Mielecko-Kolbuszowsko-Głogowski Obszar Chronionego Krajobrazu
| ||
 Jeziorko polodowcowe w przysiółku Sadykierz (część wsi Ocieka) | ||
| obszar chronionego krajobrazu | ||
| Państwo |  Polska | |
|---|---|---|
| Województwo |  podkarpackie | |
| Mezoregion | Płaskowyż Kolbuszowski, Nizina Nadwiślańska, Dolina Dolnej Wisłoki, Pradolina Podkarpacka[1] | |
| Data utworzenia | 1992 | |
| Akt prawny | Rozporządzenie Nr 35 Wojewody Rzeszowskiego z dnia 14 lipca 1992 r. | |
| Powierzchnia | 49 706 ha | |
| Obszary chronione | 5 rezerwatów przyrody | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | ||
Położenie na mapie Polski  | ||
 50°14′N 21°38′E/50,233333 21,633333 | ||
Mielecko-Kolbuszowsko-Głogowski Obszar Chronionego Krajobrazu – obszar chronionego krajobrazu położony w północno-zachodniej części województwa podkarpackiego. Zajmuje powierzchnię 49 706 ha[2][3].
Historia i status prawny
Obszar chronionego krajobrazu (OChK) został utworzony na mocy Rozporządzenia Nr 35 Wojewody Rzeszowskiego z dnia 14 lipca 1992 r. w sprawie zasad zagospodarowania obszarów chronionego krajobrazu na terenie województwa rzeszowskiego[2]. Po reformie administracyjnej w 1999 roku znalazł się w granicach województwa podkarpackiego. Ochrona obszaru została podtrzymana Rozporządzeniem Nr 79/05 Wojewody Podkarpackiego z dnia 31 października 2005 r. (zmienionym w roku 2005 i 2010)[2]. Aktualnie obowiązującym aktem prawnym jest Uchwała Nr XXXIX/785/13 Sejmiku Województwa Podkarpackiego z dnia 28 października 2013 r. (zmieniona w 2016 i 2017 roku)[2].
Położenie
Obszar znajduje się na terenie gmin: Cmolas, Kolbuszowa, Niwiska (powiat kolbuszowski), Mielec, Przecław, Tuszów Narodowy (powiat mielecki), Ostrów, Sędziszów Małopolski (powiat ropczycko-sędziszowski) oraz Głogów Małopolski i Świlcza (powiat rzeszowski)[3].
Charakterystyka
Dominuje krajobraz leśno-rolniczy[2]. Ponad połowę obszaru pokrywają lasy, które stanowią pozostałość dawnej Puszczy Sandomierskiej[4]. Obszar charakteryzuje się dużą różnorodnością środowisk – od piaszczystych wydm do bagien, torfowisk i wód[2]. Występują tu takie zbiorowiska roślinne jak: bory sosnowe i mieszane, lasy mieszane, olsy, łęgi, kwaśne łąki, szuwary oczeretowe i mannowe, zbiorowiska wydmowe, ziołoroślowe, trzęślicowe, łąki ostrożeniowe i rajgrasowe[2].
Spośród roślin chronionych występują tu m.in.: rosiczka okrągłolistna, długosz królewski, grzybienie białe, gnidosz rozesłany[5]. Z ciekawszych ssaków i ptaków występują tu m.in.: łoś, bóbr europejski, wilk, czapla biała oraz bocian czarny[5].
Formy ochrony przyrody
Na terenie OChK znajduje się 5 rezerwatów przyrody: Buczyna w Cyrance na Płaskowyżu Kolbuszowskim, Jaźwiana Góra, Końskie Błota, Pateraki i Zabłocie[1].
Część OChK pokrywa się z obszarami sieci Natura 2000: „Puszcza Sandomierska” PLB180005 i „Dolna Wisłoka z dopływami” PLH180053[1].
Nadzór
Nadzór nad OChK sprawuje Marszałek Województwa Podkarpackiego[2][3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c Na podstawie interaktywnej mapy na stronie Geoserwisu GDOŚ
- ↑ a b c d e f g h Mielecko-Kolbuszowsko-Głogowski Obszar Chronionego Krajobrazu. W: Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-01-30].
- ↑ a b c Uchwała Nr XXXIX/785/13 Sejmiku Województwa Podkarpackiego z dnia 28 października 2013 r. w sprawie Mielecko-Kolbuszowsko-Głogowskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. W: Dz. Urz. Województwa Podkarpackiego poz. 3588 [on-line]. 2013-11-12. [dostęp 2019-01-30].
- ↑ Obszary chronionego krajobrazu. Nadleśnictwo Kolbuszowa – Lasy Państwowe. [dostęp 2019-01-30].
- ↑ a b Powiat kolbuszowski. W: epodkarpacie.com – Podkarpacki Portal Turystyczny [on-line]. [dostęp 2019-01-30].
Media użyte na tej stronie
Flaga województwa podkarpackiego
Shiny green button/marker widget.
Autor: Marek.69 talk, Licencja: CC BY-SA 3.0
Post-glacial lake in Sadykierz, Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Relief ocation map of Podkarpackie Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 50.9 N
- S: 48.95 N
- W: 21.03 E
- E: 23.66 E