Mikołaj (Sajama)
| Dairoku Sajama | |
| Biskup ramieński | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 22 listopada 1914 |
| Data i miejsce śmierci | 26 sierpnia 2008 |
| Miejsce pochówku | ?↗ |
| Biskup ramieński | |
| Okres sprawowania | 1996–2008 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne | 1 września 1962 |
| Diakonat | 1956 |
| Prezbiterat | 1956 |
| Chirotonia biskupia | 9/10 grudnia 1967 |
 | |
| Data konsekracji | 9/10 grudnia 1967 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||
| Miejsce | |||||
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | Nikon (Fomiczow), Józef (Czernow), Bartłomiej (Gondarowski), Juwenaliusz (Pojarkow), Michał (Mudjugin), Gedeon (Dokukin) | ||||
| |||||
Mikołaj, imię świeckie Sajama Dairoku (jap. 佐山ぺトル大麓; ur. 22 listopada 1914 w Tajpej, zm. 26 sierpnia 2008 w Sanmnu) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, z pochodzenia Japończyk.
Życiorys
Urodził się na Tajwanie w rodzinie japońskiego socjologa. Wkrótce po jego urodzeniu matka ze wszystkimi dziećmi przeniosła się do Miyazu w Japonii. Przyszły prawosławny hierarcha został ochrzczony w soborze Zwiastowania w Kioto, otrzymując na chrzcie imię Piotr. Następnie cała rodzina przeprowadziła się do Tokio. Tam Dairoku Sajama ukończył studia teologiczne, zaś w 1941 ukończył prawosławne seminarium duchowne przy soborze Zmartwychwstania Pańskiego w Tokio. Z powodu działań wojennych nie mógł kontynuować edukacji w zakresie teologii prawosławnej[1]. Dopiero w 1954 wyjechał do seminarium św. Włodzimierza w Nowym Jorku, prowadzonym przez Metropolię Amerykańską. W 1956 został tam wyświęcony na diakona, a następnie na kapłana. W 1959 duchowny wyjechał do Aten. Kolejne półtora roku spędził w różnych parafiach i klasztorach Grecji, w tym Athosu. W 1961, po powrocie do Japonii, przeszedł w jurysdykcję Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego[a]. W roku następnym udał się do ławry Troicko-Siergijewskiej i 1 września 1962 złożył w niej wieczyste śluby mnisze. W 1966 metropolita leningradzki i nowogrodzki Nikodem nadał mu godność archimandryty i mianował go dziekanem parafii japońskich uznających zwierzchność Patriarchatu Moskiewskiego[1].
9 lub 10 grudnia 1967 w soborze Trójcy Świętej w Ławrze Aleksandra Newskiego w Leningradzie został wyświęcony na biskupa Tokio i całej Japonii. W obrzędzie jako konsekratorzy wzięli udział metropolita leningradzki i nowogrodzki Nikodem, arcybiskup ałmacki i kazachstański Józef, biskupi archangielski i chołmogorski Nikon, tulski i bielowski Bartłomiej, zarajski Juwenaliusz, tichwiński Michał oraz smoleński i wiaziemski Gedeon[1]. Brał udział w pracach Światowej Rady Kościołów i w chrześcijańskim ruchu na rzecz pokoju[1].
W 1970, po nadaniu Japońskiemu Kościołowi Prawosławnemu statusu autonomicznego, został biskupem możajskim, wikariuszem eparchii moskiewskiej. Do 1986 był kierownikiem przedstawicielstwa patriarchy moskiewskiego w Tokio. Dwa lata wcześniej otrzymał godność arcybiskupią. W 1986 przeszedł w stan spoczynku. Dziesięć lat później ponownie został mianowany wikariuszem eparchii moskiewskiej z tytułem biskupa ramieńskiego. Żył w Japonii, w monasterze Mądrości Bożej w Sanmu. Zmarł w 2008[1].
Uwagi
- ↑ Struktury prawosławne w Japonii, założone i rozwijane przez misjonarzy rosyjskich, po II wojnie światowej zostały przyłączone do Metropolii Amerykańskiej, ówcześnie niekanonicznej.
Przypisy
- ↑ a b c d e Николай (Саяма). [dostęp 2012-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-21)].
Media użyte na tej stronie
Подпись архиепископа Николая (Саямы)