Mikroaerofil

Mikroaerofilemikroorganizmy, które do życia wymagają tlenu występującego w stężeniu mniejszym niż w ziemskiej atmosferze, tj. ok. 20%. W związku z tym, w hodowlach płynnych rozwijają się w postaci pierścienia w nieznacznym oddaleniu od powierzchni pożywki (wzrost podpowierzchniowy)[1].

Przykładami bakterii mikroaerofilnych są: Borrelia burgdorferi, Brucella, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Campylobacter i Helicobacter pylori.

Przypisy

  1. Katedra Biologicznych Podstaw Rolnictwa – skrypt (pol.). [dostęp 2008-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-03)].

Media użyte na tej stronie

Oxygen preference.svg
Bakterie beztlenowe od tlenowych można rozróżnić przez hodowlę na płynnym podłożu w zależności od wymagań tlenowych będą się rozwijać w rożnych optimach stężenia tlenu wzdłuż malejącego gradientu stężenia dyfundującego 02 :
  1. Obligatoryjne tlenowce zbierają się przy powierzchni, gdzie dyfunduje najwięcej tlenu.
  2. Obligatoryjne beztlenowce żyją na dnie, gdzie jest najmniej tlenu.
  3. Fakultatywne tlenowce żyją głównie przy powierzchni, gdyż tlen zwiększa ich metabolizm; ale tlen im nie szkodzi.
  4. Mikroaerofilne pływają w górze, ale nie tuz przy powierzchni. Lubią tlen, ale w małym stężeniu.
  5. Tolerujące tlen bakterie 02 nie afektują i rozmieszczają się wzdłuż całej probówki. (rysunek poprawny przy założeniu, że opadanie jest wolniejsze niż tempo rozwoju, lub że mikroby pływają swobodnie)