Miguel Díaz-Canel
 (c) President.az, CC BY 4.0 Miguel Díaz-Canel (2019) | |
| Data i miejsce urodzenia | 20 kwietnia 1960 |
|---|---|
| Pierwszy Sekretarz Komunistycznej Partii Kuby | |
| Okres | od 19 kwietnia 2021 |
| Poprzednik | |
| Prezydent Kuby | |
| Okres | od 10 października 2019 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | on sam jako Przewodniczący Rady Państwa |
| Przewodniczący Rady Państwa Kuby | |
| Okres | od 19 kwietnia 2018 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | on sam jako Prezydent Kuby |
| Przewodniczący Rady Ministrów Kuby | |
| Okres | od 19 kwietnia 2018 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Wiceprzewodniczący Rady Państwa Kuby | |
| Okres | od 24 lutego 2013 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | José Ramón Machado Ventura |
| Następca | Salvador Valdés Mesa |
 | |
| Odznaczenia | |
 | |
Miguel Mario Díaz-Canel Bermúdez (ur. 20 kwietnia 1960 w Placetas) – kubański polityk, działacz państwowy i partyjny. W latach 2009–2012 minister szkolnictwa wyższego Kuby, w latach 2012–2013 wiceprzewodniczący Rady Ministrów Kuby, w latach 2013–2018 wiceprzewodniczący Rady Państwa Kuby, w latach 2018–2019 przewodniczący Rady Ministrów Kuby oraz przewodniczący Rady Państwa Kuby. Od 10 października 2019 prezydent Kuby. Od 19 kwietnia 2021 Pierwszy Sekretarz Komunistycznej Partii Kuby.
Życiorys
Urodził się w Placetas w prowincji Villa Clara. Jego ojciec, Miguel Díaz-Canel, był pracownikiem zakładu mechanicznego w Santa Clara, a matka, Aida Bermúdez, nauczycielką.
W 1982 ukończył inżynierię elektroniczną na Universidad Central Marta Abreu de las Villas w Santa Clara. Po zakończeniu studiów rozpoczął służbę w kubańskich siłach zbrojnych[2][3]. Od 1985 zaangażował się w działalność polityczną, zajmując kolejne stanowiska w strukturach Komunistycznej Partii Kuby. Został wykładowcą na swoim macierzystym uniwersytecie, gdzie kształcił m.in. członków Związku Młodych Komunistów (Unión de Jóvenes Comunistas, UJC), młodzieżówki partii komunistycznej. W latach 1987–1989 brał udział w „misji internacjonalistycznej” w Nikaragui, w ramach kubańskiej delegacji partii komunistycznej. W 1989 został członkiem komitetu KPK w prowincji Santa Clara oraz członkiem Komitetu Narodowego ZWK. W 1991 wszedł w skład Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Kuby, a w 1993 został drugim sekretarzem Komitetu Narodowego Związku Młodych Komunistów[3].
W 1994 objął stanowisko pierwszego sekretarza KPK w prowincji Santa Clara, które zajmował przez dziewięć lat, po czym w latach 2003–2009 pełnił funkcję pierwszego sekretarza KPK w prowincji Holguín. Wszedł również w skład Biura Politycznego KPK. Od 8 maja 2009 do 21 marca 2012 zajmował stanowisko ministra szkolnictwa wyższego w rządzie Raúla Castro, po czym został mianowany na urząd wiceprzewodniczącego Rady Ministrów[3]. 24 lutego 2013 Raúl Castro mianował go na urząd wiceprzewodniczącego Rady Państwa[4].
19 kwietnia 2018 Raúl Castro zrezygnował ze stanowisk rządowych, a nowym przewodniczącym Rady Państwa oraz Rady Ministrów Kuby został wybrany Miguel Díaz-Canel[5]. 10 października 2019, w wyniku przywrócenia po 43 latach funkcji Prezydenta Kuby, parlament wybrał go na to stanowisko na czteroletnią kadencję[6]. 21 grudnia 2019, również po 43 latach, przywrócono urząd Premiera Kuby i Miguel Díaz-Canel przekazał władzę szefa rządu Manuelowi Marrero Cruzowi[7].
Podjęte przez niego reformy m.in. zakazały dyskryminacji ze względu na niepełnosprawność, płeć, tożsamość płciową, rasę lub orientację seksualną. Ustalił również limit kadencji prezydenta do dwóch (liczących pięć lat)[8][9][10].
19 kwietnia 2021 r. został wybrany na stanowisko Pierwszego Sekretarza Komunistycznej Partii Kuby, zastępując Raúla Castro[11].
Wizyty zagraniczne
Republika Południowej Afryki (16 marca 2015)[12]
Angola (17 marca 2015): Polityk wziął udział w obchodach 40. rocznicy uzyskania przez to państwo niepodległości i nawiązaniu kubańsko-angolskich stosunków dyplomatycznych[13].
Namibia (20 marca 2015): Wziął udział w obchodach 25. rocznicy niepodległości tego państwa[14].- Angola (26 września 2017): Uczestniczył w inauguracji prezydenta João Lourenço[15].
Wenezuela (30 maja 2018): Oficjalna wizyta państwowa[16].
Stany Zjednoczone (18 września 2018): Uczestniczył w Zgromadzeniu Ogólnym Organizacji Narodów Zjednoczonych[17].
Francja (1 listopada 2018): Spotkał się z francuskim premierem Édouardem Philippe[18].
Federacja Rosyjska (1–3 listopada 2018): Oficjalna wizyta państwowa, odbył spotkanie z prezydentem Władimirem Putinem[19].
Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna (4–6 listopada 2018): Oficjalna wizyta państwowa[20].
Chińska Republika Ludowa (6–10 listopada 2018): Wizyta państwowa, odwiedził Pekin i Szanghaj[21].
Wietnam (9–10 listopada 2018): Oficjalna wizyta państwowa[22][23].
Laos (10–11 listopada 2018): Oficjalna wizyta państwowa[24].
Wielka Brytania (12 listopada 2018): Odbył spotkanie z Jeremym Corbynem, liderem opozycyjnej Partii Pracy. Rozmawiał również z kanclerzem skarbu Philipem Hammondem[25].
Meksyk (1 grudnia 2018): Wziął udział w inauguracji prezydenta Andrésa Manuela Lópeza Obradora[26].- Wenezuela (9–10 stycznia 2019): Uczestniczył w inauguracji prezydenta Nicolása Maduro.
Nikaragua (28–29 marca 2019)- Wenezuela (28 lipca 2019): Oficjalna wizyta państwowa[27].
- Meksyk (17 października 2019): Oficjalna wizyta państwowa[28][29].
Irlandia (18–21 października 2019): Oficjalna wizyta państwowa[30][31].
Białoruś (23 października 2019): Oficjalna wizyta państwowa[32].
Azerbejdżan (25–27 października 2019): Wziął udział w szczycie Ruchu Państw Niezaangażowanych[33].- Federacja Rosyjska (27–29 października 2019): Oficjalna wizyta państwowa[34].
Argentyna (10 grudnia 2019): Udział w inauguracji prezydenta Alberto Fernándeza[35].
Ordery i odznaczenia
- Wielki Łańcuch Orderu Oswobodziciela (Wenezuela, 2018)[36]
Przypisy
- ↑ jako Premier Kuby
- ↑ Presidente de la República (2019-); Presidente de los Consejos de Estado y de Ministros (2018-2019); Primer vicepresidente (2013-2018), CIDOB [dostęp 2021-02-10].
- ↑ a b c Díaz-Canel no es un relevo histórico. martinoticias.com, 2013-02-25. [dostęp 2017-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (hiszp.).
- ↑ Raúl Castro Says His New 5-Year Term as Cuba’s President Will Be His Last. nytimes.com, 2013-02-24. [dostęp 2017-02-02]. (ang.).
- ↑ Koniec ery braci Castro. Kuba ma nowego prezydenta.
- ↑ Po 43 latach Kuba przywraca urząd prezydenta kraju. onet.pl. [dostęp 2019-10-13].
- ↑ Po 43 latach Kuba ma znów premiera. Został nim "wrażliwy politycznie" architekt. tvn24.pl, 2019-12-22. [dostęp 2019-12-24].
- ↑ Emiliano Rodríguez Mega, Cuba acknowledges climate change threats in its constitution, „Nature”, 567 (7747), 2019, s. 155–155, DOI: 10.1038/d41586-019-00760-3 [dostęp 2021-02-10] (ang.).
- ↑ Marc Frank, Explainer: What is old and new in Cuba's proposed constitution, „Reuters”, 21 lutego 2019 [dostęp 2021-02-10] (ang.).
- ↑ Cuba expands rights but rejects radical change in updated constitution, UPI [dostęp 2021-02-10] (ang.).
- ↑ Cuba's Communist Party appoints Miguel Diaz-Canel as leader. rte.ie, 2021-04-19. [dostęp 2021-04-21]. (ang.).
- ↑ Díaz-Canel reaffirms Cuba’s unconditional support for the African cause, JSC: Jamaicans in Solidarity with Cuba, 23 marca 2015 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ Diaz-Canel: We come to Angola to confirm our friendship, our brotherhood, JSC: Jamaicans in Solidarity with Cuba, 23 marca 2015 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ Cuba´s First Vice-president Attends Inauguration of Namibian President, Radio Cadena Agramonte [dostęp 2021-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-24] (ang.).
- ↑ Miguel Diaz-Canel Heading Cuba's Delegation to New Angolan President's Inauguration, www.radiohc.cu [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ 30 de Mayo de 2018, Miguel Díaz-Canel viajó a Venezuela en su primera gira oficial como presidente de Cuba, infobae [dostęp 2021-02-03] (hiszp.).
- ↑ https://www.miamiherald.com/news/nation-world/world/americas/cuba/article219003055.html
- ↑ Cuban President Leaves for International Tour, en.escambray.cu, 31 października 2018 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ Russian, Cuban presidents to discuss strategic partnership, TASS [dostęp 2021-02-03].
- ↑ Cuban President to visit North Korea in coming weeks, foreign minister says, NK News - North Korea News, 25 października 2018 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ China Confirms Visit of Cuban President Miguel Diaz-Canel, web.archive.org, 31 października 2018 [dostęp 2021-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-31].
- ↑ Reuters Staff, Cuba president to visit Russia, China, North Korea in November, „Reuters”, 25 października 2018 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ Miguel Díaz-Canel Arrives in Vietnam on Official Visit, en.escambray.cu, 8 listopada 2018 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ Cuba's President Diaz-Canel Takes East Asia Solidarity Tour to Laos, Laotian Times, 12 listopada 2018 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ Historic visit by Cuban President, cuba-solidarity.org.uk [dostęp 2021-02-03].
- ↑ Díaz-Canel en México, www.cubadebate.cu [dostęp 2021-02-03].
- ↑ LLEGÓ DÍAZ-CANEL A CARACAS, Presidencia de Cuba, 28 lipca 2019 [dostęp 2021-02-03] (hiszp.).
- ↑ Cuban president arrives in Mexico on state visit, en.granma.cu [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ Cuban president arrives in Mexico on official visit, www.radiohc.cu [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ Cuban president Miguel Díaz-Canel makes history with Irish visit, www.irishtimes.com [dostęp 2021-02-03].
- ↑ Presidents of Cuba and Ireland meet in Dublin, OnCubaNews English, 22 października 2019 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ Díaz-Canel and Lukashenko, a meeting between friends, en.granma.cu [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ President Ilham Aliyev met with President of Cuba Miguel Diaz-Canel
- ↑ Talks with President of Cuba Miguel Diaz-Canel Bermudez, President of Russia [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ 10 de Diciembre de 2019, Minuto a minuto: la asunción de Alberto Fernández, infobae [dostęp 2021-02-03] (hiszp.).
- ↑ Radio Rebelde, Cuban President Diaz Canel awarded Libertadores Order in Venezuela, Radio Artemisa Digital English Digital Edition [dostęp 2021-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-17] (ang.).
| Prezydent |
|
|---|---|
| Tymczasowi Gubernatorzy |
|
| Prezydenci |
|
| Przewodniczący Rady Państwa |
|
| Prezydenci |
|
| Premierzy |
|
|---|---|
| Przewodniczący Rady Ministrów |
|
| Premier |
|
| Szefowie państw |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gubernatorzy generalni[A] | |||||
| Szefowie rządów |
|
- ↑ Gubernator generalny reprezentuje króla brytyjskiego Karola III.
Media użyte na tej stronie
Baretka Wielkiej Wstęgi Orderu Wyzwoliciela
Flag of Namibia
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of Laos
Miguel Díaz-Canel signature
North America
(c) President.az, CC BY 4.0
18th Summit of Non-Aligned Movement gets underway in Baкu
Flag of the Prime Minister of Cuba (1959-1976)
Flag of the President of Cuba
(c) Kremlin.ru, CC BY 4.0
The Kremlin is hosting talks between Vladimir Putin and Chairman of the Cuban State Council and the Council of Ministers Miguel Diaz-Canel Bermudez, who is in Russia on an official visit.