecką” (Czechosłowacja)

Awanse

• kapitan – 1944
• podpułkownik – okres powojenny

Przypisy

Bibliografia

• „Za Wolność i Lud”, 1985, nr 21 (1118), s. 5.