Mikołaj Romanow (1922–2014)

Mikołaj Romanowicz Romanow
Jego Cesarska Wysokość
książę korony Rosji
Wizerunek herbu
Pretendent do tronu Imperium Rosyjskiego[1]
Okres

od 21 kwietnia 1992
do 15 września 2014

Poprzednik

Włodzimierz Kiriłłowicz Romanow

Następca

Dymitr Romanowicz Romanow

Dane biograficzne
Dynastia

Romanowowie

Data i miejsce urodzenia

26 września 1922
Antibes, Francja

Data i miejsce śmierci

15 września 2014
Bolgheri, Włochy

Ojciec

Roman Piotrowicz Romanow

Matka

Praskowia Dmitrijewna Szeremietiewa

Dzieci

Natalia, Elżbieta, Tatiana

Odznaczenia
Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza I klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie)

Mikołaj Romanowicz Romanow, ros. Николай Романович Романов (ur. 26 września 1922 w Cap d'Antibes, zm. 15 września 2014 w Bolgheri) – rosyjski polityk i działacz emigracyjny; arystokrata głowa rodu Romanowów i pretendent do tronu rosyjskiego (od 1992).

Urodził się w miejscowości Cap d'Antibes nieopodal Antibes jako najstarszy syn Romana P. Romanowa i jego żony Praskowii D. Szermentewy (1901–1980). Tradycyjne rosyjskie wykształcenie zdobywał we francuskim Antibes, gdzie mieszkał z rodziną do 1936. Biegle posługiwał się językiem rosyjskim i francuskim. W 1936–1946 mieszkał na Kwirynale w Rzymie, gdzie uczęszczał do miejscowych szkół. Później rodzina Romanowów przeniosła się na kilka lat do Egiptu, po czym powróciła do Włoch, aby ostatecznie osiąść w Szwajcarii.

Po śmierci Włodzimierza K. Romanowa w 1992 został prezesem Stowarzyszenia Romanowów, obejmując funkcję głowy rodziny cesarskiej i pretendenta do tronu Rosji (oraz pozostałych krajów Imperium). W tym samym roku po raz pierwszy odwiedził Rosję, nawiązując kontakty z krajowym środowiskiem monarchistycznym. Jego pretensje do tronu rosyjskiego zostały uznane przez całą rodzinę cesarską za wyjątkiem Marii W. Romanowej, z którą prowadził spór o sukcesję praw do tronu. Zmarł w 2014 w Toskanii. Pretensje do tronu odziedziczył po nim brat, Dymitr R. Romanow.

Odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

  • Massie, Robert K.: The Romanovs: The Final Chapter. London: Johnatan Cape, 1996. ISBN 0-224-04192-4.

Media użyte na tej stronie

Order St. Andrew (Russia) ribbon.svg
Autor: Reliavech, Licencja: CC BY-SA 4.0
Barette de l'ordre de Saint-André (Russie impériale).
RUS Order św. Anny (baretka).svg
Baretka Orderu św. Anny.
RUS Order św. Stanisława (baretka).svg
Baretka Orderu św. Stanisława.
RUS Order św. Jerzego (baretka).png
Baretka Orderu św. Jerzego
RUS Order św. Włodzimierza (baretka).svg
Baretka Orderu św. Włodzimierza.
Lesser CoA of the emperor of Russia.svg
(c) Katepanomegas, CC BY-SA 3.0
The Personnal coat of arms of His Imperial Majesty The Emperor of Russia, after the 8th december 1856 decree (n°31720 in the 1906 collection of imperial laws).
RUS Order White Eagle BAR.png
Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie)