Mieczysław Skowroński-Sas
Mieczysław Skowroński-Sas (ur. 24 lutego 1920 w Szaflarach, zm. 19 grudnia 1996 w Londynie) – polski inżynier, działacz emigracyjny, rektor Polskiego Uniwersytetu Na Obczyźnie, minister w rządach Kazimierza Sabbata.
Życiorys
W 1938 uzyskał świadectwo dojrzałości a następnie kontynuował naukę w Szkole Podchorążych Łączności[1].
II wojna światowa
Walczył w wojnie obronnej 1939 i kampanii francuskiej 1940 w stopniu podchorążego. Następnie służył jako oficer w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Karpackich, walcząc w kampanii libijskiej, a następnie w 2 Korpusie Polskim, w szeregach 3 Karpackiego Batalionu Łączności. Ciężko ranny pod Loreto. Został odznaczony Krzyżem Walecznych (dwukrotnie) i Orderem Virtuti Militari (V klasy).
Działalność naukowa i społeczna
Po II wojnie światowej pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii, w latach 1945–1951 odbył studia techniczne na Wydziale Mechanicznym w Herriot-Watt College oraz na Wydziale Inżynierii Lądowej Polish University College. W 1965 obronił pracę doktorską w Polskim Uniwersytecie Na Obczyźnie z zakresu technologii betonu. Zawodowo zajmował się budownictwem lądowym, od 1959 pracował w Afryce, od 1965 w magistracie Londynu jako „principal engineer” oraz „principal project engineer”[1]. W latach 1973–1975 był prezesem Stowarzyszenia Techników Polskich w Wielkiej Brytanii. W 1978 został profesorem Polskiego Uniwersytetu Na Obczyźnie, od 1979 był członkiem Senatu PUNO, w latach 1983–1986 prorektorem, w latach 1987–1993 rektorem PUNO. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, od 1980 członkiem jego Komisji Rewizyjnej, w latach 1981–1989 przewodniczącym tej komisji.
Działalność polityczna
Od 1973 do 1983 oraz w latach 1989–1991 był członkiem IV, V, VI i VIII Rady Narodowej, z ramienia Niezależnej Grupy Społecznej. W 1976 został ministrem informacji i dokumentacji w pierwszym rządzie Kazimierza Sabbata, funkcję tę pełnił także w drugim rządzie sformowanym przez tego polityka w 1978. W trzecim rządzie Kazimierza Sabbata sformowanym w 1979 został natomiast ministrem spraw emigracji. Tę ostatnią funkcję pełnił do 20 listopada 1982[2]. Zmarł 19 grudnia 1996. Pochowany w kolumbarium przy kościele św. Andrzeja Boboli w Londynie[3].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1989)[4]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (3 maja 1984)[5]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Przypisy
- ↑ a b Wybór członków Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Polskie Towarzystwo Naukowe na Ojczyźnie s. 109-110. docplayer.pl. [dostęp 2016-10-14].
- ↑ http://eprints.hist.pl/364/1/1982-12-29_nr2.pdf
- ↑ http://www.polishheritage.co.uk/index.php?option=com_content&view=article&id=384&Itemid=301
- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 96, Nr 6 z 15 grudnia 1989.
- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 15, Nr 3 z 31 grudnia 1984.
Bibliografia
- Zbigniew Andrzej Judycki Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie. Słownik biograficzny pracowników naukowych, wyd. PUNO, Londyn 2008
- Romuald Turkowski Parlamentaryzm polski na uchodźstwie 1973-1991, wyd. Sejmowe, Warszawa 2002
Media użyte na tej stronie
Kazimierz Sabbat, prezydent RP na emigracji w latach 1986-1989