Mikołów

Mikołów

miasto i gmina
Rynek z ratuszem
Herb
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Powiat	mikołowski
Konurbacja	górnośląska
Data założenia	przed 1222 r. (pierwsza pisemna wzmianka)
Prawa miejskie	1276
Burmistrz	Stanisław Piechula
Powierzchnia	79,21[1] km²
Populacja (31.12.2019) • liczba ludności • gęstość	41 014[2] 517,8 os./km²
Strefa numeracyjna	32
Kod pocztowy	43-190 do 43-197
Tablice rejestracyjne	SMI
Położenie na mapie powiatu mikołowskiego Mikołów
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Mikołów
Położenie na mapie województwa śląskiego Mikołów
50°09′49″N 18°54′14″E/50,163611 18,903889
TERC (TERYT)	2408021
SIMC	0941286
Hasło promocyjne: Mikołów – ogród życia
Urząd miejski Rynek 16 43-190 Mikołów
Strona internetowa
BIP

Mikołów (niem. Nikolai / Nicolai, cz.  i słow. Mikulov, pol. hist. Mikulow^[3]) – miasto w południowej Polsce, w województwie śląskim, siedziba władz powiatu mikołowskiego, w południowej części Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego.

Według danych z 31 grudnia 2019 roku w Mikołowie żyje 41 014 osób^[2].

Mikołów uzyskał lokację miejską w 1276 roku, ponowne nadanie praw miejskich przed 1300 rokiem^[4].

Położenie

Mikołów położony jest na Wyżynie Śląskiej, graniczy bezpośrednio od wschodu z Katowicami, od południa z Tychami, gminą Wyry, Łaziskami Górnymi i Orzeszem, od zachodu z gminą Ornontowice i gminą Gierałtowice, a od północy z Rudą Śląską. Współrzędne geograficzne centrum miasta wynoszą: 50º 10' szerokości geograficznej północnej i 18º 54' długości geograficznej wschodniej^[5].

Pod względem historycznym Mikołów pierwotnie należał do Małopolski jako część kasztelanii bytomskiej, położonej w ziemi krakowskiej^[6]. W 1179 kasztelanię bytomską włączono do księstwa raciborskiego i od tamtego czasu Mikołów leży na Górnym Śląsku^[7].

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa katowickiego.

Powierzchnia miasta wynosi 79,21 km²^[1]. Miasto zajmuje 34% powierzchni powiatu.

Według danych z 2017 r. powierzchnia lasów w Mikołowie wynosiła 2147 ha^[8]

Sąsiednie gminy: Gierałtowice, Katowice, Łaziska Górne, Ornontowice, Orzesze, Ruda Śląska, Tychy, Wyry.

Podział administracyjny

Mikołów, kościół św. Mikołaja w Bujakowie

Mikołów, kościół pw. św. ap. Piotra i Pawła w Paniowach

Ta sekcja od 2014-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Dzielnica:

• Kamionka

Sołectwa:

• Borowa Wieś
• Bujaków
• Mokre
• Paniowy
• Śmiłowice

Osiedla:

• Osiedle Przy Plantach
• Adama Mickiewicza
• C.K. Norwida
• Grunwaldzkie
• Jana Kochanowskiego
• Józefa Piłsudskiego
• Juliusza Słowackiego
• Leśna Bryza
• Słoneczna Polana
• Wojciecha Korfantego
• Nowy Świat

Demografia

W samej dzielnicy i sołectwach zameldowanych było kolejno:

– Kamionka: 2 975 osób,

– Borowa Wieś: 2 642 osoby,

– Bujaków: 2 036 osób,

– Mokre: 2 379 osób,

– Paniowy: 1 708 osób,

– Śmiłowice: 1 076 osób.

Piramida wieku mieszkańców Mikołowa w 2014 roku^[9]:

Nazwa

Nazwa miasta pochodzi prawdopodobnie od imienia Mikołaj, nie jest jednak pewne, czy pochodzi od św. Mikołaja Biskupa (najstarszy kościółek, a właściwie kapliczka, poświęcona jest św. Mikołajowi), czy też od jakiegoś dziedzica imieniem Mikołaj (po ludowemu Mikula), bogatego właściciela mieszkającego w tej okolicy w czasach powstania osady. Za drugą możliwością przemawiają dawne nazwy miasta: Miculow, Mikulau, Mikulow, Mikułów (w księgach kościelnych ta ostatnia nazwa występuje do 1824). W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie miejscowość występuje pod niemiecką nazwą Nicolai^[10] i polską Mikołow (org. polnisch Mikołow). Statystyczny opis Prus z 1837 roku wymienia tylko niemiecką nazwę Nikolai^[11].

Istnieje również stare podanie opowiadające o początkach tego miasta, niepoparte jednak żadnymi dowodami historycznymi. Podanie opowiada o handlarzach bydłem, którzy zatrzymali się w tych okolicach na odpoczynek. W trakcie nocy nagle zachorowało całe bydło. Przerażeni handlarze zaczęli się modlić i ślubować św. Mikołajowi wybudowanie kaplicy, jeżeli święty sprawi, że bydło wyzdrowieje. Bydło rzeczywiście wyzdrowiało, a handlarze zbudowali ślubowaną kaplicę ku czci św. Mikołaja.

Historia

Bazylika pw. św. Wojciecha w Mikołowie

(c) geo573, CC BY 3.0

Kamienice przy ul. Jana Pawła II (dawnej 1 Maja)

Mikołow, droga krajowa DK81 nocą

Kalendarium

• 1222 – pierwsza historyczna wzmianka o Mikołowie – w dokumencie wydanym przez księcia opolskiego Kazimierza I dla biskupa wrocławskiego Wawrzyńca, gdzie jako świadek wymieniony jest hrabia Andrzej, kasztelan z Mikołowa (oryg. comes Andreas, castellanus de Miculow). Świadczy to o tym, iż Mikołów pełnił już funkcje w administracji państwowej jako gród i siedziba kasztelanii.
• 1228 – wzmianka o Mikołowie pojawiła się w dokumencie księcia opolsko-raciborskiego Kazimierza I, będącym umową z wojewodą Klemensem, gdzie jako świadek, po raz kolejny, pojawia się kasztelan mikołowski, Andrzej. Podobne wzmianki, w których występuje ów Andrzej, znajdujemy również w dokumentach z lat 1232 i 1234.
• 1258 – w dokumentach księcia Władysława opolskiego dwukrotnie pojawia się kasztelan mikołowski imieniem Jan, syn Wernera.
• 1265–1280 – rozbudowa miasta przez Jana z Grabia.
• 1266 – 1 marca pierwsza wzmianka o kościele p.w. św. Wojciecha w Mikołowie; biskup krakowski Paweł przebywający w Sławkowie nadał kościołowi św. Wojciecha w Mikołowie dziesięciny ze wsi Przeczyce, Toporowice i Targoszyce (dziś część Mierzęcic). Mikołów należał w tych czasach do dekanatu Sławkowskiego.
• 1349 – 1350 – epidemia czarnej ospy^[12], umiera 1/3 mieszkańców miasta.
• 1375 – książę raciborski Jan I sprzedaje miasto Mikołów i Pszczynę z okolicami księciu opolskiemu Władysławowi Opolczykowi.
• 1473 – w okolicach miasta zatrzymały się wojska księcia rybnickiego Wacława^[13].
• ok. 1500 – początki^[12] górnictwa.
• 1545 – król czeski Ferdynand I nadaje miastu Mikołów prawo do urządzania jarmarków i targów tygodniowych.
• 1547 – 27 lipca nadanie Mikołowowi ordynacji miejskiej, staraniem ówczesnego pana ziemi pszczyńskiej, barona Jana Thurzo. Od tej daty, Mikołów stał się miastem.
• 1580 – czasy Reformacji, do Mikołowa przybywa pierwszy pastor.
• 1630 – parafia mikołowska wraca w ręce katolików (proboszczem zostaje Tomasz Aleksander Czarniecki).
• 1645 – miasto dotknęła klęska pożaru – świadczy o tym dokument z tegoż roku, w którym miasto Mikołów prosi urząd podatkowy we Wrocławiu o umorzenie 500 florenów zaległości podatkowych.
• 1760 – po raz pierwszy w dokumentach pojawia się dzisiejsza nazwa miasta „Mikołów”.
• 1794 – 20 maja największy pożar w historii miasta, centralna część miasta uległa zniszczeniu – pożar prawdopodobnie wybuchł w domu kowala Marcina Kozaka znajdującym się na rynku miasta.
• 1837 – w Mikołowie znajdują się 2 kościoły katolickie, szkoła, 250 domów, a zamieszkuje go 2000 osób^[11].
• 1840 – L. Froehlich zakłada w Mikołowie fabrykę łyżek (przetrwała do końca stulecia).
• 1842 – otwarto fabrykę wyrobów żelaznych i części maszyn pod nazwą huta „Maria Ludwika”.
• 1845 – Tomasz Nowacki zakłada w Mikołowie polską drukarnię^[14].
• 1848 – w Mikołowie miała miejsce epidemia tyfusu, zmarło wówczas 20% ogółu ludności.
• 1856 – zbudowano dworzec kolejowy w Mikołowie.
• 1858 – zbudowano hutę^[12] „Waltera” (późniejsza Fabryka Palenisk Mechanicznych).
• 1861 – 25 września konsekracja nowego kościoła pw. św. Wojciecha, od 2008 roku, bazylika mniejsza.
• 1862 – austriacki przedsiębiorca Carl Gustav Dittrich zakłada papiernię^[15].
• 1868 – uruchomienie gazowni miejskiej, która umożliwiła oświetlenie miasta i domów mieszkańców^[15].
• 1872 – zburzenie starego ratusza, zbudowanego tymczasowo, po wielkim pożarze w 1794 roku i zbudowanie nowego budynku w Mikołowie. Niemiecki przedsiębiorca Heinrich Koetz uruchamia największy na ziemi pszczyńskiej zakład budowy kotłów^[16].
• 1874 – Karol Miarka senior rozpoczyna działalność wydawniczą w Mikołowie.
• 1908 – ukończenie budowy wodociągów miejskich, na które wydano ok. 250 tys. marek.
• 1909 – uruchomiono wodociąg miejski^[15].
• 1919 – 17 sierpnia walki w mieście podczas I powstania śląskiego.
• 1921 – plebiscyt na Górnym Śląsku; w Mikołowie większość głosów pada za Niemcami (3059 do 2434).
• 1922 – 29 czerwca Mikołów wraz ze wschodnią częścią Górnego Śląska przyłączony do Polski.
• 1932 – założenie na terenie podarowanym przez rolnika Józefa Bojdoła ogródków działkowych^[17]; cztery lata później działki rozparcelowano i podzielono między właścicieli (obecny ROD „Krokus”; 5,8 ha)^[17].
• 1939 – 3 września wkroczenie wojsk niemieckich do miasta Mikołów.
• 1945 – styczeń – tzw. „marsz śmierci” więźniów KL Auschwitz przez Mikołów i Borową Wieś do Gliwic
• 1945 – 28 stycznia wkroczenie Armii Radzieckiej.
• 1954 – Mikołów zostaje włączony do powiatu tyskiego.
• 1975 – do Mikołowa przyłączono Śmiłowice, Mokre i Paniowy.
• 1994 – 30 grudnia przyłączenie Bujakowa^[18].
• 1998 – powstaje powiat mikołowski obejmujący Mikołów, Łaziska Górne, Orzesze, Wyry i Ornontowice.
• 1998 – ogłoszenie św. Wojciecha patronem Mikołowa^[19].
• 2002 – przebudowa rynku w Mikołowie.
• 2003 – założenie Śląskiego Ogrodu Botanicznego w Mikołowie.
• 2008 – kościół św. Wojciecha staje się bazyliką mniejszą w Mikołowie.
• 2009 – poświęcenie kościoła p.w. św. Antoniego Padewskiego w Mikołowie Recie.
• 2013 – Rozbudowa Centrum Edukacji Przyrodniczej i Ekologicznej Śląskiego Ogrodu Botanicznego w Mikołowie-etap II.
• 2013 – odsłonięcie pomnika św. Wojciecha, patrona Polski i Mikołowa.
• 2018 – Koronacja obrazu Matki Bożej Mikołowskiej.

Opis miasta z 1859 roku

Informacje pochodzące ze „Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich”, Warszawa 1885:

Informacje o stosunkach narodowościowych w połowie XIX wieku

Po trzech wojnach śląskich jakie miały miejsce w latach 1740–1763, między Austrią i Prusami miasto znalazło się granicach Prus i należało do powiatu pszczyńskiego. W połowie XIX wieku zarówno w powiecie jak w samym mieście, dominowała ludność polska. Topograficzny opis Górnego Śląska z 1865 roku notuje „Das polnische Element ist im Kreise das bei Weitem vorherrschende. Unter 75,725 Einwohnern sind nur 8413 Deutsche, 67,312 sprechen polnisch”, czyli w tłumaczeniu na język polski „Element polski dominuje w powiecie. Spośród 75,725 mieszkańców tylko 8413 to Niemcy, podczas gdy 67,312 mówi po polsku”^[20]. Również w samym mieście było więcej Polaków niż Niemców co odnotowuje spis we fragmencie: „Sogar in den Stadten ist die Bevolkerung zum grosen Theile polnisch. So zahlt Pless unter 3154 Einwohnern 560 polnisch sprechende, Nikolai sogar unter 4479 Einwohnern deren 2971, also sast” w tłumaczeniu „Nawet w miastach ludność w dużej części jest polska. W Pszczynie z 2971 mieszkańców 560 mówi po polsku, a w Mikołowie z 4479 mieszkańców jest ich aż 2971.”^[20].

Żydzi w Mikołowie

Archiwalne zdjęcie nieistniejącej synagogi w Mikołowie

Pierwsza żydowska rodzina zamieszkała w mieście w 1640, po wydaniu, kilkanaście lat wcześniej, edyktu cesarskiego, łagodzącego politykę Habsburgów wobec Żydów. Spis ludności żydowskiej z 1691 r. wspomina o mieszkających w Mikołowie Żydach. Przez wiele lat byli jednak stosunkowo nieliczni i np. w 1758 r. miało tutaj żyć zaledwie 6 osób tego wyznania.

W latach 70. XVIII wieku władze pruskie nakazały początkowo przesiedlić wszystkich Żydów na prawą stronę Odry i to tylko na tereny wiejskie, następnie zmieniono zdanie i przyszło polecenie osiedlenia ich w miastach – w 1780 r. Mikołów został jednym z pięciu miast przesiedleńczych. W 1787 roku i to zarządzenie odwołano w obawie o skutki gospodarcze, ale liczba żydowskich mieszkańców w ówczesnym Nikolei wzrosła do 84 osób.

W 1816 r. Mikołów zbudował synagogę, a w 1854 powstała gmina żydowska, jednak była ona na tyle mała, że aż do 1931 r. funkcję rabinów pełnili kantorzy. W 1861 r. mieszkało w mieście 504. Żydów (ok. 11% społeczeństwa), istniała też żydowska szkoła, do której uczęszczało ponad 100 uczniów. W 1872 r. miejscowa gmina żydowska weszła w skład Związku Górnośląskich Gmin Synagogalnych (Oberschlesische Synagogen-Gemeinden).

Na przełomie wieków liczba Żydów spadła w wyniku emigracji do Stanów Zjednoczonych i Palestyny – spis z 1900 r. wykazał 192 osoby (na 6638 ogółu mieszkańców), a w 1910 r. 175 osób. W Mikołowie działał Izraelicki Związek Pielęgnowania Chorych i Izraelicki Związek Pogrzebowy „Chewra Kadisza”.

W czasie plebiscytu większość Żydów głosowała za pozostawieniem miasta w Niemczech, mimo ogólnego zwycięstwa tej opcji, w Mikołowie miasto włączono w granice Polski. Poskutkowało to emigracją wielu Żydów na Zachód. Z drugiej strony nastąpił napływ żydowskich obywateli z głębi Polski, głównie z Zagłębia Dąbrowskiego. Ich przyjazd spotykał się jednak z niechęcią zarówno władz miejskich, jak i zamieszkałych już w mieście członków gminy żydowskiej, których przyczyną były obawy gospodarcze, negatywny wizerunek Kongresówki w oczach mieszkańców Górnego Śląska i obawy o wzrost tendencji propolskich^[21].

W 1931 r. wybrano pierwszego rabina, którym został, Ajzyk Chameides. Ten jednak dojeżdżał do Mikołowa z Katowic. Liczba Żydów mikołowskich wzrosła z 74 (1928 r.) do 243 osób^[22].

Po 1933 r. ruszyła następna fala żydowskich emigrantów, tym razem przyjeżdżali z rządzonych przez nazistów Niemiec na polski Górny Śląsk. Liczba uchodźców była na tyle duża, że Zwierzchność Gmin Izraelickich w Katowicach przeprowadziła zbiórkę pieniężną, aby ich wspomóc. W 1938 r. po anszlusie Austrii wielu Żydów kolejny raz opuszczało polski Górny Śląsk, obawiając się rychłego wybuchu wojny polsko-niemieckiej emigrowali na Zachód.

Po zajęciu tych terenów przez III Rzeszę mikołowskich żydów wywieziono do getta w Sosnowcu, skąd większość 12 maja 1942 r. trafiła do obozu w Auschwitz-Birkenau^[23].

Po II wojnie światowej społeczność żydowska już się w Mikołowie nie odrodziła. Stary cmentarz żydowski został zlikwidowany, zabudową osiedlową. W 1972 na polecenie ówczesnych władz miasta synagogę wysadzono w powietrze, a na miejscu powstał nowy węzeł komunikacyjny – plac 750-lecia. Jedyną pamiątką jest tzw. nowy cmentarz żydowski.

Zabytki

Rynek w Mikołowie

Mikołów – Borowa Wieś, kościół św. Mikołaja

Mikołów, stary kościół

Mikołów, kościół św. Wawrzyńca w Mokrem

Tężnia solankowa w parku Małe Planty

• Układ urbanistyczny z rynkiem i nieregularną siatką ulic.
• Kościół parafialny pw. św. Mikołaja z 1720 r. Został przeniesiony z Przyszowic do Borowej Wsi w latach 1937–1939. Ołtarz pochodzi z roku 1600.
• Kościół parafialny pw. św. Ap. Piotra i Pawła w Paniowach.
• Kościół parafialny pw. Matki Bożej Śnieżnej (nazwany tak dopiero po zbudowaniu kościoła parafialnego pw. św. Wojciecha, który przejął jego wcześniejszą nazwę) zbudowany w latach 1270–1280, później przebudowany.
• Kościół parafialny pw. św. Wojciecha (bazylika mniejsza) zbudowany w stylu neoromańskim w latach 1843–1861.
• Kościół parafialny pw. św. Mikołaja Bpa w Bujakowie.
• Kościół parafialny pw. św. Wawrzyńca w Mokrem.
• Kościół ewangelicki im. św. Jana z lat 1860–1861.
• Nowy cmentarz żydowski w Mikołowie z najstarszą macewą z połowy XVIII w. przy ul. Konstytucji 3 Maja (istniał też stary cmentarz żydowski w Mikołowie, lecz został zniszczony podczas II wojny światowej).
• Zabytkowe kamienice w śródmieściu.
• Budynek przy ul. Krakowskiej 33, którego historia może sięgać czasów średniowiecza (mury piwnic), a obecnie jest przykładem architektury historyzująco-modernistycznej.
• Park tzw. Duże i Małe Planty, którego początki sięgają końca XVIII wieku.
• Schrony z Obszaru Warownego „Śląsk”^[24].

Edukacja

W mieście znajduje się^[25]:

• 12 przedszkoli i 2 oddziały przedszkolne przy szkołach podstawowych^[26]
• 11 szkół podstawowych, w tym 2 tzw. specjalne
• 7 szkół średnich

Gmina Mikołów jest organem prowadzącym dla 12 przedszkoli i 10 szkół podstawowych, w tym jednej z oddziałami przedszkolnymi.

Gospodarka

Przez większą część swojej historii Mikołów był miastem handlowym, a w XX wieku miastem przemysłowym. W XX wieku w Mikołowie powstało wiele dużych zakładów przemysłowych, m.in. MiFaMa (Mikołowska Fabryka Maszyn), FPM (Fabryka Palenisk Mechanicznych), Wiromet. W Mikołowie znajduje się jedyna w Polsce i jedna z dwóch w Europie Kopalnia Doświadczalna „Barbara”. W Mikołowie położone jest wzgórze Gronie, od którego pochodzi nazwa piwa Tyskie Gronie (na wzgórzu tym znajduje się ujęcie wody dla browaru).

Wspólnoty religijne

Mikołów, kościół parafialny MB Częstochowskiej

Mikołów, kościół ewangelicki św. Jana

Kościół katolicki

Dziewięć parafii:

• parafia św. Antoniego z Padwy
• parafia św. Mikołaja (sołectwo Borowa Wieś)
• parafia św. Mikołaja (sołectwo Bujaków)
• parafia Matki Bożej Częstochowskiej (sołectwo Śmiłowice)
• parafia Najświętszej Maryi Panny Matki Zbawiciela
• parafia św. Wawrzyńca (sołectwo Mokre)
• parafia św. Urbana Papieża i Męczennika
• parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła (sołectwo Paniowy)
• parafia św. Wojciecha

Kościół Ewangelicko-Augsburski

Jedna parafia:

• parafia w Mikołowie

Kościół Wolnych Chrześcijan

Jeden zbór:

• zbór w Mikołowie

Świadkowie Jehowy

Jeden zbór^[27]:

• zbór Mikołów

Kultura

Fontanna na rynku

• Instytut Mikołowski – obecnie mieści się w dawnym domu rodzinnym Burmistrza Mikołowa Jana Koja (uprzednio mieścił się w mieszkaniu Rafała Wojaczka^[28])
• Mikołowskie Dni Muzyki – odbywający się w maju festiwal muzyki poważnej
• Impresje Mikołowskie – plenery malarskie
• Dni Mikołowa – święto miasta

Sport

• Aqua Plant – kryta pływalnia z dwoma basenami, jacuzzi oraz dwiema saunami.
• Rajd Mikołowski – okręgowy rajd samochodowy rozgrywany w ostatni weekend kwietnia, połączony z wystawą pojazdów zabytkowych.
• Mikołowski Bieg Uliczny, im. Henryka Biskupiaka, cykliczna impreza odbywająca się pod koniec września.
• Mikołowski Rodzinny Rajd Rowerowy – rajd odbywający się na terenie powiatu mikołowskiego.
• Otwarte Mistrzostwa Mikołowa w Kolarstwie Górskim XC – mistrzostwa odbywające się co roku w czerwcu.

Kluby sportowe

• AKS Mikołów – klub piłkarski (obecnie klasa okręgowa), klub szachowy, sekcja szermiercza szpada, sekcja tenisa stołowego
• allinone Mikołów – klub bilardowy (obecnie w II lidze bilardowej, grupa 4)
• KS Kamionka Mikołów – klub piłkarski (obecnie w klasie „A”, grupa Katowice)
• KS Burza Borowa Wieś – prowadzi sekcje piłki nożnej (obecnie klasa okręgowa), siatkówki (III liga kobiet), tenisa stołowego i akrobatyki
• LKS 45 Bujaków – klub piłkarski (obecnie w klasie „C”, grupa Zabrze), sekcja tenisa stołowego (obecnie Liga okręgowa mężczyzn i II Liga kobiet)
• Orzeł Mokre – klub piłkarski (obecnie w klasie „A”)
• LKS Strażak Mikołów – klub piłkarski (obecnie w klasie „B”), sekcja speedrowerowa (obecnie walczą o medale Drużynowych Mistrzostw Okręgu Południowego PFKS)
• Orkan KS Kamionka – klub skata (obecnie w II lidze)
• SSiSW Kong Sao
• UKS Satori – klub karate, reprezentujący powiat mikołowski na arenie krajowej i międzynarodowej według zasad Karate WKF i WUKF
• UKS Silesia Mikołów – klub koszykówki
• UKS Trójka Mikołów
• STS Biegaton Mikołów

Turystyka

Szlaki turystyczne
Szlak Obrońców Polskiej Granicy

• Trasa: Zabrze – Mikołów – Tychy

Szlak Krawędziowy GOP

• Trasa: Gliwice – Mikołów – Chełm Śląski

Szlak Bohaterów Wieży Spadochronowej

• Trasa: Katowice – Mikołów – Chudów

Szlak Okrężny wokół Gliwic

• Trasa: Rudy – Mikołów – Stodoły

Szlak Historii Górnictwa Górnośląskiego

• Trasa: Łubianki – Mikołów – Rybnik

Szlak architektury drewnianej

• Trasa: Bielsko-Biała – Mikołów – Żywiec

Media

Czasopisma miejskie:

• Gazeta Mikołowska
• Aktualności

Telewizja internetowa:

• Mikołów TV

Portale internetowe:

• MojMikolow.pl – portal miejski^[29]

Polityka

Obecnym burmistrzem jest Stanisław Piechula, który w ostatnich wyborach (2018 rok) uzyskał 57.98 proc. poparcie (łącznie 10 438 głosów)^[30].

Przewodniczącą Rady Miejskiej Mikołowa jest Katarzyna Syryjczyk-Słomska, wiceprzewodniczącymi Remigiusz Kuś i Michał Rupik.

Przewodniczącą Rady Powiatu jest Barbara Pepke. Starostą mikołowskim jest Mirosław Duży, a jego zastępcą Tadeusz Marszolik^[31].

Miasta partnerskie

Lista miast partnerskich Mikołowa^[32]:

• Beuningen od 1991 roku^[33]
• Sainte-Geneviève-des-Bois od 1997 roku^[33]
• Klimkovice od 2000 roku^[33]
• Ilava od 2008 roku^[33]

Zobacz też

• Synagoga w Mikołowie
• Ratusz w Mikołowie
• Śląski Ogród Botaniczny w Mikołowie
• ROD „Krokus” Mikołów
• Park Duże Planty w Mikołowie
• Osiedle im. Adama Mickiewicza w Mikołowie

Przypisy

Bibliografia

• Jerzy Ciurlok: O drukarzach, drukarniach i drukach śląskich. Mikołów, Katowice: Regionalny Instytut Kultury w Katowicach, 2018. ISBN 978-83-952024-1-4.
• Johann GeorgJ.G. Knie Johann GeorgJ.G., Alphabethisch-Statistisch-Topographische Uebersicht aller Dörfer, Flecken, Städte und andern Orte der Königl. Preuß. Provinz Schlesien ..., Breslau: Graß, Barth und Comp., 1830, OCLC 751379865  (niem.).
• Felix Triest: Topographisches handbuch von Oberschlesien. Breslau: Verlag von Wilh. Gottl. Korn, 1865.
• Konstanty Prus, „Z przeszłości miasta Mikołów i jego okolicy”, Mikołów 1932.
• Jan Kantyka, Alojz Targ, „Mikołów – zarys rozwoju miasta”, Katowice 1972.
• W. Galasińska-Hrebenda, Grodzisko w Mikołowie, [w:] Informator Konserwatora Zabytków Archeologicznych na województwo katowickie za lata 1966–1970, Katowice 1971.
• Z. Musioł, O dawnym grodzie mikołowskim, „Zaranie Śląskie” 1929, z. 2.

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Urzędu Miasta Mikołów
• Mikułów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 414 .
• Mikułów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 333 .
• Wirtualne panoramy Mikołowa
• Gazeta mikołowska