Miguel de Lardizábal
| ||
 Miguel de Lardizábal pędzla Goi, 1815 | ||
| Data i miejsce urodzenia | 24 kwietnia 1744 San Felipe de Tlaxcala, Meksyk | |
| Data i miejsce śmierci | 29 kwietnia 1823 Bilbao, Hiszpania | |
| Zawód, zajęcie | polityk | |
| Narodowość | hiszpańska | |
Miguel de Lardizábal y Uribe (ur. 1744 w San Felipe de Tlaxcala, zm. 1823 w Bilbao) – hiszpański polityk, pochodzący z Nowej Hiszpanii[1][2].
Życiorys
Urodził się 24 kwietnia 1744 w San Felipe de Tlaxcala w Meksyku[3]. Pochodził z rodziny o baskijskich korzeniach. 1760 przeniósł się do Hiszpanii, ojczyzny swojego ojca i zamieszkał w Madrycie[4]. Zdobył szerokie wykształcenie studiując m.in. na Uniwersytecie w Valladolid. Dzięki temu w Hiszpanii zajmował stanowiska związane z polityką zagraniczną. Nie popierał Godoya, który usunął go z zajmowanych stanowisk. Pracował w okupacyjnym rządzie Józefa Bonapartego, ale pozostał wierny królowi Ferdynandowi VII, którego podziwiał i z którym dzielił przekonania absolutystyczne. Ze względu na nie został przez Kortezy z Kadyksu skazany na śmierć. Po powrocie króla został mianowany ministrem do spraw Indii Zachodnich i przewodniczącym Królewskiej Kompanii Filipin, dopóki nie został oskarżony o nadmierne faworyzowanie interesów swojego kraju, a w konsekwencji zwolniony i uwięziony w Pampelunie[1][3].
Przypisy
- ↑ a b Miguel de Lardizábal (hiszp.). fundaciongoyaenaragon.es. [dostęp 2018-03-09].
- ↑ Lardizábal y Uribe, Miguel de (1744-1824). (hiszp.). mcnbiografias.com. [dostęp 2018-03-09].
- ↑ a b Juan J. Luna, Margarita Moreno de las Heras: Goya. 250 aniversario. Madrid: Museo del Prado, 1996, s. 436. ISBN 84-8731-748-0.
- ↑ Biography of Miguel de Lardizábal y Uribe (1744-1824) (ang.). thebiography.us. [dostęp 2018-03-09].