Mikael Tillström
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 5 marca 1972 |
| Wzrost | 185 cm |
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny | 1991 |
| Zakończenie kariery | 2000 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 1 |
| Najwyżej w rankingu | 39 (14 października 1996) |
| Australian Open | QF (1996) |
| Roland Garros | 4R (1994) |
| Wimbledon | 3R (1996) |
| US Open | 3R (1998) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 8 |
| Najwyżej w rankingu | 15 (17 lipca 2000) |
| Australian Open | 3R (1999, 2000) |
| Roland Garros | SF (1999) |
| Wimbledon | SF (2000) |
| US Open | 3R (1998, 2000) |
Mikael Tillström (ur. 5 marca 1972 w Jönköping) – szwedzki tenisista i trener tenisa, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Sydney (2000).
Kariera tenisowa
Karierę zawodową rozpoczął w roku 1991. W gronie zawodowców wygrał w grze pojedynczej w roku 1997 turniej rangi ATP World Tour w Ćennaju. Pojedynek finałowy zakończył się zwycięstwem Tillströma nad Alexem Rădulescu 6:4, 4:6, 7:5. W roku 1998 ponownie doszedł do finału w Ćennaju, lecz tym razem przegrał mecz o tytuł z Patrickem Rafterem. W sezonie 1999 awansował do finału w Singapurze, przegrywając finałowy mecz z Marcelem Ríosem, a w roku 2000 osiągnął 2 finały, w San José (porażka z Markiem Philippoussisem) i na Majorce (porażka z Maratem Safinem). Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 39. miejscu w połowie października 2000 roku.
W grze podwójnej Szwed wygrał łącznie 8 turniejów rangi ATP World Tour (7 z Nicklasem Kultim i 1 z Michaelem Tebbuttem). Ponadto 4 razy był finalistą rozgrywek z cyklu ATP World Tour. W Wielkim Szlemie najlepszym rezultatem Szweda w deblu są półfinały French Open 1999 oraz Wimbledonu 2000. W każdym z tych turniejów partnerem Tillströma był Kulti. Najwyższą pozycję z zestawieniu deblistów osiągnął w lipcu 2000 roku, nr 15.
W reprezentacji Szwecji w Pucharze Davisa zadebiutował w roku 1997. Rozegrał łącznie dla zespołu 10 meczów, wygrywając 5 pojedynków deblowych oraz 2 mecze singlowe.
W 2000 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Sydney[1]. W grze pojedynczej doszedł do 3 rundy, w której odpadł po porażce z Rogerem Federerem. W turnieju gry podwójnej wystartował w parze z Nicklasem Kultim. Szwedzki debel został wyeliminowany w 1 rundzie przez późniejszych złotych medalistów, Sébastiena Lareau i Daniela Nestora.
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (1–4)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 13 kwietnia 1997 | Ćennaj | Twarda |  Alex Rădulescu | 6:4, 4:6, 7:5 |
| Finalista | 1. | 12 kwietnia 1998 | Ćennaj | Twarda |  Patrick Rafter | 3:6, 4:6 |
| Finalista | 2. | 17 października 1999 | Singapur | Twarda (hala) |  Marcelo Ríos | 2:6, 6:7(5) |
| Finalista | 3. | 13 lutego 2000 | San José | Twarda (hala) | Mark Philippoussis | 5:7, 6:4, 3:6 |
| Finalista | 4. | 7 maja 2000 | Majorka | Ceglana |  Marat Safin | 4:6, 3:6 |
Gra podwójna (8–4)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 26 lipca 1992 | Hilversum | Ceglana |  Mårten Renström |  Paul Haarhuis Mark Koevermans | 7:6, 1:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 1. | 2 sierpnia 1992 | San Marino | Ceglana | Nicklas Kulti |  Cristian Brandi Federico Mordegan | 6:2, 6:2 |
| Finalista | 2. | 10 lipca 1994 | Båstad | Ceglana | Nicklas Kulti | Jan Apell Jonas Björkman | 2:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 2. | 13 lipca 1997 | Båstad | Ceglana | Nicklas Kulti | Magnus Gustafsson Magnus Larsson | 6:0, 6:3 |
| Zwycięzca | 3. | 17 sierpnia 1997 | Indianapolis | Twarda | Michael Tebbutt | Jonas Björkman Nicklas Kulti | 6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 4. | 15 lutego 1998 | Petersburg | Dywanowa (hala) | Nicklas Kulti |  Marius Barnard Brent Haygarth | 3:6, 6:3, 7:6 |
| Zwycięzca | 5. | 15 listopada 1998 | Sztokholm | Twarda (hala) | Nicklas Kulti | Chris Haggard Peter Nyborg | 7:5, 3:6, 7:5 |
| Finalista | 3. | 26 kwietnia 1998 | Orlando | Ceglana | Michael Tebbutt | Grant Stafford Kevin Ullyett | 6:4, 4:6, 5:7 |
| Finalista | 4. | 11 lipca 1999 | Båstad | Ceglana | Nicklas Kulti | David Adams Jeff Tarango | 6:7(6), 4:6 |
| Zwycięzca | 6. | 30 kwietnia 2000 | Barcelona | Ceglana | Nicklas Kulti | Paul Haarhuis Sandon Stolle | 6:2, 6:7(2), 7:6(5) |
| Zwycięzca | 7. | 18 czerwca 2000 | Halle | Ceglana | Nicklas Kulti |  Mahesh Bhupathi David Prinosil | 7:6(4), 7:6(4) |
| Zwycięzca | 8. | 16 lipca 2000 | Båstad | Ceglana | Nicklas Kulti | Andrea Gaudenzi Diego Nargiso | 4:6, 6:2, 6:3 |
Kariera trenerska
Jest jednym z fundatorów akademii Good to Great Tennis Academy w Sztokholmie[2]. W 2013 roku był jednym z trenerów Grigora Dimitrowa, a w październiku 2015 został szkoleniowcem Gaëla Monfilsa[3].
Przypisy
- ↑ Mikael Tillström Bio, Stats, and Results, Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2011-01-07] (ang.).
- ↑ Colette Lewis: Magnus Norman Seeks to Boost Swedish Tennis at Good to Great Academy (ang.). tennisrecruiting.ne, 21 grudnia 2012. [dostęp 2017-01-04].
- ↑ Marcin Motyka: Gael Monfils znalazł nowego trenera (ang.). sportowefakty.wp.pl, 18 października 2015. [dostęp 2017-01-04].
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2014-09-25] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.