Mikołaj z Oporowa

Mikołaj z Oporowa

herb Sulima
Data urodzenia1365
Data śmierci1425
RódSulimowie z Oporowa
RodziceWłodzimierz z Oporowa
DzieciWładysław z Oporowa, Piotr z Oporowa
Administracjawojewoda łęczycki (1419-1425)

Mikołaj z Oporowa herbu Sulima (ur. ok. 1365, zm. 1425) – dostojnik z okresu panowania Władysława Jagiełły, wojewoda łęczycki (1419-1425).

Był synem Włodzimierza z Oporowa. Jako bliski współpracownik króla uzyskał wiele urzędów, z których najważniejszy to urząd wojewody łęczyckiego. Wokół rodzinnej wsi i lokowanego przez siebie miasteczka Oporów stworzył znaczną posiadłość ziemską, (28 wsi), która stała się podstawą materialną magnackiej pozycji tej rodziny przez 100 lat. Pozostawił sześciu synów, z których najwybitniejsi to Władysław z Oporowa - arcybiskup gnieźnieński oraz Piotr z Oporowa - wojewoda łęczycki.

Był sygnatariuszem pokoju mełneńskiego 1422 roku[1].

Przypisy

  1. Maciej Dogiel, Codex Diplomaticus Regni Poloniae Et Magni Ducatus Litvaniae : In Quo Pacta, Foedera, Tractatus Pacis, Mutuae Amicitiae, Subsidiorum, Induciarum, Commerciorum Nec Non Conventiones [...] Aliaque Omnis Generis Publico Nomine Actorum, Et Gestorum Monumenta. T. 4, In Quo Totius Prussiae Res Continentur, Wilno 1764, s. 114.

Bibliografia

  • J. Bieniak, Oporowski Mikołaj (właściwie Mikołaj z Oporowa) h. Sulima (ok. 1365-1425), wojewoda łęczycki, Polski Słownik Biograficzny, t. XXIV, Wrocław 1979, s. 138-139.
  • T. Nowak, Własność ziemska w ziemi łęczyckiej w czasach Władysława Jagiełły, Łódź 2003.
  • T. Piotrowski, Dostojnicy województwa łęczyckiego za pierwszych Jagiellonów, Warszawa 1935.
  • A. Szymczakowa, Urzędnicy łęczyccy i sieradzcy do połowy XV wieku, „Acta Universitatis Lodziensis”, Folia historica, t. 20, 1984.
  • Z. Wilk-Woś, Władysław z Oporowa (ok. 1395-1453), podkanclerzy królewski, biskup włocławski i arcybiskup gnieźnieński, „Studia Claramontana”, t. 21, 2003, s. 174-449.

Media użyte na tej stronie