Miejmy nadzieję, że to będzie córka

Miejmy nadzieję, że to będzie córka
Speriamo che sia femmina
Gatunek	dramatyczny; komediowy
Rok produkcji	1986
Data premiery	6 lutego 1986
Kraj produkcji	Francja; Włochy
Czas trwania	120 min
Reżyseria	Mario Monicelli
Scenariusz	Leonardo Benvenuti; Tullio Pinelli; Piero De Bernardi; Suso Cecchi D’Amico; Mario Monicelli; Jacqueline Lefevre
	Nagrody
	1994: David di Donatello w kategoriach:; Najlepszy film; Najlepszy reżyser dla; Maria Monicelli; Najlepsza aktorka drugoplanowa dla; Athiny Cenci; Najlepszy aktor drugoplanowy dla; Bernarda Bliera; Najlepszy montaż dla; Ruggera Mastroianni; Najlepszy producent dla; Giovanniego Di Clemente; Najlepszy scenariusz dla; Leonarda Benvenuti; Maria Monicelli; Piera De Bernadi; Susy Cecchi D’Amico; Tullia Pinelli

Miejmy nadzieję, że to będzie córka (wł. Speriamo che sia femmina) – francusko-włoski film z 1986 w reżyserii Mario Monicelliego.

Przypisy

↑ wyniki rozdania nagród David di Donatello 1994 na oficjalnej stronie Włoskiej Akademii Filmowej

Bibliografia

Miejmy nadzieję, że to będzie córka w bazie Filmweb
Miejmy nadzieję, że to będzie córka w bazie IMDb (ang.)

Linki zewnętrzne

plakaty z filmu

[1] wyniki rozdania nagród David di Donatello 1994 na oficjalnej stronie Włoskiej Akademii Filmowej

[1]

1970–1979	1970: Śledztwo w sprawie obywatela poza wszelkim podejrzeniem / Metello 1971: Konformista / Ogród Finzi-Continich / Waterloo 1972: Klasa robotnicza idzie do raju / Osobliwa miłość 1973: Alfredo Alfredo / Ludwig 1974: Amarcord / Chleb i czekolada 1975: Czyny szlachetnego rodu / Portret rodzinny we wnętrzu 1976: Szacowni nieboszczycy 1977: Pustynia Tatarów / Szaleństwo małego człowieka 1978: Żelazny prefekt / W imieniu papieskiego króla 1979: Chrystus zatrzymał się w Eboli / Zapomnieć o Wenecji / Drzewo na saboty
1980–1989	1980: nie przyznano 1981: Zacznę od trzech 1982: Borotalco 1983: Noc świętego Wawrzyńca 1984: Bal / A statek płynie 1985: Carmen 1986: Miejmy nadzieję, że to będzie córka 1987: Rodzina 1988: Ostatni cesarz 1989: Legenda o świętym pijaku
1990–1999	1990: Otwarte drzwi 1991: Śródziemnomorska sielanka / Pod wieczór 1992: Złodziej dzieci 1993: Valentina i Arturo 1994: Dziennik intymny 1995: Szkoła 1996: Ferie d'agosto 1997: Rozejm 1998: Życie jest piękne 1999: Nie z tego świata
2000–2009	2000: Chleb i tulipany 2001: Pokój syna 2002: Rzemiosło wojenne 2003: Okna 2004: Nasze najlepsze lata 2005: Skutki miłości 2006: Kajman 2007: Nieznajoma 2008: Dziewczyna z jeziora 2009: Gomorra
2010–2019	2010: Człowiek, który nadejdzie 2011: Wierzyliśmy 2012: Cezar musi umrzeć 2013: Koneser 2014: Kapitał ludzki 2015: Ciemne dusze 2016: Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie 2017: Zwariować ze szczęścia 2018: Miłość i kule 2019: Dogman
2020–2029	2020: Zdrajca

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Miejmy nadzieję, że to będzie córka

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Gatunek	dramatyczny komediowy
Rok produkcji	1986
Data premiery	6 lutego 1986
Kraj produkcji	Francja Włochy
Czas trwania	120 min
Reżyseria	Mario Monicelli
Scenariusz	Leonardo Benvenuti Tullio Pinelli Piero De Bernardi Suso Cecchi D’Amico Mario Monicelli Jacqueline Lefevre
Nagrody
1994: David di Donatello w kategoriach: Najlepszy film Najlepszy reżyser dla Maria Monicelli Najlepsza aktorka drugoplanowa dla Athiny Cenci Najlepszy aktor drugoplanowy dla Bernarda Bliera Najlepszy montaż dla Ruggera Mastroianni Najlepszy producent dla Giovanniego Di Clemente Najlepszy scenariusz dla Leonarda Benvenuti Maria Monicelli Piera De Bernadi Susy Cecchi D’Amico Tullia Pinelli^[1]