Miklós Nyiszli
Data i miejsce urodzenia | 17 czerwca 1901 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie | lekarz antropolog |
Miklós Nyiszli (ur. 17 czerwca 1901 w Somlyo, obecnie Şimleu Silvaniei, zm. 5 maja 1956 Oradea) – rumuński Węgier żydowskiego pochodzenia, lekarz antropolog.
Wczesne lata i nauka
Urodził się w Siedmiogrodzie – terytorium węgierskim od 1920 roku należącym do Rumunii. W Rumunii ukończył szkołę podstawową i gimnazjum, a następnie rozpoczął studia medyczne w Klużu (Kolozsvár). Po pierwszym roku studiów przeniósł się do Niemiec i podjął studia medyczne na uniwersytecie w Kilonii, które kontynuował i ukończył we Wrocławiu (Breslau) w 1930. Po uzyskaniu tytułu doktora medycyny powrócił do Rumunii, gdzie rozpoczął prywatną praktykę lekarską. W 1940 na podstawie traktatu rumuńsko-węgierskiego znalazł się na terytorium Węgier.
Więzień Auschwitz
W czasie II wojny światowej, po zajęciu Węgier przez III Rzeszę, wiosną 1944 wraz z rodziną (żoną Małgorzatą i córką Zuzanną) został wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. W czasie selekcji na rampie w Birkenau, on, jego żona i córka zostali skierowani do pracy w obozie. Dr Nyiszli został oznaczony numerem A-8450. Dzięki swej specjalizacji w zakresie medycyny sądowej oraz studiom w Niemczech i doskonałej znajomości języka został zatrudniony przez doktora Josefa Mengele jako specjalista od przeprowadzania sekcji zwłok. Ponadto do jego obowiązków należała opieka lekarska nad więźniarską i esesmańską obsługą komór gazowych i krematoriów. Na zlecenie doktora Mengele dokonywał autopsji zwłok bliźniąt i karłów, które były przedmiotem eksperymentów pseudomedycznych „Anioła Śmierci”. Będąc zakwaterowany w budynku krematorium I (II) w Birkenau Nyiszli miał wgląd w największą tajemnicę obozu – masowych mordów tysięcy ludzi (głównie Żydów) w komorach gazowych. Był także świadkiem słynnego buntu w Sonderkommando w październiku 1944 roku. W styczniu 1945 został ewakuowany z Auschwitz, 5 maja 1945 w obozie Ebensee doczekał wyzwolenia przez Amerykanów.
Po wojnie
Po wyzwoleniu Miklós Nyiszli wrócił do Rumunii, gdzie ponownie podjął się pracy lekarza. Kilka miesięcy później powróciły jego żona i córka, wyzwolone w Bergen-Belsen. W październiku 1947 Nyiszli zeznawał w sprawie IG Farbenindustrie, wchodzącej w skład procesów norymberskich.
W ostatnich latach życia Miklós Nyiszli chorował. 5 maja 1956 zmarł na zawał serca.
Wspomnienia
Wkrótce po wojnie Nyiszli spisał swoje obozowe wspomnienia, opublikowane w 1946 w języku węgierskim w książce Orvos voltam Auschwitzban. Wspomnienia te doczekały się przekładów na wiele języków. W Polsce po raz pierwszy ukazały się w 1966 jako Pracownia doktora Mengele[1]. Kolejne wydania miały już tytuł Byłem asystentem doktora Mengele.
Przypisy
- ↑ Pracownia doktora Mengele: wspomnienia lekarza z Oświęcimia, tł. Tadeusz Olszański, Czytelnik, Warszawa 1966.
Bibliografia
- Miklós Nyiszli: Byłem asystentem doktora Mengele: wspomnienia lekarza z Oświęcimia. Tadeusz Olszański (tł.). Oświęcim: Frap-Books, 2000. ISBN 83-906992-6-5.
- ISNI: 0000 0001 0901 9072
- VIAF: 54152142
- LCCN: n85353740
- GND: 119060582
- LIBRIS: 0xbdgd0j162t2sb
- BnF: 119179665
- SUDOC: 027050912
- NLA: 35823540
- NKC: xx0097994
- NTA: 25596790X
- BIBSYS: 90711049
- Open Library: OL2724944A
- PLWABN: 9810530283405606
- NUKAT: n96024354
- J9U: 987007266180305171
- NSZL: 200046
- WorldCat: lccn-n85353740