Mikołajek płaskolistny

Mikołajek płaskolistny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

selerowce

Rodzina

selerowate

Rodzaj

mikołajek

Gatunek

mikołajek płaskolistny

Nazwa systematyczna
Eryngium planum L.
Sp. pl. 1:233. 1753
Pokrój

Mikołajek płaskolistny (Eryngium planum L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny selerowatych. Rodzimy obszar jego występowania to Europa Południowa i Środkowa, Kaukaz, Zachodnia Syberia, Kazachstan i Chiny[3]. W Polsce dość rzadki. Występuje w niektórych rejonach na niżu, szczególnie wzdłuż Odry i Wisły, w niektórych miejscach jest tylko gatunkiem zawleczonym. Prawdopodobnie kenofit[4].

Morfologia

Łodyga
Wzniesiona, górą rozgałęziająca się. Jest w górnej części sinoniebieska i woskowana. Wysokość przeważnie 30-60 cm (w uprawie do 100 cm).
Liście
Wyraźnie zaznaczona heterofilia. Dolne liście ogonkowe, niepodzielone, jajowatookrągłe z wyraźnie widoczną nerwacją. Liście górne 5-sieczne, kolczasto piłkowane, bezogonkowe o uszastych nasadach. Liście podobnie jak łodyga są niebieskosine i woskowane. Pod kwiatostanami lancetowatorównowąskie pokrywy z 1-3 kolcami. Również niektóre pokrywki są kolczaste.
Kwiaty
Niebieskie, zebrane w główki na szczytach pędów.

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Rośnie na słonecznych stokach, miedzach, ugorach. Kwiaty owadopylne, zapylane przez trzmiele, pszczoły i motyle. Kwitną od lipca do września. Owoce rozsiewane są przez zwierzęta (zoochoria). Ziele i korzeń zawierają olejki eteryczne, saponiny, garbniki.

Zastosowanie i uprawa

  • Roślina ozdobna: uprawiany ze względu na ładne kwiatostany i niebiesko-sine ubarwienie całej rośliny dobrze komponujące się z innymi roślinami. Często wykorzystywany na suche bukiety.
  • Sposób uprawy: uprawia się go z nasion, które wysiewa się w marcu-kwietniu do inspektów. Na stałe miejsce wysadza się w czerwcu-lipcu. Wymaga słonecznego stanowiska i suchej, piaszczystej gleby.

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-01] (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-05-05].
  4. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

Bibliografia

  • Jakub Mowszowicz: Flora jesienna. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących jesiennych pospolitych roślin zielnych. Warszawa: WSiP, 1986. ISBN 83-02-00607-6.

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Eryngium planum bgiu.jpg
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Bogdan (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
Scai-vânăt
Eryngium planum 2.jpg
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0