Mikołaj (Kutiepow)
| Nikołaj Kutiepow | |
| Metropolita niżnonowogrodzki | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 4 października 1924 |
| Data i miejsce śmierci | 21 czerwca 2001 |
| Miejsce pochówku | ?↗ |
| Metropolita niżnonowogrodzki | |
| Okres sprawowania | 1991–2001 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Śluby zakonne | 20 grudnia 1959 |
| Prezbiterat | 1959 |
| Chirotonia biskupia | 10 września 1961 |
| Data konsekracji | 10 września 1961 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||
| Współkonsekratorzy | Borys (Wik), Pantelejmon (Rudyk), Nikodem (Rotow), Cyprian (Ziornow), Nikodem (Rusnak), Aleksy (Ridigier) | ||||||
| |||||||
 szeregowy | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1942 - 1943 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca | duchowny |
Mikołaj, imię świeckie: Nikołaj Wasiljewicz Kutiepow, (ur. 4 października 1924 w Kutiepowie – zm. 21 czerwca 2001 w Niżnym Nowogrodzie) – rosyjski biskup prawosławny.
Życiorys
Pochodził z rodziny chłopskiej. W 1942 został zmobilizowany i skierowany na front; walczył jako szeregowiec w bitwie pod Stalingradem, gdzie został dwukrotnie ranny i doznał odmrożeń nóg. W szpitalu amputowano mu palce obydwu stóp, po czym w 1943 umożliwiono powrót do Tuły. Odznaczony Medalem za Zasługi Bojowe i orderem Wojny Ojczyźnianej II stopnia[1].
We wrześniu 1944 podjął naukę w szkole mechanicznej w Tule, którą w 1947 przerwał. We wrześniu 1950 został przyjęty od razu na III rok nauki w moskiewskim seminarium duchownym. Ukończył seminarium w 1952. W latach 1954–1958 był studentem Leningradzkiej Akademii Duchownej, którą ukończył, uzyskując tytuł kandydata nauk teologicznych. 20 grudnia 1959 złożył wieczyste śluby zakonne w Ławrze Pieczerskiej. Wcześniej, w tym samym roku, przyjął święcenia kapłańskie. W 1961 otrzymał godność archimandryty[1].
10 września 1961 miała miejsce jego chirotonia na biskupa mukaczewskiego i użhorodzkiego. W ceremonii w charakterze konsekratorów wzięli udział metropolici kruticki i kołomieński Pitirim, chersoński i odeski Borys, arcybiskupi Edmonton i całej Kanady Pantelejmon, jarosławski i rostowski Nikodem, biskupi podolski Cyprian, kostromski i galicki Nikodem, talliński i estoński Aleksy. W 1963 został przeniesiony na katedrę omską i tiumeńską, zaś w 1969 wyznaczony na biskupa rostowskiego i nowoczerkaskiego. W 1970 został biskupem włodzimierskim i suzdalskim. W 1972 nadano mu godność arcybiskupią. Od 1975 do 1977 był arcybiskupem kałuskim i borowskim; w 1977 przeniesiony do eparchii gorkowskiej i arzamaskiej. 25 lutego 1991 otrzymał godność metropolity Niżnego Nowogrodu. 21 czerwca 2001 zmarł w szpitalu w Niżnym Nowogrodzie wskutek zawału serca, którego doznał dzień wcześniej[1]
Był honorowym obywatelem Niżnego Nowogrodu[1], tam też w 2014 odsłonięto jego pomnik[2].
Przypisy
- ↑ a b c d Николай (Кутепов). [dostęp 2004-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-10-24)].
- ↑ В Нижнем Новгороде открыт памятник митрополиту Нижегородскому и Арзамасскому Николаю (Кутепову)
Media użyte na tej stronie
Autor: Scriber, Licencja: CC BY-SA 3.0
Union of Soviet Socialist Republics (USSR); Workers' and Peasants' Red Army (WPRA); rank insignia … of the ground forces since 1940; here small collar patch, worn until ca. 1943:
- Enlisted men level: Army generally and Infantry
- Krasnoarmeets / Red Army Soldier, changed to Ryadovoy / Private, from 1946 (comparable to Private, NATO OR1)
- Corps colour: basic colour – raspberry-red, piping – deep-red.