Mieczysław Rzepiela

Mieczysław Rzepiela
Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1919
Wełdzirz

Data śmierci

30 maja 2007

Poseł VIII kadencji Sejmu PRL
Okres

od 23 marca 1980
do 31 sierpnia 1985

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie Medal 10-lecia Polski Ludowej

Mieczysław Bolesław Rzepiela (ur. 20 grudnia 1919 w Wełdzirzu, zm. 30 maja 2007[1]) – polski działacz ruchu ludowego, ekonomista i polityk, poseł na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji.

Życiorys

W czasie okupacji walczył w oddziałach partyzanckich Batalionów Chłopskich. Po wojnie pełnił funkcję instruktora przy Powiatowym Związku Samopomocy Chłopskiej w Głubczycach, którego od października 1946 do czerwca 1948 był prezesem. W marcu 1946 wstąpił do Stronnictwa Ludowego, w którym do 1947 był prezesem Powiatowego Zarządu w Głubczycach (pozostał następnie członkiem jego prezydium). W 1946 przystąpił także do Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici”, z którym w 1948 wszedł w skład Związku Młodzieży Polskiej (był jego członkiem do 1957). Uzyskał wykształcenie wyższe ekonomiczne w Wyższej Szkole Ekonomicznej we Wrocławiu. W 1949 wraz z SL przystąpił do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, w którym do 1950 nadal zasiadał w Powiatowym Komitecie Wykonawczym w Głubczycach, po czym przeszedł do pracy w aparacie Wojewódzkiego Komitetu Wykonawczego w Opolu. W latach 1950–1953 pełnił funkcję prezesa tamtejszego Wojewódzkiego Związku Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”, a w 1953 w Szczecinie i wiceprezesa WZS „SCh” w Lublinie. Od stycznia 1954 do lipca 1968 był prezesem Wojewódzkiego Związku Spółdzielni Mleczarskich w Opolu. Od 1961 do 1969 był radnym tamtejszej Wojewódzkiej Rady Narodowej. W 1962 zasiadł w prezydium Wojewódzkiego Komitetu ZSL w Opolu, w 1968 awansował na funkcję jego wiceprezesa, a od października 1970 do kwietnia 1981 był prezesem WK. W latach 1964–1969 zasiadał w Głównej Komisji Rewizyjnej Naczelnego Komitetu partii, a następnie był zastępcą członka (1969–1973) i członkiem (1973–1984) NK ZSL. W październiku 1970 został wiceprzewodniczącym WK Frontu Jedności Narodu w Opolu. W latach 1980–1983 przewodniczył WRN w Opolu, a następnie (do 1985) był jej starszym inspektorem.

W 1972, 1976 i 1980 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji z okręgu Kędzierzyn-Koźle (po raz pierwszy jeszcze w okręgu Koźle). W VI kadencji zasiadał w Komisji Drobnej Wytwórczości, Spółdzielczości Pracy i Rzemiosła, a w VII kadencji w Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów. W trakcie VIII kadencji był zastępcą przewodniczącego Komisji Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, ponadto zasiadał w Komisji Górnictwa, Energetyki i Chemii oraz Komisjach Nadzwyczajnych do rozpatrzenia projektu ustawy o radach narodowych i samorządzie terytorialnym; do rozpatrzenia projektu ustawy konstytucyjnej o Trybunale Konstytucyjnym i do rozpatrzenia projektu ustawy o obowiązkach i prawach posłów na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Pochowany na cmentarzu komunalnym w Opolu (5NC/1/5)[2].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Informacje w serwisie Grobonet. [dostęp 2019-02-12].
  2. ↑ Informacje w serwisie Grobonet
  3. ↑ M.P. z 1994 r. nr 60, poz. 525
  4. ↑ M.P. z 1955 r. nr 37, poz. 372

Bibliografia

Media użyte na tej stronie