Mikołaj Gross

Błogosławiony
Mikołaj Gross

Nikolaus Groß
męczennik
Ilustracja
Nikolaus Groß z żoną Elżbietą
Data i miejsce urodzenia30 września 1898
Niederwenigern (obecnie Hattingen)
Data i miejsce śmierci23 stycznia 1945
BerlinPlötzensee
Czczony przezKościół katolicki
Beatyfikacja7 października 2001
Watykan na Placu Świętego Piotra
przez Jana Pawła II
Wspomnienie23 stycznia

Mikołaj Gross, niem. Nikolaus Groß (ur. 30 września 1898 roku w Niederwenigern – obecnie Hattingen, zm. 23 stycznia 1945 w Berlinie-Plötzensee) – błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik, niemiecki działacz związkowy i członek chadeckiej Partii Centrum. Był przeciwnikiem narodowego socjalizmu, za co został aresztowany przez nazistów po nieudanym zamachu na Adolfa Hitlera w lipcu 1944, a następnie zamordowany.

Życiorys

Pochodził z rodziny kowala kopalnianego. Ukończywszy katolicką szkołę powszechną podjął pracę w walcowni blachy, kolejno był ciskaczem – pchającym wózki z urobkiem i rębaczem w kopalni węgla kamiennego. Czas wolny poświęcał dokształcaniu. Po ośmiu latach pracy fizycznej został działaczem związkowym. 23 maja 1923 r. wstąpił w związek małżeński z Elżbietą Koch. Małżeństwo to dochowało się siedmiorga dzieci.

Działalność społeczna

Był działaczem Związku Górników Chrześcijańskich (niem. Gewerkverein Christlischer Bergarbeiter), Partii Centrum (Zentrumspartei) i katolickiego Związku Górników św. Antoniego (Antonius-Knappenverein – KAB). W 1910 roku został sekretarzem chrześcijańskiego Związku Zawodowego Górników (Bergarbeitergewerkschaft), a w roku następnym redaktorem gazety Gwarck. W 1922 roku został przewodniczącym Stowarzyszenia Górników Chrześcijańskich i pracował kolejno: na Dolnym Śląsku - w Wałbrzychu, w Saksonii i Zagłębiu Ruhry. Po czterech latach został dyrektorem chrześcijańskiej gazety robotniczej „Westdeutsche Arbeiterzeitung”, ukazującej się w nakładzie 170 tys. egzemplarzy. Po objęciu władzy przez Hitlera czasopismo napotykało na coraz większe trudności, a w 1938 zakazano jego wydawania.

Od 1940 był wielokrotnie przesłuchiwany, a jego dom rewidowano. Jako członek ruchu oporu znajdował się na czarnej liście władz narodowosocjalistycznych i po zamachu na Hitlera, 12 sierpnia 1944 roku został bezpodstawnie aresztowany.

Męczeństwo i beatyfikacja

Doświadczył tortur w więzieniach Kolonii, Frankfurcie nad Menem, Ravensbrück i Berlinie. Koniec jego życia wyznaczył 15 stycznia 1945 roku trybunał narodowy wydając wyrok śmierci. Powieszony został w więzieniu w Berlinie-Plötzensee, jego ciało spalono, a popioły rozrzucono po nawadnianych polach. 7 października 2001 beatyfikowany został przez papieża Jana Pawła II.

Znaczenie

Życie Mikołaja Grossa jest nadzwyczajnym świadectwem, jak człowiek świecki może żyć i umrzeć jako prawdziwy chrześcijanin wierny Chrystusowi «aż do końca».[1] W Hattingen jest muzeum poświęcone jego pamięci; w wielu miastach jest patronem ulic (Kolonia, Bösperde Claus, Mulheim i inne), a także szkół.

Zobacz też

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

SaintIcon.PNG
Autor: Tomasz Wachowski, Licencja: CC BY 3.0
ikona Święty
Emblem of the Papacy SE.svg
Emblem of the Papacy: Triple Tiara and Keys
Nikolaus und Elisabeth Groß.jpg
Autor: Archiv Bistum Essen, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nikolaus Groß mit Ehefrau Elisabeth, Tag der Verlobung (1912) aus: Archiv Bistum Essen