Mieczysław Sokół-Szahin

Mieczysław Sokół-Szahin
Ilustracja
pułkownik piechoty pułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

18 września 1889
Żytomierz, gubernia wołyńska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

1940
Charków, USRR

Przebieg służby
Lata służby

do 1940

Siły zbrojne

Coat of Arms of Russian Empire.svg Armia Imperium Rosyjskiego
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

21 Pułk Piechoty „Dzieci Warszawy”
28 Pułk Strzelców Kaniowskich
22 Pułk Piechoty
78 Pułk Piechoty
Komenda Miasta Przemyśl

Stanowiska

zastępca dowódcy
dowódca pułku piechoty
komendant miasta

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Odznaka oficerska 28 Pułku Strzelców Kaniowskich Odznaka 22 Pułku Piechoty Odznaka 78 Pułku Piechoty Odznaka 21 Pułku Piechoty
Mieczysław Sokół-Szahin z żoną Teodozją, 6-letnią córką Janiną i rocznym synem Stanisławem. Baranowicze 1927

Mieczysław Sokół-Szahin (ur. 18 września[a] 1889 w Żytomierzu, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Syn Jana i Henryki z Lewickich. Podczas I wojny światowej służył w armii rosyjskiej. W Wojsku Polskim od 1919. Uczestnik wojny z bolszewikami. 1 marca 1920 został „odkomenderowany” z batalionu zapasowego 21 pułku piechoty do Dowództwa Frontu Litewsko-Białoruskiego[1]. W okresie od 10 marca do 6 kwietnia 1920 roku dowodził 21 pułkiem piechoty „Dzieci Warszawy”[2]. Następnie pełnił służbę na stanowisku oficera do zleceń dowódcy 1 Armii, a później dowódcy III baonu 28 pułku Strzelców Kaniowskich.

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 236. lokatą w korpusie oficerów piechoty[3]. W lipcu 1922 został zatwierdzony na stanowisku zastępcy dowódcy 22 pułku piechoty w Siedlcach[4][5]. Od 1927 roku był dowódcą 78 pułku piechoty w Baranowiczach[6][7]. 1 stycznia 1929 roku został awansowany na pułkownika ze starszeństwem z dnem 1 stycznia 1929 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. W sierpniu 1935 został przeniesiony do Komendy Miasta Przemyśl na stanowisko komendanta[9].

W okresie II RP był osadnikiem wojskowym w powiecie słonimskim[10].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku pozostał na stanowisku komendanta miasta i wziął udział w obronie Przemyśla[11].

Po agresji ZSRR na Polskę 1939 dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie jenieckim w Starobielsku. Wiosną 1940 zamordowany przez NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.

Postanowieniem nr 112-48-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z dnia 5 października 2007 roku został awansowany pośmiertnie do stopnia generała brygady[12]. Awans został ogłoszony w dniu 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

Zobacz też

Uwagi

  1. W Dzienniku Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 22 sprostowano datę urodzenia płk. Mieczysława Sokół-Szahina z 6 września 1889 roku na 18 września 1889. Datę urodzenia 6 września podała Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków, którą wydała Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w 2003.

Przypisy

  1. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 13 marca 1920 roku, s. 205.
  2. Księga chwały piechoty, praca zbiorowa, Warszawa 1992, reprint wydania z 1939 r.
  3. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 26.
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 188, 399.
  5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 177, 342.
  6. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 92, 162.
  7. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 17, 606.
  8. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 1 z 4 stycznia 1929 roku, s. 1.
  9. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 109.
  10. Osadnicy wojskowi – lista kompletna. kresy.genealodzy.pl. s. 187. [dostęp 2015-04-10].
  11. Dalecki 1989 ↓, s. 147.
  12. M.P. z 2007 r. nr 85, poz. 885
  13. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości” - jako Mieczysław Sokół-Szapin.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

PL Epolet plk.svg
Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Coat of Arms of Russian Empire.svg
Central element of the Russian imperial coat of arms.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Mieczyslaw Sokól-Szahin.jpg
Mieczysław Sokół-Szahin (1889-1940) – Colonel of the Polish Army, victim of the Katyn massacre
Odznaka 78pp.jpg
Autor: Anwit, Licencja: CC BY-SA 4.0
Odznaka 78 pp
Odznaka 21 pułku piechoty (II RP).jpg
Autor: Gruzin, Licencja: CC BY-SA 4.0
Odznaka 21 pułku piechoty (II RP)
Rodz.jpg
Autor: Maupitii, Licencja: CC BY-SA 4.0
Mieczysław Sokół Szahin w wieku 38 lat z żoną i dziećmi: 6 letnią Janiną i rocznym Stanisławem. 1927 rok
Odznaka 22pp.jpg
Autor: Anwit, Licencja: CC BY-SA 4.0
Odznaka 22 pp
Odznaka 28 pułku piechoty legionów.jpg
Odznaka oficerska 28 Pułku Strzelców Kaniowskich