Mierzyn (województwo wielkopolskie)

Mierzyn
wieś
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

międzychodzki

Gmina

Międzychód

Sołectwo

Mierzyn

Liczba ludności (2022)

232[1]

Strefa numeracyjna

95

Kod pocztowy

64-400[2]

Tablice rejestracyjne

PMI

SIMC

0183615

Położenie na mapie gminy Międzychód
Mapa konturowa gminy Międzychód, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Mierzyn”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Mierzyn”
Położenie na mapie powiatu międzychodzkiego
Mapa konturowa powiatu międzychodzkiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Mierzyn”
Ziemia52°37′43″N 15°50′21″E/52,628611 15,839167

Mierzynwieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, w gminie Międzychód, nad jeziorem Mierzyńskim.

Części wsi

Integralne części wsi Mierzyn[3][4]
SIMCNazwaRodzaj
0183621Mierzynekczęść wsi

Historia

Ślady osadnictwa w tym rejonie znaleziono w dolinie Warty – były to elementy ceramiki sznurowej z epoki neolitu oraz z czasów rzymskich. W 1462 po raz pierwszy odnotowano nazwę Mirin, jako nazwę jeziora w dobrach międzychodzkich. Samą wieś wymieniono po raz pierwszy w 1695, jako olęderską osadę Meryń Stary.

W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) wzmiankowane są dwie miejscowości: Mierzyn stary Olendry oraz Mierzyn nowy Olendry. Obie leżały w ówczesnym pruskim powiecie Międzyrzecz w rejencji poznańskiej[5]. Należały one do okręgu międzychodzkiego tego powiatu i stanowiły część majątku Prusim, którego właścicielem był wówczas Reich[5]. Według spisu urzędowego z 1837 roku Mierzyn stary liczył 90 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 11 dymów (domostw), a Mierzyn nowy liczył 185 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 24 domostwa[5].

W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonowała placówka Straży Granicznej I linii „Mierzyn”[6].

W latach 1964-1972 zbudowano po północnej stronie jeziora ośrodek szkoleniowy Związku Młodzieży Wiejskiej (późniejszy ośrodek wypoczynkowy "Justynka"), po 1989 zdewastowany i w 2017 rozebrany[7]. We wsi urządzono też Dom Przyjaźni, w którym dokumentuje się współpracę z niemieckim miastem Weinstadt[8].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.

Dzisiejszy Mierzyn składa się ze Starego Mierzyna (niem. Alt-Merine) i Nowego Mierzyna (niem. Neu-Merine). Stary Mierzyn rozpoczyna się od przydrożnego krzyża, a kończy przy granicy ze wsią Zamyślin. Nowy Mierzyn graniczy ze Starym i Puszczą Międzychodzką; na środku Nowego Mierzyna stoi kapliczka z figurą Niepokalanego Serca Maryi z 1947 r.[9].

Podział przestrzenny wsi

We wsi, na wschodnim brzegu jeziora Mierzyńskiego, rozwinął się duży ośrodek wypoczynkowy – "Mierzyn Ustronie", zlokalizowany przy drodze wojewódzkiej nr 160. Zabudowa mieszkaniowa stałych mieszkańców Mierzyna, rozwinęła się zaś niedaleko zachodniego brzegu jeziora, przy drodze wojewódzkiej nr 199.

Zobacz też

  • Mierzynek

Przypisy

  1. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 777 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. GUS. Rejestr TERYT
  5. a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère) Jana Nepomucena Bobrowicza, 1846, s. 257.
  6. Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 22. ISBN 83-87424-77-3.
  7. Kiedyś nocowały tu gwiazdy, dziś to miejsce straszy. Zobacz ostatnie zdjęcia kultowego ośrodka w Mierzynie. Pozostały po nim już tylko ślady
  8. Paweł Anders, Władysław Kusiak, Puszcza Notecka, Oficyna Wydawnicza G&P, Poznań, 2011, s.171-172, ISBN 978-83-7272-242-3
  9. Alicja Nizioł, Krzyże i kapliczki przydrożne. Gmina Międzychód, Międzychód: Drukarnia-Międzychód, 2015, s. 100, ISBN 978-83-62823-46-8, OCLC 909203495.

Media użyte na tej stronie

Międzychód (gmina) location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa gminy Międzychód, Polska
Greater Poland Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Greater Poland Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 53.70 N
  • S: 51.05 N
  • W: 15.68 E
  • E: 19.19 E
Powiat międzychodzki location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa powiatu międzychodzkiego, Polska
MOs810, WG 2015 8 (Mierzyn).JPG
Autor: MOs810, Licencja: CC BY-SA 4.0
Mierzyn koło Międzychodu.