Mieczysław Słupski

Jarosław Mieczysław Słupski

generał brygady
Data i miejsce urodzenia	1 kwietnia 1919 Płoskirów
Data i miejsce śmierci	3 sierpnia 1991 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1939 - 1984
Siły zbrojne	Wojsko Polskie, Siły Zbrojne Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
Jednostki	Samodzielna Grupa Operacyjna „Polesie”, Śląski Okręg Wojskowy
Stanowiska	pełnomocnik ministra Obrony Narodowej ds budownictwa specjalnego
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Grób Mieczysława Słupskiego

Jarosław Mieczysław Słupski, inżynier (ur. 1 kwietnia 1919 w Płoskirowie na Podolu, zm. 3 sierpnia 1991 w Warszawie) – generał brygady Wojska Polskiego.

Po 1920 przybył z rodziną do Polski. W 1937 ukończył Szkołę Podchorążych Saperów w Modlinie i jako dowódca plutonu saperów w Samodzielnej Grupie Operacyjnej „Polesie” gen. Franciszka Kleeberga walczył w kampanii 1939. Ranny w bitwie pod Kockiem. Do 1945 przebywał w niewoli niemieckiej.

W kwietniu 1945 zgłosił się do służby w LWP i pełnił służbę na kolejnych stanowiskach w służbie zakwaterowania i budownictwa. Podczas służby w Śląskim Okręgu Wojskowym, jako szef wydziału, szef zarządu kwaterunkowo-budowlanego ukończył studia politechniczne (budownictwo). Później szef Departamentu Kwaterunkowo Budowlanego Głównego Kwatermistrzostwa Wojska Polskiego – zastępca głównego kwatermistrza WP.

Generał brygady z 1968. W l. 1971–1973 dyrektor Departamentu Spraw Obronnych w Ministerstwie Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych. Później pełnomocnik ministra Obrony Narodowej ds budownictwa specjalnego.

Od 1984 w stanie spoczynku. Mieszkał w Warszawie, gdzie zmarł. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera B4-7-24)^[1]. Uroczystość pogrzebową poprzedziła msza żałobna w Katedrze polowej Wojska Polskiego, którą odprawił biskup polowy WP gen. bryg. Sławoj Leszek Głódź. W imieniu WP nad grobem przemówił gen. bryg. Roman Pusiak.

Odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1973)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1963)
• Złoty Krzyż Zasługi (1958)
• Srebrny Krzyż Zasługi (1946)
• Medal za Warszawę 1939–1945
• Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Medal 40-lecia Polski Ludowej
• Medal „Za udział w walkach o Berlin” (1970)
• Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939” (1982);
• Medal „Za długoletnią, ofiarną służbę” (1984)
• Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”

odznaczenia resortowe. Nie zweryfikowano mu odznaczenia Krzyżem Walecznych, który według własnej relacji miał otrzymać 6 października 1939 od gen. Kleeberga.

Bibliografia

• H.P. Kosk - „Generalicja polska” wyd.: Oficyna Wydawnicza „Ajaks” Pruszków 2001
• JanuszJ. Królikowski JanuszJ., Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943−1990, t. III, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2010, ISBN 978-83-7611-801-7, OCLC 833638240 .

Przypisy