Mikołaj Maciejowicz

Mikołaj Maciejowicz

rotmistrz
Data i miejsce urodzenia	3 lipca 1897 Puławy
Data i miejsce śmierci	1940 USRR, ZSRR
Przebieg służby
Lata służby	do 1940
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie
Jednostki	1 Pułk Szwoleżerów 4 Pułk Strzelców Konnych 10 Pułk Strzelców Konnych
Stanowiska	dowódca szwadronu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa (kampania wrześniowa)
Odznaczenia

Mikołaj Maciejowicz (ur. 3 lipca 1897^[a] w Puławach, zm. 1940 w ZSRR) – rotmistrz Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Syn Dymitra i Aleksandry z Deszków. Ukończył Korpus Kadetów w Woroneżu i Szkołę Junkrów. Służył w Armii Imperium Rosyjskiego do 1919. Wówczas, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Został przydzielony do 1 pułku szwoleżerów, a następnie do 4 pułku strzelców konnych. Z tym oddziałem walczył w wojnie polsko-bolszewickiej 1920. Jako podporucznik IV dywizjonu 26 kwietnia 1920 wsławił się bohaterstwem w ataku na Żmerynkę i wieś Gołubowkę. Został wówczas ranny, a za swoje czyny otrzymał Order Virtuti Militari. Po wojnie służył w I szwadronie 10 pułku strzelców konnych, stacjonującego w Łańcucie^[1], później od 1929 do 1932 służył w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu^[2]. Został awansowany do stopnia rotmistrza ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928. Od 1932 do 1936 ponownie w 10 pułku strzelców konnych, gdzie był dowódcą szwadronu szkolnego. W 1936 został oficerem mobilizacyjnym w tej jednostce, a w 1938 raz jeszcze mianowany dowódcą szwadronu.

Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 wkrótce został aresztowany przez funkcjonariuszy NKWD podczas przekraczania granicy z Rumunią. Był przetrzymywany w Stanisławowie i Odessie. W 1940 został przewieziony do więzienia przy ulicy Karolenkiwskiej 17 w Kijowie. Tam prawdopodobnie na wiosnę 1940 został zamordowany przez NKWD. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 57/3-47 oznaczony numerem 1903; jego tożsamość została podana jako Mikołaj Macijewicz)^[3]. Ofiary tej części zbrodni katyńskiej zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.

Odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 340 (za bohaterskie czyny 26 kwietnia 1920)
• Krzyż Walecznych
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Krzyż Kawalerski Orderu Korony Rumunii V klasy (Królestwo Rumunii)

Uwagi

Przypisy