Mikaszewicze

Mikaszewicze
Мiкaшэвiчы
Ilustracja
Cerkiew Narodzenia św. Jana Chrzciciela
HerbFlaga
HerbFlaga
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

łuniniecki

Wysokość

127 m n.p.m.

Populacja (2010)
• liczba ludności


13 000[1]

Nr kierunkowy

1647

Kod pocztowy

225687

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Mikaszewicze”
Położenie na mapie Białorusi
Ziemia52°13′12″N 27°28′26″E/52,220000 27,473889
Portal Białoruś

Mikaszewicze (czasem błędnie Mikaszewice; biał. Мiкaшэвiчы) – miasto w południowej Białorusi, w rejonie łuninieckim, 100 km na wschód od Pińska, ok. 13 tys. mieszkańców (2010).

Znajduje tu się stacja kolejowa Mikaszewicze, położona na linii HomelŁuniniecŻabinka. W okresie międzywojennym była ona polską stacją graniczną na granicy ze Związkiem Sowieckim.

W mieście działają parafie: prawosławna Narodzenia św. Jana Chrzciciela[2] i rzymskokatolicka Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

W 2007 ogłoszono plany połączenia elektrowni jądrowej w Równem na Ukrainie ze stacją energetyczną w Mikaszewiczach na Białorusi poprzez nowo wybudowane linie energetyczne. Ma być to sposób na umożliwienie wzrastającego importu energii elektrycznej z Ukrainy przez Białoruś oraz na połączenie Ukrainy z Litwą, Łotwą i Polską[3].

Historia

Wieś magnacka położona była w końcu XVIII wieku w księstwie słuckim w powiecie nowogródzkim województwa nowogródzkiego Wielkiego Księstwa Litewskiego[4].

W okresie międzywojennym w granicach II Rzeczypospolitej, na jej wschodniej granicy.

Miejsce tajnych negocjacji polsko-bolszewickich, które trwały od 24 października 1919 roku do połowy listopada 1919 roku, podczas których kpt. Ignacy Boerner – wysłannik Piłsudskiego, zakomunikował Marchlewskiemu – wysłannikowi Lenina, że nie wyda rozkazu posuwania się poza linię zajmowaną przez wojsko polskie nad Berezyną. Piłsudski zażądał jednak nieatakowania Petlury i oddania Dyneburga Łotwie. Dodatkowym warunkiem było zaprzestanie agitacji komunistycznej w wojsku polskim. Moskwa odmówiła. W międzyczasie Armia Czerwona rozbiła ofensywę Denikina.

Ludzie związani z miejscowością

Przypisy

  1. Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).
  2. Лунинецкое благочиние. pinskeparh.by. [dostęp 2020-12-04]. (ros.).
  3. Minsk drafts energy cooperation memorandum with Kyiv. [dostęp 2007-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)].
  4. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 110.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Brest oblast location map.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Позиционная карта Брестской области

Цилиндрическая равноугольная проекция с координатами краёв:

  • С: 53.45° с.ш.
  • Ю: 51.4° с.ш.
  • З: 23.1° в.д.
  • В: 27.7° в.д.
Flag of Brest Voblast, Belarus.svg
Flag of Brest voblast, Belarus
Coat of Arms of Mikaševičy, Belarus.svg
Coat of Arms of Mikashevichy, Belarus
Flag of Mikaševičy.png
Flag of Mikaševičy
Мікашэвічы. Царква Раства Іаана Прадцечы (04).jpg
Autor: givi (http://forum.globus.tut.by/viewtopic.php?p=78897#78897), Licencja: CC BY-SA 3.0
Мікашэвічы. Царква Раства Іаана Прадцечы