Mikołaj Kiczka

Mikołaj Kiczka

Mikołaj z Kik v. Mikołaj Kicki

Archidiakon gnieźnieński, kanonik i wikariusz generalny poznański
Kraj działania	Królestwo Polskie
Data i miejsce urodzenia	ok. roku 1382 Kiki
Data i miejsce śmierci	1429 Poznań
Archidiakon gnieźnieński
Okres sprawowania	1408
Wikariusz generalny i administrator diecezji poznaniskiej.
Okres sprawowania	1423–1428
Wyznanie	katolik
Kościół	rzymskokatolickie
Prezbiterat

Kościół Świętego Ducha w Grodzisku Wielkopolskim erygowany 6 października 1426 roku przez ówczesnego administratora diecezji poznańskiej Mikołaja Kiczkę

Mikołaj Kiczka herbu Kokot^[1] z Kik – szlachcic polski, archidiakon gnieźnieński, kanonik i wikariusz generalny, oraz administrator diecezji poznańskiej, doktor dekretów, a w 1422 roku główny pełnomocnik króla Władysława Jagiełły wraz z Władysławem Oporowskim do zadań prokuratorskich w toczącym się w Rzymie od 17 listopada 1421 roku procesie polsko-krzyżackim.

Był jednym z uczestników polskiej delegacji, której przewodził podczas procesu prymas Polski Mikołaj Trąba. Na swojego zastępcę w pełnieniu tych obowiązków, po wznowieniu procesu w 1422 przez Papieża Marcina V, wyznaczył Mikołaj Kiczka 16 października 1422 Stanisława ze Skarbimierza.

Pochodził z Kik pod Łęczycą^[2]. Był prawdopodobnie pasierbem Floriana z Majkowic, zaś jego matką była Smichna z Chlewisk i Książa – wdowa po Mikołaju ze Szreniawy^[3]. Był plebanem w Luborzycy w 1404 roku, następnie kanonikiem włocławskim w 1407 roku i archidiakonem gnieźnieńskim w 1408^[4]. Studiował na Uniwersytecie w Padwie w latach (1415–1420)^[5], na wydziale prawa kanonicznego, gdzie uzyskał stopień naukowy doktora dekretów. Tam też w 1419 roku sprawował funkcję rektora "Ultramontanów" i "Cytramontanów" – obu korporacji akademickich. W roku 1427 został wysłany przez króla Władysława II Jagiełłę w misji ustalenia linii granicznej pomiędzy Polską i ziemiami krzyżackimi.

Odziedziczył w roku 1400, majątki: Płużnicę i Marcinową Porembę, a w 1409 był właścicielem wsi Tursko^[6] w powiecie kaliskim. W latach 1423–1428 piastował stanowisko wikariusza generalnego w Poznaniu. Zmarł w roku 1429.

Wspominany przez Franciszka Piekosińskiego z uwagi na zachowany dokument opatrzony pieczęcią herbową, oraz na najstarszą proklamę jego herbu "Kokoty", który w czasach późniejszych występuje już pod nazwą "Kur Biały".

Przypisy

Bibliografia

• Ateneum Wileńskie t.12, ss.385, 393. Towarzystwo Przyjaciół Nauk Wydz. III, Wilno 1937
• Heraldyka Polska Wieków Średnich Franciszek Piekosiński, Kraków 1899 <opis herbu Mikołaja Kiczki>.
• Rodzina Herbarz Szlachty Polskiej Warszawa 1909 Seweryn Uruski,Tom VI, str. 304
• Herbarz Polski Adam Boniecki, Warszawa 1907, Tom X, str 17

Linki zewnętrzne

• Krzysztof Ożóg: Stanisław ze Skarbimierza – uczony w służbie Królestwa Polskiego
• Krzysztof Żaboklicki Polacy w Padwie [3]
• Lech Męczarski Rocznik statystyczny 1513 [4]
• Tom X Kodeksu Dyplomatycznego Wielkopolskiego