Mika Laitinen

Mika Laitinen

Data i miejsce urodzenia	5 marca 1973 Kuopio
Klub	Puijon Hiihtoseura
Wzrost	189 cm
Reprezentacja	Finlandia
Debiut w PŚ	3 marca 1990, Lahti (37. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	10 stycznia 1992, Predazzo (12. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	11 grudnia 1994, Planica (2. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	2 grudnia 1995, Lillehammer
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie złoto Albertville 1992 Drużynowo Mistrzostwa świata złoto Thunder Bay 1995 Drużynowo złoto Trondheim 1997 Drużynowo brąz Thunder Bay 1995 Skocznia K-90 Mistrzostwa świata juniorów srebro Szczyrbskie Jezioro 1990 Drużynowo srebro Reit im Winkl 1991 Drużynowo Letnie Grand Prix 2. miejsce 1996

Mika Antero Laitinen (ur. 5 marca 1973 w Kuopio) – fiński skoczek narciarski, złoty medalista olimpijski, trzykrotny medalista mistrzostw świata oraz dwukrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Kariera

Pierwszy skok w karierze oddał w 1979. Pierwszym sukcesem w jego karierze był srebrny medal mistrzostw świata juniorów w Štrbskim Plesie w 1990 wywalczony drużynowo. Fińscy juniorzy z Laitinenem w składzie powtórzyli ten sukces rok później, na MŚJ w Reit im Winkl. W Pucharze Świata zadebiutował 3 marca 1990 w Lahti, gdzie zajął 37. pozycję. Pierwsze punkty w Pucharze Świata zdobył 10 stycznia 1992, kiedy to zajął 12. miejsce w Predazzo. W klasyfikacji generalnej sezonu 1991/1992 zajął 48. miejsce. Podczas igrzysk olimpijskich w Albertville był piąty w konkursie na normalnej skoczni, a na skoczni dużej zajął 19. miejsce. W konkursie drużynowym Finowie w składzie: Ari-Pekka Nikkola, Mika Laitinen, Risto Laakkonen i Toni Nieminen zdobył złoty medal olimpijski.

W sezonie 1992/1993 wystąpił w zaledwie dwóch konkursach, nie zdobywając punktów, wobec czego nie został sklasyfikowany w klasyfikacji generalnej. W kolejnym sezonie w ogóle nie startował w zawodach PŚ, do rywalizacji na najwyższym poziomie powrócił w sezonie 1994/1995. W drugim konkursie tego sezonu po raz pierwszy w karierze stanął na podium, zajmując drugie miejsce w Planicy (11 grudnia 1994). W tym sezonie był także trzeci w Innsbrucku (4 stycznia 1995). W klasyfikacji generalnej PŚ zajął ostatecznie dziewiąte miejsce. Na mistrzostwach świata w Thunder Bay zdobył brązowy medal w konkursie indywidualnym na normalnej skoczni, a wyprzedzili go jedynie dwaj Japończycy: Takanobu Okabe i Hiroya Saitō. Ponadto wraz z Ari-Pekką Nikkolą, Janim Soininenem i Janne Ahonenem wywalczył złoty medal w konkursie drużynowym, a indywidualnie na dużej skoczni zajął trzynaste miejsce.

Pierwsze zwycięstwo odniósł 2 grudnia 1995 w Lillehammer. Do końca grudnia 1995 z ośmiu pozostałych konkursów wygrał trzy, a raz był drugi. 31 grudnia 1995 będąc liderem Pucharu Świata oraz Turnieju Czterech Skoczni upadł na treningu przed kwalifikacjami do konkursu w Garmisch-Partenkirchen. Doznał złamania obojczyka oraz pięciu żeber, przez co zmuszony był do wycofania się z dalszej części turnieju, tracąc szansę na zwycięstwo w klasyfikacji generalnej^[1]. Kontuzja zmusiła go do opuszczenia aż 13 konkursów Pucharu Świata. Do rywalizacji powrócił 28 lutego 1996 w Kuopio, zajmując szóste miejsce, 1 marca 1996 w Lahti był drugi, 9 marca 1996 w Harrachovie zajął czwartą lokatę, a ostatnie dwa konkursy sezonu, w Falun i Oslo, kończył poza czołową dziesiątką. Cały sezon 1995/1996 zakończył na szóstym miejscu w klasyfikacji generalnej, z dorobkiem 914 punktów w 15 konkursach. Zdobywca Kryształowej Kuli, Austriak Andreas Goldberger, zgromadził ich 1416, z czego aż 893 pod nieobecność Laitinena. W bezpośredniej rywalizacji Fin okazał się więc lepszy o prawie 400 punktów.

W kolejnych sezonach nie zajmował tak wysokich miejsc. Po sezonie 1995/1996 tylko dwa razy stawał na podium zawodów Pucharu Świata. Pierwszy raz 18 stycznia 1997 w Sapporo, a drugi raz 8 grudnia 1997 w Villach. W sezonie 1996/1997 ośmiokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, ale na podium stanął tylko raz. Był między innymi szósty w Oberstdorfie, dziesiąty w Ga-Pa, piąty w Innsbrucku i dwunasty w Bischofshofen, co dało mu siódme miejsce w klasyfikacji końcowej 45. Turnieju Czterech Skoczni. Mistrzostwa świata w Trondheim w 1997 przyniosły mu kolejny złoty medal wywalczony drużynowo, chociaż w indywidualnych zawodach plasował się w trzeciej dziesiątce. Rok później zajął 22. miejsce na mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie. W tym samym sezonie odbyły się także igrzyska olimpijskie w Nagano, gdzie wraz z kolegami z reprezentacji zajął piąte miejsce w konkursie drużynowym, a indywidualnie plasował się w końcówce drugiej dziesiątki. Jego ostatnią dużą imprezą były mistrzostwa świata w Ramsau w 1999, gdzie zajął 18. miejsce na normalnej skoczni oraz 23. miejsce na dużym obiekcie. W konkursie drużynowym Finowie z Laitinenem w składzie przegrali walkę o brązowy medal z reprezentantami Austrii i ostatecznie zajęli czwarte miejsce. Ostatni skok w zawodach Pucharu Świata oddał 12 marca 2000 na skoczni Holmenkollbakken w Oslo, kiedy zajął 25. miejsce. Następnie zakończył sportową karierę.

Mika Laitinen skakał na nartach firmy Atomic i używał butów Adidas.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
5.	9 lutego	1992	Albertville	Skocznia normalna indywidualnie	213.6 pkt	-9.2 pkt	Ernst Vettori
1.	14 lutego	1992	Albertville	Skocznia duża drużynowo[2]	644.4 pkt	-	-
19.	16 lutego	1992	Albertville	Skocznia duża indywidualnie	166.0 pkt	-73.5 pkt	Toni Nieminen
20.	11 lutego	1998	Nagano	Skocznia normalna indywidualnie	199.0 pkt	-35.5 pkt	Jani Soininen
18.	15 lutego	1998	Nagano	Skocznia duża indywidualnie	222.5 pkt	-49.8 pkt	Kazuyoshi Funaki
5.	17 lutego	1998	Nagano	Skocznia duża drużynowo[3]	833.9 pkt	-99.1 pkt	Japonia

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
3.	12 marca	1995	Thunder Bay	Skocznia normalna indywidualnie	243.5 pkt	-22.5 pkt	Takanobu Okabe
1.	16 marca	1995	Thunder Bay	Skocznia duża drużynowo[4]	889.0 pkt	-	-
13.	18 marca	1995	Thunder Bay	Skocznia duża indywidualnie	199.1 pkt	-73.5 pkt	Tommy Ingebrigtsen
25.	22 lutego	1997	Trondheim	Skocznia normalna indywidualnie	231.0 pkt	-32.5 pkt	Janne Ahonen
1.	27 lutego	1997	Trondheim	Skocznia duża drużynowo[4]	955.3 pkt	-	-
23.	1 marca	1997	Trondheim	Skocznia duża indywidualnie	187.2 pkt	-64.9 pkt	Masahiko Harada
23.	21 lutego	1999	Ramsau	Skocznia duża indywidualnie	184.3 pkt	-79.1 pkt	Martin Schmitt
4.	23 lutego	1999	Ramsau	Skocznia duża drużynowo[5]	762.3 pkt	-226.6 pkt	Niemcy
18.	26 lutego	1999	Ramsau	Skocznia normalna indywidualnie	220.5 pkt	-34.5 pkt	Kazuyoshi Funaki

Mistrzostwa świata w lotach

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
22.	25 stycznia	1998	Oberstdorf	Loty indywidualnie	619.1 pkt	-157.3 pkt	Kazuyoshi Funaki

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
2.	30 marca	1990	Štrbské Pleso	Skocznia normalna drużynowo[6]	?	-	Austria
2.	7 marca	1991	Reit im Winkl	Skocznia normalna drużynowo[7]	?	-	Czechosłowacja

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1989/1990: -
• sezon 1990/1991: -
• sezon 1991/1992: 48.
• sezon 1992/1993: -
• sezon 1994/1995: 9.
• sezon 1995/1996: 6.
• sezon 1996/1997: 14.
• sezon 1997/1998: 26.
• sezon 1998/1999: 33.
• sezon 1999/2000: 25.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Skocznia	Nota	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	11 grudnia 1994	Planica	Srednija Velikanka	248.5 pkt	2.	-10.0 pkt	Andreas Goldberger
2.	4 stycznia 1995	Innsbruck	Bergisel	220.7 pkt	3.	-27.0 pkt	Kazuyoshi Funaki
3.	2 grudnia 1995	Lillehammer	Lysgårdsbakken	254.0 pkt	1.	-	-
4.	8 grudnia 1995	Villach	Villacher Alpenarena	248.0 pkt	2.	-0.5 pkt	Masahiko Harada
5.	10 grudnia 1995	Planica	Bloudkova Velikanka	277.3 pkt	1.	-	-
6.	12 grudnia 1995	Predazzo	Trampolino Dal Ben K-90	244.0 pkt	1.	-	-
7.	28 grudnia 1995	Oberhof	Hans-Renner-Schanze	241.5 pkt	1.	-	-
8.	30 grudnia 1995	Oberstdorf	Schattenbergschanze	247.9 pkt	1.	-	-
9.	1 marca 1996	Lahti	Salpausselkä	231.5 pkt	2.	-7.5 pkt	Masahiko Harada
10.	18 stycznia 1997	Sapporo	Miyanomori	234.0 pkt	2.	-5.0 pkt	Adam Małysz
11.	8 grudnia 1997	Villach	Villacher Alpenarena	240.0 pkt	3.	-6.0 pkt	Masahiko Harada

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

Sezon 1989/1990
																									punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	37	17	-	-	33	-	-	0
Sezon 1990/1991
																						punkty
-	-	-	-	41	50	-	-	-	-	47	-	-	42	39	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 1991/1992
																					punkty
-	-	26	50	-	-	-	-	12	21	30	-	-	22	31	42	31	46	29	-	-	4
Sezon 1992/1993
																	punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	61	28	-	-	-	0
Legenda (do sezonu 1992/93)
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15 - - zawodnik nie wystartował lub nie zakwalifikował się
Sezon 1994/1995
																					punkty
11	2	24	17	3	23	33	13	15	18	17	7	4	11	9	5	10	-	7	12	6	564
Sezon 1995/1996
																												punkty
1	15	2	1	1	4	8	1	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	6	2	4	4	12	27	914
Sezon 1996/1997
																									punkty
21	19	18	-	49	5	6	10	5	12	7	7	2	13	5	44	39	49	21	-	-	-	-	-	-	440
Sezon 1997/1998
																											punkty
39	29	10	3	15	35	31	30	18	11	-	12	-	-	24	17	17	26	45	-	-	23	26	23	25	46	35	231
Sezon 1998/1999
																													punkty
30	14	21	5	23	32	40	34	20	33	9	32	43	46	24	31	43	21	-	-	46	32	30	44	28	24	-	-	21	160
Sezon 1999/2000
																										punkty
45	30	12	21	4	35	11	12	28	24	20	11	13	27	-	23	41	49	-	27	41	34	26	20	25	-	232
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - – zawodnik nie wystartował lub nie zakwalifikował się

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• 1994/1995 – 11.
• 1995/1996 – 49.^[8]
• 1996/1997 – 7.
• 1997/1998 – 21.
• 1998/1999 – 24.
• 1999/2000 – 17.

Turniej Nordycki (Skandynawski)

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• 1998 – 15.
• 1999 – 20.
• 2000 – 29.

Puchar Świata w lotach narciarskich

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1994/1995: 6.
• sezon 1995/1996: 15.
• sezon 1996/1997: 39.
• sezon 1997/1998: 30.
• sezon 1998/1999: 32.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• 1995 – 4.
• 1996 – 2.
• 1997 – 25.
• 1998 – 9.
• 1999 – 29.

Miejsca na podium chronologicznie

1. Trondheim – 18 sierpnia 1996 (2. miejsce)
2. Oberhof – 21 sierpnia 1996 (1. miejsce)
3. Hinterzarten – 25 sierpnia 1996 (2. miejsce)
4. Predazzo – 28 sierpnia 1996 (3. miejsce)
5. Stams – 1 września 1996 (2. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

W 1994 i 1995 roku sumowano punkty za wszystkie skoki (tak jak np. w TCS)

1995
				punkty
16	11	8	6	913.8
1996
					punkty
2	1	2	3	2	400
1997
					punkty
-	24	10	22	23	50
1998
						punkty
12	18	5	7	16	10	157
1999
					punkty
10	25	28	33	33	35
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - – zawodnik nie wystartował lub nie zakwalifikował się

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-01)]. (ang.)