Mikołaj (biskup poznański)
| ||
| Data śmierci | 30 marca 1278 | |
| Biskup poznański | ||
| Okres sprawowania | 1267-1278 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Nominacja biskupia | 22 maja 1267 | |
Mikołaj (zm. 30 marca 1278) – biskup poznański w latach 1267–1278.
Pochodził ze Śląska, był synem Wojsława. Uzyskał tytuł magistra na jakimś zachodnioeuropejskim uniwersytecie. Był najpierw kustoszem, a potem scholastykiem krakowskim. W 1262 znalazł się w składzie delegacji zabiegającej w kurii papieskiej o kanonizację Jadwigi Śląskiej. 22 maja 1267 Papież Klemens IV mianował go biskupem poznańskim, kończąc w ten sposób półtoraroczny spór między kapitułą katedralną a arcybiskupem Januszem o obsadę tej diecezji. Z bulli tej wiadomo, że Mikołaj sprawował funkcję papieskiego kapelana, co pozwala przypuszczać, że po roku 1262 został zatrzymany na stałe w kurii rzymskiej. Jako biskup poznański uczestniczył w synodzie prowincjonalnym w Sieradzu w 1270. Nadto występuje w dwóch dokumentach datowanych 25 października 1276 oraz 1278 (bez daty dziennej). Datę jego zgonu odnotowano w nekrologu lubińskim; 23 kwietnia 1278 książę Bolesław Pobożny wspomina go jako zmarłą osobę.
Bibliografia
- Jan Dąbrowski (red.), Jan Długosz: Roczniki: czyli, Kroniki sławnego Królestwa Polskiego, Tom 4, PWN 1973
- KODEKS DYPLOMATYCZNY WIELKOPOLSKI. TOM I.