Mieczysław Wągrowski
 | |
 generał brygady | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1944–1946 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska | szef Głównego Zarządu Polityczno-Wychowawczego Wojska Polskiego, |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca | wiceminister Kontroli Państwowej, z-ca członka KC PZPR |
| Odznaczenia | |
       | |
Mieczysław Wągrowski ps. Antek, Wicek (ur. 28 grudnia 1902 w Warszawie, zm. 2 stycznia 1967 tamże) – działacz komunistyczny, generał brygady, szef Głównego Zarządu Polityczno-Wychowawczego Wojska Polskiego, poseł na Sejm Ustawodawczy i Sejm PRL I kadencji, szef Polskiej Misji Wojskowej w Wielkiej Brytanii i w Korei.
Życiorys
Syn Kazimierza Wągrowskiego, farmaceuty, prowadzącego aptekę w Warszawie, przy ul. Szkolnej 4.
Studiował prawo w Szwajcarii. Przed II wojną światową członek Związku Młodzieży Komunistycznej, Komunistycznej Partii Polski i Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej „Życie” i Francuskiej Partii Komunistycznej.
W czasie wojny przebywał w ZSRR, należał do współorganizatorów Związku Patriotów Polskich i 1 Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki. W 1944 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej. Od 16 września 1944 do 9 maja 1945 zastępca szefa zarządu Głównego Zarządu Polityczno-Wychowawczego Wojska Polskiego. W latach 1945–46 był szefem Misji Wojskowej w Wielkiej Brytanii.
Po powrocie do Polski pełnił od stycznia 1946 funkcję zastępcy kierownika i kierownika (do 31 października 1948) Wydziału Propagandy i Agitacji Komitetu Centralnego Polskiej Partii Robotniczej; od 10 maja 1947 członek Rady Nadzorczej Robotniczej Spółdzielni Wydawniczej „Prasa”. Od 1948 do śmierci w 1967 zastępca członka Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.
Od 1948 ponownie w czynnej służbie wojskowej: od października 1948 do listopada 1949 był szefem Głównego Zarządu Polityczno-Wychowawczego Wojska Polskiego. W okresie od 25 maja 1950 do 28 marca 1952 był Przewodniczącym Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku.
Od 1953 szef Polskiej Misji Wojskowej w Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych w Korei.
Od kwietnia 1953 do grudnia 1957 wiceminister Kontroli Państwowej.
Z ramienia PPR i PZPR sprawował mandat posła na Sejm Ustawodawczy (1947–1952) i Sejm PRL I kadencji (1952–1956).
Wiceprzewodniczący Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. Przewodniczący Zarządu Głównego Ligi Morskiej (od 1950).
Odznaczony m.in. Orderem Sztandaru Pracy I klasy, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Grunwaldu II i III klasy, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Pochowany został z pełnymi honorami wojskowymi i partyjnymi 4 stycznia 1967 roku na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A 28 tuje nr 19)[1]. W pogrzebie wzięli udział przedstawiciele najwyższych władz państwowych, między innymi członek Biura Politycznego KC PZPR Stefan Jędrychowski, marszałek Sejmu PRL Czesław Wycech, sekretarze KC PZPR Witold Jarosiński i Władysław Wicha, wiceprezes Naczelnego Komitetu ZSL Józef Ozga-Michalski, wiceprzewodnicząca Centralnego Komitetu Stronnictwa Demokratycznego Eugenia Krassowska. W imieniu kierownictwa PZPR przemówienie wygłosił przwodniczący Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej Roman Nowak, a w imieniu władz Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej przewodniczący Zarządu Głównego towarzystwa Czesław Wycech[2].
Jego żoną była Felicja Wągrowska (ur. 1907), działająca w ruchu komunistycznym, w PRL zatrudniona w Polskim Radiu.
Awanse
- podporucznik - 1943
- porucznik - 1943
- kapitan - 1944
- major - 1944
- podpułkownik - 1944
- pułkownik - 1945
- generał brygady - 5 października 1948
Publikacje
- „O ideologii G.K. Chestertona w „Napoleonie z Notting Hill" (artykuł na łamach Kwadrygi 1927 nr 1)
- Rosną siły Polski nad morzem (1951)
- Wytyczne i zadania Ligi Morskiej (1950)
- Rozmowy z Malkontentem (1946)
- Organizacje społeczne w Polsce Ludowej (1948)
- Marian Buczek - w 15 rocznicę śmierci (współautor)
- KPP - wspomnienia z pola walki (współautor)
Przypisy
- ↑ Lista pochowanych. Mieczysław Wągrowski. um.warszawa.pl. [dostęp 2018-02-27].
- ↑ Pogrzeb M. Wągrowskiego /w/ Trybuna Robotnicza, nr 4 (7133), 5 stycznia 1967, str. 2
Bibliografia
- J. Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. IV:S-Z, Toruń 2010, s. 209-211.
- Wojskowy Przegląd Historyczny, tom 12: 1967 nr 1, s. 436-437;
- J.J.Malczewski (red.), Cmentarz Komunalny Powązki dawny Wojskowy w Warszawie. Warszawa 1989, s. 45.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Baretka: Order Sztandaru Pracy I klasy
Baretka: Order Krzyża Grunwaldu II klasy
Baretka: Order Krzyża Grunwaldu III klasy
gen. bryg. Mieczysław Wągrowski (1902-1967)