Miejski Zakład Komunikacyjny w Bielsku-Białej
Siedziba MZK przy ul. Długiej 50 | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Adres | ul. Długa 50 |
Data założenia | |
Forma prawna | |
Prezes | Hubert Maślanka |
Strona internetowa |
Miejski Zakład Komunikacyjny w Bielsku-Białej sp. z o.o.[1] (do 2019 roku jako zakład budżetowy miasta Bielsko-Biała[2]) – główny operator komunikacji miejskiej w Bielsku-Białej.
Spółka poza obsługą komunikacji w mieście funkcjonuje w identycznej formie w miejscowościach znajdujących się obok Bielska-Białej. Są to: Bystra, Czechowice-Dziedzice oraz Wilkowice[3].
Historia
Miejski Zakład Komunikacyjny powstał na bazie poprzednika – Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego, którego postawiono w stan likwidacji. Wiązało się to z przywróceniem samorządów gminnych w Polsce. Stało się to 1 lipca 1991, wówczas to MZK, z ramienia jednostki budżetowej Urzędu Miejskiego Bielsko-Biała przejęło obowiązki i organizację transportu miejskiego.
Po transformacji ustrojowej postanowiono zreorganizować funkcjonowanie komunikacji autobusowej. Wiązało się to z likwidacją połączeń przynoszących straty; dotyczyło to kursów do zakładów pracy, podmiejskich (większość została przejęta przez PKS w Bielsku-Białej) oraz tych, które dublowały się. Ponadto postanowiono uruchomić linie, które miały na celu połączyć słabo skomunikowane osiedla z komunikacją miejską – były to m.in. osiedla: Polskich Skrzydeł, Sarni Stok oraz Langiewicza. Ponadto zauważono możliwość „zarobku” na reklamach – zaczęto umieszczać reklamy na pojazdach. Początkowo były one niewielkie, lecz z biegiem czasu ewoluowały do rozmiaru, w których zaczęły zajmować całą boczną i tylną powierzchnię autobusu.
W 2004 roku ustalono malaturę pojazdów[4] – od tamtej pory autobusy jeździły w biało-czerwono-żółtych barwach, które odnosiły się do barw flagi Bielska-Białej. Dyskusję sprowokowała dostawa sześciu Solaris Urbino 12 drugiej generacji z 2002 roku w zielono-niebieskich barwach; narzucano ich barwy innym pojazdom, co spowodowało kontrowersje wśród mieszkańców.
Pierwsze dostawy autobusów
W pierwszych latach od przekształcenia przedsiębiorstwa postanowiono zmodernizować flotę. W tym celu zakupiono autobusy marki Ikarus, które swoimi parametrami nadawały się do obsługi miasta o górzystej topografii. W 1993 roku przyjechała pierwsza dostawa autobusów przegubowych – był to model 280.37 oznaczony numerem taborowym #001-#010. Rok później dostarczono model 280.37B, który wyróżniał się od poprzedników zmienioną skrzynią biegów. Otrzymały one numerację #011-#020.
W nadchodzących latach dyrekcja MZK ujednolicała tabor, bowiem to właśnie Ikarusy były podstawą floty. W 1995 roku zamówiono kilkanaście sztuk 415.14B. Rokrocznie dokupowano kolejne egzemplarze różniące się poszczególnymi specyfikacjami. Względy mobilności dla osób niepełnosprawnych przesądziły, aby w zamówieniach uwzględniać niskopodłogowe pojazdy – w takim wypadku zakupiono Ikarusy 405.03, 411.08 (MZK posiadała dwa z wyprodukowanych sześciu egzemplarzy) oraz 412.08B. Dzięki temu rozwiązaniu przewoźnik mógł uwzględnić gwarancję kursów niskopodłogowych – oznaczane w rozkładach jazdy na przystankach literą i.
Pod koniec lat 90. do zakładu zostało sprowadzonych dziewięć sztuk niskopodłogowych MAN NL 222 posiadających pod maską 220 KM.
Modernizacja taboru
Mimo dokupowania nowoczesnych autobusów na ówczesne standardy w latach dwutysięcznych (tj. 20 sztuk Mercedesów 0530 Facelift, 15 sztuk Solarisów Urbino 12 III generacji, 10 sztuk Mercedesów Benz Conecto LF A30, 6 sztuk przegubowych Mercedesów O530G Facelift czy kilka egzemplarzy Jelczów M081MB3 Vero i Autosanów A8V.03.01 Wetlina) – przewoźnik skupiał się na modernizacji taboru. Wówczas to likwidowano stare pojazdy, m.in. są to Jelcze PR110 (ostatni został wycofany w 2007 roku) czy dwa egzemplarze Mercedes-Benz O305 (o numerach taborowych #733 i #734).
W połowie lat 10. XXI wieku MZK stanął przed wyzwaniem modernizacji taboru, którego lwia część była przestarzała technologicznie; Ikarusy zamówione w latach 90. miały w większości około 20 lat. W tym celu zamówiono 38 sztuk autobusów mających na celu zastąpić wysłużone pojazdy wystawione na sprzedaż. Sprowadzono do Bielska-Białej Solaris Urbino 18 IV generacji w liczbie 10 egzemplarzy oraz Solaris Urbino 12, których spółka zamówiła 28 sztuk. Finalnie oznaczało to koniec wykorzystywania pojazdów marki Ikarus przez MZK. W 2018 roku skreślono ostatniego na stanie Ikarusa 280.70E #060, którego numer oznaczał liczbę lat, w jakich węgierskie pojazdy podróżowały po bielskich ulicach.
W 2021 roku przewoźnik ogłosił przetarg, w którym finalnie podpisano umowę na zakup pięciu Solarisów Urbino 12 IV generacji. Pojazdy zostały dostarczone w październiku tego samego roku.
W tym samym roku MZK ogłosiło przetarg na zakup 4 sztuk autobusów przegubowych. Przetarg wygrała firma Solaris dostarczając w 2022 roku 4 poliftowe Solarisy Urbino 18 IV generacji.
Zmiany w przebiegach linii
Początek XXI wieku obfitował w wiele zmian; postanowiono skomunikować nowo otwarty Szpital Wojewódzki funkcjonującymi liniami – są to nr 1, 12, 23, które miały za zadanie wzmocnić siatkę połączeń do placówki medycznej. Wiele połączeń kończących trasę przy dworcu kolejowym i dworcu autobusowym zostało wydłużonych do nowo otwartych galerii handlowych i hipermarketów.
Uruchamiano połączenia mające na celu skomunikować regiony peryferyjne miasta. Powstały linie, które pozwalały mieszkańcom łatwiej dostać się m.in. do Lipnika, Kamienicy czy Akademii Techniczno-Humanistycznej znajdującej się w Mikuszowicach. Przywrócono połączenia podmiejskie, które kursowały do Mazańcowic, Międzyrzecza Dolnego oraz do Czechowic-Dziedzic.
W 2014 roku uruchomiono dwa nowe połączenia; są to linie 37 i 38 (zlikwidowane po pierwotnym zawieszeniu ich obsługi spowodowanej pandemią COVID-19). W ramach obsługi linii pracowniczych przewoźnik otworzył trzy połączenia, które zostały oznaczone literą P.
Od października 2021 roku zmieniono końcowe przystanki w liniach 24 oraz 10, które poprzednio kończyły swoje trasy odwrotnie. Pierwsza z wymienionych zaczęła kończyć trasę na przystanku Mikuszowice Śląskie, a druga przy uczelni ATH.
Tabor
Spis taboru (19.09.2022)
Model autobusu | Niska podłoga | Informacja pasażerska | Monitoring | Klimatyzacja | Rok zakupu | Liczba | Numery boczne | Typ eksploatacji |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Solaris Urbino 12 III W2 | 2006 | 10 | #092-#101 | przewozy miejskie i podmiejskie | ||||
Jelcz M081MB | 2006–2007 | 6 | #102-#105, #107-#108 | obsługa linii peryferyjnych, linii specjalnych | ||||
Mercedes Benz O530K Facelift A26 | 2007 | 10 | #109-#118 | przewozy miejskie i podmiejskie | ||||
Mercedes Benz O530 Facelift A30 | 2008 | 10 | #119-#128 | przewozy miejskie i podmiejskie | ||||
Solaris Urbino 12 III W69 | 2009 | 5 | #129-#133 | przewozy miejskie i podmiejskie | ||||
Autosan A8V.03.01 Wetlina City | 2009 | 3 | #134-#136 | obsługa linii peryferyjnych, linii specjalnych | ||||
Mercedes Benz O530G Facelift B4 | 2010–2011 | 6 | #137-#142 | przewozy miejskie i podmiejskie | ||||
Mercedes Benz O530G Facelift B2 | 2011 | 4 | #143-#146 | przewozy miejskie i podmiejskie | ||||
Mercedes Benz Conecto LF A30 | 2011 | 10 | #147-#156 | przewozy miejskie i podmiejskie | ||||
Iveco Daily 70C17 / SKD Stratos LF 38 | 2015, 2017 | 3 | #157, #216, #217 | obsługa linii peryferyjnych, linii specjalnych | ||||
Scania OmniCity CN230UB 42 EB | 2015 | 10 | #158-#167 | przewozy miejskie i podmiejskie | ||||
Solaris Urbino 18 IV | 2016–2017 | 10 | #168-#177 | przewozy miejskie i podmiejskie | ||||
Solaris Urbino 12 IV | 2016–2017 | 38 | #178-#217 | przewozy miejskie i podmiejskie | ||||
Solaris Urbino 12 IV Fl | 2021 | 5 | #218-#222 | przewozy miejskie i podmiejskie | ||||
Solaris Urbino 18 IV Fl | 2022 | 4 | #223-#226 | przewozy miejskie i podmiejskie | ||||
Razem | 134 | |||||||
Autobusy przystosowane do przewozu osób na wózkach inwalidzkich | 100% (134/134) | |||||||
Autobusy z głosowymi zapowiedziami przystanków | 100% (134/134) | |||||||
Autobusy z monitoringiem | 77% (103/134) | |||||||
Autobusy z klimatyzacją przestrzeni pasażerskiej | 52% (70/134) |
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Kontakt, MZK w Bielsku-Białej [dostęp 2021-10-17] (pol.).
- ↑ Phototrans, [https://phototrans.pl/24,35,0.html%5D .
- ↑ https://komunikacja.um.bielsko.pl/wp-content/uploads/2022/07/schemat-sieci-MZK-2022.pdf
- ↑ MIG – Miesięcznik Informacyjny Komunikacji Na Podbeskidziu, www.nowymig.cba.pl [dostęp 2021-10-17] .
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Marek Kocjan, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Zajezdnia autobusowa w Bielsku-Białej.
Autor: Lukasb1992, Licencja: CC BY-SA 3.0
Autobus Ikarus 415.14B (#022, nr rej. BBL 0363) z 1993 roku w MZK Bielsko-Biała, na ulicy Partyzantów w Bielsku-Białej - objazd na linii nr 2.
Autor: Therud, Licencja: CC BY-SA 4.0
Pictogram of CCTV camera
Autor: Kamil Czaiński, Licencja: CC BY-SA 4.0
Headquarters of the MZK Bielsko-Biała public transport company1
Autor: Lukasb1992, Licencja: CC BY-SA 3.0
Solaris Urbino 12 E3 z 2002 roku - MZK Bielsko-Biała (numer taborowy 091) na ulicy Partyzantów - linia nr 8.
Snowflake