Miernik krajowego dobrobytu

Miernik krajowego dobrobytu (ang. net national welfare, NNW) – zmodyfikowana wersja miernika dobrobytu ekonomicznego MEW, nazywana też miernikiem czystego dobrobytu. Służy do pieniężnego szacowania poziomu dobrobytu. Została zastosowana w Japonii w 1973 roku.

Jest to wskaźnik uwzględniający konsumpcję rządową i prywatną sensu stricto, usługi kapitału dóbr konsumpcyjnych oraz wartość czasu wolnego. Odlicza się od niego straty spowodowane degradacją środowiska wraz z nakładami na przywrócenie stanu środowiska przyrodniczego do wymaganego poziomu i straty urbanizacyjne oraz koszty spowodowane wypadkami losowymi.

Zobacz też

Bibliografia

  • Tadeusz Borys (red.), Wskaźniki ekorozwoju, Wydawnictwo Ekonomia i Środowisko, Białystok 1999, ISBN 83-85792-58-9.
  • Marian Noga (red.), Ekologiczne i instytucjonalne uwarunkowania wzrostu gospodarczego. Aspekty globalne i regionalne, Państwowy Instytut Naukowy Instytut Śląski w Opolu, Opole 1998, ISBN 83-86762-05-5.
  • Michał Gabriel Woźniak, Wzrost gospodarczy. Podstawy teoretyczne, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2004, ISBN 83-7252-222-7.