Miguel Pinto
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Miguel Ángel Pinto Jérez | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 4 lipca 1983 Santiago | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 180 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | bramkarz | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | O’Higgins | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer w klubie | 16 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Miguel Ángel Pinto Jérez (ur. 4 lipca 1983 w Santiago) – chilijski piłkarz pochodzenia hiszpańskiego z obywatelstwem meksykańskim występujący na pozycji bramkarza, obecnie zawodnik O’Higgins.
Kariera klubowa
Pinto pochodzi ze stołecznego miasta Santiago i jest wychowankiem akademii juniorskiej tamtejszego klubu Universidad de Chile. Do seniorskiej drużyny został włączony jako dziewiętnastolatek przez szkoleniowca Víctora Hugo Castañedę, pozostając początkowo trzecim bramkarzem, za Johnnym Herrerą i Sergio Vargasem. Kontuzja pierwszego i zawieszenie dyscyplinarne drugiego umożliwiły mu debiut w chilijskiej Primera División, 10 listopada 2002 w zremisowanym 0:0 meczu derbowym z Colo-Colo. W wiosennym sezonie Apertura 2004 zdobył z Universidadem premierowe mistrzostwo Chile, natomiast podczas jesiennych rozgrywek Clausura 2005 osiągnął tytuł wicemistrza kraju. Obydwa te sukcesy odniósł jednak w roli rezerwowego, a miejsce w wyjściowej jedenastce wywalczył sobie dopiero w 2006 roku, po odejściu z klubu dotychczasowego pierwszego golkipera Herrery. W sezonie Apertura 2006 po raz kolejny został wicemistrzem kraju, za to rok później został wybrany przez kibiców najlepszym zawodnikiem Universidadu.
Najbardziej udanymi w karierze Pinto był 2009 rok, na początku którego został kapitanem Universidadu, zastępując w tej roli Marcelo Salasa. Wiosną, podczas sezonu Apertura 2009 zdobył drugie w karierze mistrzostwo Chile, zaś jesienią został wybrany przez EFE najlepszym bramkarzem rozgrywek Copa Sudamericana, z których jego zespół odpadł jednak już w ćwierćfinale. Ponadto w plebiscycie ANFP otrzymał nagrody dla najlepszego piłkarza i bramkarza sezonu ligi chilijskiej, a ostatnie z wymienionych odznaczeń otrzymał również od magazynu El Gráfico. Urugwajska gazeta El País wybrała go natomiast najlepszym golkiperem Ameryki Południowej, umieszczając go w jedenastce kontynentu. W 2010 roku doszedł z Universidadem do półfinału rozgrywek Copa Libertadores. Ogółem barwy Universidadu reprezentował przez dziewięć lat, będąc jedną z ważniejszych figur w najnowszej historii klubu.
W styczniu 2011 Pinto za zasadzie rocznego wypożyczenia zasilił meksykański Club Atlas z siedzibą w Guadalajarze. W meksykańskiej Primera División zadebiutował 8 stycznia w wygranym 5:0 spotkaniu z Morelią i od razu został podstawowym golkiperem klubu. Mimo słabych wyników osiąganych przez drużynę, on sam został jednym z czołowych bramkarzy ligi i po upływie dwunastu miesięcy został wykupiony na stałe przez władze Atlasu za sumę dwóch milionów dolarów. W jesiennym sezonie Apertura 2013 dotarł ze swoją ekipą do finału krajowego pucharu – Copa MX, jednak bezpośrednio po tym, wskutek obniżki formy, został oddany na wypożyczenie do drugoligowego zespołu Correcaminos UAT z miasta Ciudad Victoria. Tam już podczas pierwszych, wiosennych rozgrywek Clausura 2014 dotarł do finału Ascenso MX, zaś ogółem barwy Correcaminos reprezentował przez półtora roku jako pierwszy bramkarz, bezskutecznie walcząc o promocję do najwyższej klasy rozgrywkowej.
Jesienią 2015, po powrocie do Atlasu, Pinto pozostawał jednak głównie rezerwowym dla młodszego Miguela Fragi, w międzyczasie przyjmując meksykańskie obywatelstwo w wyniku wieloletniego zamieszkiwania w tym kraju. Po upływie pół roku udał się na kolejne sześciomiesięczne wypożyczenie – tym razem do drugoligowej drużyny Cafetaleros de Tapachula, gdzie mimo regularnej gry nie odniósł jednak poważniejszych sukcesów. W lipcu 2016 powrócił do ojczyzny, zostając graczem ekipy CD O’Higgins z miasta Rancagua.
| Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|---|---|
| 2002 | Universidad de Chile | Chile  | Primera División | 6 | 0 |
| 2003 | Universidad de Chile | Chile | Primera División | 1 | 0 |
| 2004 | Universidad de Chile | Chile | Primera División | 4 | 0 |
| 2005 | Universidad de Chile | Chile | Primera División | 12 | 0 |
| 2006 | Universidad de Chile | Chile | Primera División | 35 | 0 |
| 2007 | Universidad de Chile | Chile | Primera División | 40 | 0 |
| 2008 | Universidad de Chile | Chile | Primera División | 36 | 0 |
| 2009 | Universidad de Chile | Chile | Primera División | 24 | 0 |
| 2010 | Universidad de Chile | Chile | Primera División | 18 | 0 |
| 2010/2011 | Club Atlas | Meksyk  | Liga MX | 17 | 0 |
| 2011/2012 | Club Atlas | Meksyk | Liga MX | 31 | 0 |
| 2012/2013 | Club Atlas | Meksyk | Liga MX | 35 | 0 |
| 2013/2014 | Club Atlas | Meksyk | Liga MX | 15 | 0 |
| 2013/2014 | Correcaminos UAT | Meksyk | Ascenso MX | 18 | 0 |
| 2014/2015 | Correcaminos UAT | Meksyk | Ascenso MX | 28 | 0 |
| 2015/2016 | Club Atlas | Meksyk | Liga MX | 5 | 0 |
| 2015/2016 | Cafetaleros de Tapachula | Meksyk | Ascenso MX | 14 | 0 |
| 2016/2017 | CD O’Higgins | Chile | Primera División |
Kariera reprezentacyjna
W 2003 Pinto został powołany przez szkoleniowca Césara Vaccię do reprezentacji Chile U-20 na Mistrzostwa Ameryki Południowej U-20. Na urugwajskich boiskach początkowo był pierwszym golkiperem drużyny, jednak po dwóch meczach stracił miejsce między słupkami na rzecz Claudio Bravo. Jego kadra zajęła ostatecznie przedostatnie, czwarte miejsce w pierwszej rundzie z bilansem zwycięstwa i trzech porażek, nie kwalifikując się na Mistrzostwa Świata U-20 w ZEA.
W seniorskiej reprezentacji Chile Pinto zadebiutował za kadencji selekcjonera Nelsona Acosty, 27 kwietnia 2006 w wygranym 1:0 meczu towarzyskim z Nową Zelandią. W 2007 roku został powołany na turniej Copa América w roli trzeciego bramkarza, jednak ostatecznie nie wziął w nim udziału, odmawiając przyjazdu na zgrupowanie. Trzy lata później znalazł się w ogłoszonym przez selekcjonera Marcelo Bielsę składzie na Mistrzostwa Świata w RPA, gdzie jednak, podobnie jak podczas eliminacji, ani razu nie pojawił się na boisku, pozostając rezerwowym dla Claudio Bravo, natomiast jego kadra odpadła z mundialu na 1/8 finału. W 2011 roku po raz kolejny został powołany na turniej Copa América, ponownie będąc alternatywą dla Bravo – rozegrał tylko jedno z czterech możliwych spotkań – a Chilijczycy, prowadzeni wówczas przez szkoleniowca Claudio Borghiego, zakończyli swój udział w rozgrywkach na ćwierćfinale, przegrywając w nim z Wenezuelą (1:2). W późniejszym czasie wystąpił jeszcze w dwóch meczach (na szesnaście możliwych) w ramach eliminacji do Mistrzostw Świata 2014, jednak ostatecznie nie znalazł się w składzie na rozgrywany w Brazylii mundial.
Linki zewnętrzne
- Miguel Pinto w bazie National Football Teams (ang.)
- Miguel Pinto, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2020-11-24].
- Statystyki na MedioTiempo (hiszp.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: Carlos Figueroa Rojas, Licencja: CC BY-SA 4.0
Miguel Pinto, Palestino v O'Higgins, Estadio Municipal de La Cisterna, La Cisterna, Santiago, Chile.