Mielno

Mielno

miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Mielno
Herb
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	koszaliński
Gmina	Mielno
Prawa miejskie	1 stycznia 2017
Burmistrz	Olga Roszak-Pezała
Powierzchnia	33,45 km²
Populacja (31.12.2019) • liczba ludności • gęstość	2914 87,1 os./km²
Strefa numeracyjna	94
Kod pocztowy	76-032
Tablice rejestracyjne	ZKO
Położenie na mapie gminy Mielno Mielno
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Mielno
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Mielno
Położenie na mapie powiatu koszalińskiego Mielno
54°15′36″N 16°03′39″E/54,260000 16,060833
TERC (TERYT)	3209054
SIMC	0308353
Urząd miejski ul. B. Chrobrego 10 76-032 Mielno
Strona internetowa

Mielno (niem. Großmöllen lub Groß Möllen) – miasto w północno-zachodniej Polsce w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, siedziba gminy Mielno. Położone nad Morzem Bałtyckim i jeziorem Jamno, na Wybrzeżu Słowińskim. Miasto z dwoma letnimi kąpieliskami morskimi i przystanią rybacką na osiedlu Unieście. Według danych z 31 grudnia 2019 r. miasto miało 2914 mieszkańców^[1]. Mielno wraz z Mielenkiem stanowi jeden z wielu kompleksów wypoczynkowych polskiego wybrzeża.

Położenie

Mielno z lotu ptaka

Mielno znajduje się na Wybrzeżu Słowińskim, nad Morzem Bałtyckim, a także nad północnym i zachodnim brzegiem jeziora Jamno. Północna część miasta leży na mierzei między jeziorem Jamno a Morzem Bałtyckim. Mierzeję przecina kanał Jamieński Nurt, który stanowi także granicę miasta. Miasto posiada także dwie integralne części miejscowości: Barnowo i Unieście.

Według danych z 1 stycznia 2017 r. powierzchnia miasta wynosiła 33,45 km², co stanowiło 53,8% powierzchni gminy Mielno^[2]. Do obszaru miasta włączony jest obszar całego jeziora Jamno o powierzchni 22,40 km², co stanowi 67% powierzchni miasta.

W latach 1975–1998 miejscowość należała do woj. koszalińskiego.

Demografia

Według danych z 31 grudnia 2016 r. miasto miało 2937 mieszkańców, co stanowiło 59,0% ludności gminy^[2]. Gęstość zaludnienia wynosiła 87,8 osoby na km². Wyłączając obszar jeziora Jamno (22,40 km²) gęstość zaludnienia na lądzie wynosiła 265,8 osoby na km².

Mielno (bez Unieścia) według danych z 31 grudnia 2006 r. zamieszkiwało 2184 mieszkańców^[3]. Według danych z 31 grudnia 2009 r. w Mielnie (bez Unieścia) zameldowanych na stałe były 2190 osoby^[4].

Turystyka i rekreacja

Plaża w Mielnie

Promenada w Mielnie

Zabudowa ul. Nadbrzeżnej w Mielnie

Nad morzem wyznaczono letnie kąpielisko „Mielno 216” o długości 100 m, przy wejściu od ul. Kościuszki^[5]. W 2012 r. kąpielisko Mielno spełniało wytyczne wymogi jakościowe dla wody w kąpielisku Unii Europejskiej^[6]. W 2013 r. okres sezonu kąpielowego określono od 1 lipca do 31 sierpnia^[5].

Drugie kąpielisko „Unieście 221”.

Wśród atrakcji turystycznych w Mielnie dużą popularnością cieszy się mieleński deptak prowadzący do głównego zejścia na plażę. To właśnie przy nim znajduje się charakterystyczny pomnik Morsa oraz swój bieg rozpoczyna około 1,5-kilometrowa Promenada Przyjaźni, przy której można zobaczyć Pomnik Lotników. Turyści chętnie odwiedzają również park nadmorski, w którym można podziwiać stare grodzisko słowiańskie, drewniane pomniki szyszek oraz bunkry wojenne. Atrakcją w Mielnie jest również przystań rybacka zlokalizowana w dzielnicy Unieście oraz jezioro Jamno.^[7]

Historia

Do 1945 r. stosowano niemiecką nazwę Großmöllen^[8]. W 1947 r. ustalono urzędowo nazwę Mielno^[9]. Komisja Ustalania Nazw Miejscowości przyjmując nazwę nawiązała do wyrazu „mielizna” oraz kaszubskiego słowa „miałki”, czyli „płytki”^[10].

W latach 70 XX wieku rozważano budowę w Mielnie portu morskiego z wykorzystaniem jeziora Jamno. Wielkością miał przewyższać port kołobrzeski. Do realizacji tych zamierzeń ostatecznie nie doszło^[11].

W miejscowości działało Państwowe Gospodarstwo Rybackie Mielno^[12].

Mielno włączając weń Unieście i Barnowo jako swoje części, otrzymało status miasta (prawa miejskie) 1 stycznia 2017 roku^[13][14].

Zabudowa

Główną ulicą Mielna jest ulica Bolesława Chrobrego, przechodząca w ulicę 6 Marca na wysokości osiedla Unieście.

W miejscowości znajdują się cztery zabytki^[15]:

• kościół pw. Przemienienia Pańskiego z XV wieku, przebudowany w XIX wieku,
• park dworski z przełomu XVIII/XIX wieku,
• willa przy ul. T. Kościuszki 11,
• budynek szachulcowy z początku XX wieku.

Do 2013 r. w Mielnie przy ul. 1 Maja 13, znajdował pensjonat budynek drewniany z początku XX wieku, jednak spłonął w nocy z 1 na 2 stycznia 2013 r.^[16]

10 maja 1999 przed budynkiem Urzędu Gminy przy ul. Chrobrego 10 stanęła rzeźba jelenia. Ufundowana w okresie międzywojennym, pierwotnie znajdowała się na placu przed muszlą koncertową, następnie została przeniesiona na ul. Parkową, by ostatecznie znaleźć się w obecnym miejscu.

Przy ul. Piastów 10 (dojście od ul. Cichej) na niewysokim cokole znajduje się pomnik Syreny z tarczą i mieczem, wykonany z metalizowanego betonu.

13 lutego 2010 r. przy głównym wejściu na plażę w Mielnie odsłonięto Pomnik Morsa autorstwa Roberta Sobocińskiego, mający być symbolem amatorów kąpieli w zimnej wodzie^[17].

Zwyczajowo Mielno podzielone jest na trzy części: osiedle przykościelne, Stare Mielno i Osiedle Lechitów, jednak tylko to ostatnie jest oficjalną jednostką administracyjną miasta^[18].

Osiedle przykościelne jest historycznie najstarszą częścią Mielna. Mieszczą się tam relikty grodziska wczesnosłowiańskiego z przełomu IX i X wieku oraz kościół parafialny z XV wieku. Część ta ma obecnie charakter peryferyjny, oddzielona jest od plaży lasem. Jej centralną część stanowi plac Kościelny i okolice ulicy Spokojnej. Północną częścią osiedla przykościelnego, przez las nadmorski przebiega międzynarodowy szlak rowerowy dookoła Bałtyku.

Stare Mielno to największa, granicząca z osiedlem Unieście część miasta. Powstała ona w połowie XIX wieku jako typowo turystyczna. Licznie występują w niej domy i pensjonaty z przełomu XIX i XX wieku (Willa Millenium, Willa Amber) oraz duże ośrodki wczasowe powstałe po 1945 roku (FWP Albatros). W Starym Mielnie toczy się życie kulturalne i towarzyskie miasta, odbywają się w nim wydarzenia. Istnieją tu budynki użyteczności publicznej, sklepy i sezonowe kramy oraz park, deptak Kościuszki i Promenada Nadmorska (dawniej Przyjaźni Polsko-Radzieckiej).

Rejon ul. Kościelnej, pozostałość gródka z IX–X wieku

Infrastruktura

W Mielnie mieści się Szkoła Podstawowa im. Leonida Teligi i przedszkole publiczne.

W mieście znajduje się także biuro promocji i informacji turystycznej, biblioteka gminna, ośrodek sportu i rekreacji, gminny ośrodek pomocy społecznej, urząd pocztowy, a także posterunek policji^[19].

Transport

Mielno jest połączone z drogą krajową nr 11 poprzez drogę wojewódzką nr 165.

Połączenie z centrum Koszalina umożliwiają przewoźnicy prywatni, a także w sezonie letnim pociągi Polregio (kursy skomunikowane z połączeniami dalekobieżnymi, średnio co godzinę), odjazdy z przystanku osobowego Mielno Koszalińskie. Do końca września 1938 r. docierał do Mielna tramwaj regionalny.

Alternatywnym połączeniem z Koszalinem (Jamno) jest rejs statkiem Julek po jeziorze Jamno do przystani Unieście II^[20].

Kultura i sport

W mieście siedzibę ma Klub Sportowy „Saturn” Mielno, który powstał w 1957 roku. Zespół piłki nożnej w sezonie 2010/2011 grał w klasie okręgowej, grupie koszalińskiej północnej^[21].

Od 1996 r. w Mielnie działał Młodzieżowy Klub Regatowy „Tramp”, który zajmuje się szkoleniem młodzieży w wieku od 7 do 19 lat w klasach regatowych: Optimist, Cadet, OKD, Europa. LOK odebrał klubowi budynek, w którym działał i młodzi żeglarze przenieśli się do innego Ośrodka Szkoleniowego mieszczącego się na Unieściu przy ulicy Prądno 1.

Od 2004 r. w Mielnie w styczniu bądź lutym odbywa się Międzynarodowy Zlot Morsów^[22]. W miejscowości funkcjonuje także Mieleński Klub Morsów „Eskimos”^[23].

Samorządy pomocnicze

Gmina Mielno dla terenu miasta utworzyła 2 sołectwa (jednostki pomocnicze). Sołectwo Mielno obejmuje zachodnią część miasta wraz z częścią Barnowo (lecz bez jeziora Jamno), a Sołectwo Unieście obejmuje wschodnią część osiedla Unieście (także bez jeziora Jamno). Mieszkańcy każdego sołectwa wybierają sołtysa oraz radę sołecką, która składa się z 3 do 7 osób^[24].

Wspólnoty wyznaniowe

Kościół Przemienienia Pańskiego

• Kościół rzymskokatolicki:
  • parafia Matki Bożej Gwiazdy Morza
  • parafia Przemienienia Pańskiego
• Świadkowie Jehowy:
  • zbór Mielno-Strzeżenice^[25].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Moellen Gross (niem.), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 576 .
• System Informacji Przestrzennej Gminy Mielno