Mihrimah
| Devletlu İsmetlu Mihrimah Valide Sultan Aliyyetü'ş-Şân Hazretleri | |
.jpg) Portret namalowany przez Cristofana dell'Altissimo w XVI wieku | |
| Valide Sultan | |
| Okres | od 7 września 1566 |
|---|---|
| Jako żona | |
| Poprzedniczka | |
| Następczyni | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | Meczet Sulejmana |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Mąż | |
| Dzieci | Ayşe Hümaşah Sultanzade Murad Bey Sultanzade Mehmed Bey |
Mihrimah, osm. مهر ماه سلطان (ur. 21 marca 1522 w Stambule, zm. 25 stycznia 1578 tamże) – córka sułtana Sulejmana Wspaniałego i jego żony Roksolany znanej też jako Hürrem[1]. Jej imię bywa wymawiane również jako Mihrumah, Mihr-î-Mâh, Mihrî-a-Mâh lub Mehr-î-Mâh. Mehr-î-Mâh znaczy „Słońce (lit. łaskawość, współczucie, czułość, miłość) i Księżyc”.
Życiorys
.jpg)
Mihrimah podróżowała po całym Imperium Osmańskim z ojcem, kiedy wizytował swój kraj i kiedy podbijał nowe ziemie. W perskiej literaturze opisano, jak wraz z ojcem ruszała do walki na arabskim ogierze o imieniu Batal podczas bitwy pod Gizą w północnym Egipcie. 26 listopada 1539 roku w Stambule wyszła za mąż za Damata Rüstema Paszę (1505 – 10 lipca 1561), wielkiego wezyra za panowania Sulejmana. Chociaż małżeństwo to nie było szczęśliwe, Mihrimah spełniała się jako patronka sztuki i nadal podróżowała z ojcem aż do śmierci męża.
To, że Mihrimah zachęcała swojego ojca do ataku na Maltę, obiecując wybudowanie 400 galer na swój koszt, pisała listy do polskiego króla Zygmunta Augusta - tak jak jej matka - oraz że w dniu śmierci Sulejmana pożyczyła swojemu bratu sułtanowi Selimowi II 50 000 złotych suwerenów na pokrycie najpilniejszych wydatków, świadczy o jej politycznym znaczeniu.
Była nie tylko księżniczką, ale sprawowała też funkcję Valide Sultan (stanowisko to zwykle pełniła żyjąca matka panującego sułtana) swojego brata Selima II, panującego w latach 1566 - 1574. W osmańskiej Turcji valide sultan tradycyjnie miała dostęp do dużych środków i często finansowała wielkie projekty architektoniczne. Najbardziej znane fundacje Mihrimah to dwa stambulskie kompleksy meczetowe noszące jej imię, oba zaprojektowane przez głównego architekta jej ojca, Sinana. Meczet Mihrimah Sultan przy bramie Edirne, znajdującej się na zachodnim odcinku murów starego miasta, był jednym z najbardziej pomysłowych projektów Sinana. Używając nowych systemów nośnych i bocznych pomieszczeń, powiększył powierzchnie przeznaczone na okna. Drugim jest meczet Mihrimah Sultan w dzielnicy Üsküdar, znany też jako meczet İskele, będący jednym z najbardziej charakterystycznych obiektów tej dzielnicy.
Śmierć i miejsce pochówku
Mihrimah zmarła w Stambule 25 stycznia 1578 i została pochowana w meczecie Sulejmana.
Jej starszy brat Mehmed zmarł w 1543 roku. Miała również czterech młodszych braci: Abdullaha (zm. w 1525 roku), Selima (zm. w 1574 roku), Bajazyda (zm. w 1561 roku) i Cihangira (zm. w 1553 roku).[2] Miała też przyrodniego brata (syna Sulejmana Wspaniałego i jego konkubiny Mâhidevrân) Mustafę (zm. w 1553 roku).
Kultura masowa
Mihrimah jest ważną postacią w tureckim hicie eksportowym Wspaniałe stulecie. Zagrały ją kolejno:
- Ayda Acar - jako małą dziewczynkę
- Melis Mutluç – jako starszą dziewczynkę
- Pelin Karahan – jako nastolatkę i dorosłą kobietę
Linki zewnętrzne
Przypisy
Media użyte na tej stronie
Based on similar examples by the European painters in various collections, this work is one of the portraits of Mihrimah Sultan, who was depicted rather often in the 16th century.
Dressed in a plain brown gown with floral motifs, the figure wears a tall headdress ornate with expensive stones. She is set against a dark background upon which are the following inscriptions on the upper left and upper right corners, respectively: “Cameria Solimani Imparator Filia” (Cameria, Daughter of Sultan Süleyman) and “Rostanis Bassae Vxor 1541” (Wife of Rüstem Pasha, 1541). It is highly probable that the date inscribed here does not indicate the date on which the work was executed. It can be assumed that the date and the inscription found on virtually all of the similar portraits by different artists repeat a tradition initiated by the first original portrait.
Apart from similar three-quarter view portraits found at the Courtauld Institute (Inv. No. 331) in London, The National Trust in Lacock Wiltshire (Inv. No. 996348) and the Mazovian Museum in Poland, the work also has comparable examples in bust portraits at the Uffizi Gallery in Florence (Inv. No. 1890/13), the Topkapı Palace Museum in Turkey (Inv. No. TSM, 17/141), as well as in the collection of Rahmi Koç.
It is believed that the origin of the portrait is to be found in the collection of 16th century Italian humanist and intellectualist Bishop Paolo Giovio (1483-1552). Giovio displayed his collection of portraits of notables in Rome until 1543, as of which the date he transferred it to Musaeum, the home he built in Como. An inventory made after the 1569 flood that destroyed almost the entire collection speaks of a “Turkish Hall” (Sala de’ Turchi). In his records from 1568, Vasari mentions having seen portraits of Hürrem and Mihrimah Sultans by Titian in this collection. Furthermore, it is known that Italian painter Cristofano dell’ Altissimo copied the paintings in this collection for Cosimo I de’ Medici. Included among these works currently on display at the Uffizi Gallery, the portrait of Mihrimah Sultan has been identified in the records of 1557 in Florence. Based on this information, it is presumed that the portrait can be dated to somewhere between 1552 and 1557, around the time of Giovio’s death.
As the daughter of Sultan Süleyman the Magnificent (1494-1566) and Hürrem Sultan (d. 1558), Mihrimah Sultan (1522-1578) was married to the Governor of Diyarbakır Rüstem Pasha in 1539. She had two children, Ayşe Hümaşah and Osman with Rüstem Pasha, who served as grand vizier in 1544-1553 and 1555-1561. A rather influential figure at the Harem during the reigns of her father Sultan Süleyman the Magnificent and her brother Sultan Selim II, Mihrimah Sultan commissioned Mimar Sinan to build a mosque and complex in her name both in Üsküdar and Edirnekapı.
The attire and headdress repeated in other examples of the portrait reflect the Turkish fashion of the period. During the 16th century, in which the Ottoman style became visible in Europe, both Mihrimah Sultan and her mother Hürrem Sultan represented the idealized Ottoman figure. In this respect, the portrait inspired other painters to recreate the popular theme of a given period.A letter that has written by Mihrimah Sultan to Sigismund II Augustus
Autor: Josep Renalias, Licencja: CC BY-SA 3.0
Istanbul - Mesquita de Mihrimah - Detall cúpula
This picture may record a lost portrait by Titian of the daughter of the Turkish Sultan, Suleiman the Magnificent. Giorgio Vasari, a sixteenth-century artist and biographer, said Titian was asked to paint portraits of Suleiman’s favourite wife, and her daughter Cameria.
The spiked wheel, used to identify St Catherine of Alexandria, transforms the sultan’s daughter into a saint. This may have seemed appropriate because at the time Alexandria was part of the Ottoman Empire