Mikulino (obwód smoleński)

Mikulino
Микулино
—wieś (trb. dieriewnia)—
Państwo

 Rosja

Obwód

 smoleński

Rejon

rudniański

Powierzchnia

2,06 km²

Wysokość

201 m n.p.m.

Populacja (2010)
• liczba ludności


97[1]

Nr kierunkowy

+7 48141[2]

Kod pocztowy

216763[3]

Tablice rejestracyjne

67

Położenie na mapie obwodu smoleńskiego
Mapa konturowa obwodu smoleńskiego, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Mikulino”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Mikulino”
Ziemia55°01′52″N 31°06′18″E/55,031111 31,105000
Portal Rosja

Mikulino (ros. Микулино) – wieś (ros. деревня, trb. dieriewnia) w zachodniej Rosji, w osiedlu wiejskim Pieriewołoczskoje rejonu rudniańskiego w obwodzie smoleńskim.

Geografia

Miejscowość położona jest nad Rutawieczem, między dwoma jeziorami Witrino i Bolszoje Rutawiecz, 6 km od granicy z Białorusią, przy drodze regionalnej 66N-1615 (66K-28 – Pieriewołoczje – Mikulino), 4 km od drogi regionalnej 66K-28 (Diemidow – Rudnia), 9 km od drogi federalnej R120 (Orzeł – Briańsk – Smoleńsk – granica z Białorusią), 3 km od centrum administracyjnego osiedla wiejskiego (Pieriewołoczje), 9,5 km od centrum administracyjnego rejonu (Rudnia), 66,5 km od Smoleńska.

W granicach miejscowości znajduje się jezioro Głybaj i ulice: Borkowskaja, Centralnaja, Czuriłowskaja, Łogowaja[4].

Mikulin – dawny katolicki kościół bernardynów po przeróbce na cerkiew (1941–42)

Demografia

W 2010 r. miejscowość zamieszkiwało 97 osób[1].

Historia

Do XV wieku na terenie wsi istniał ufortyfikowany gród o nazwie Mikulin[5][6]. Od średniowiecza w składzie Wielkiego Księstwa Litewskiego, a następnie Rzeczypospolitej Obojga Narodów w obrębie powiatu orszańskiego[6]. Dawna własność Ogińskich[6]. W 1720 r. kasztelan witebski Marcjan Michał Ogiński ufundował w Mikulinie kościół św. Antoniego i klasztor zakonu bernardynów[7]. Po pierwszym rozbiorze Rzeczypospolitej w 1772 roku w składzie Imperium Rosyjskiego, w powiecie orszańskim, obwodu mohylewskiego. W 1780 roku własność Mateusza Ogińskiego[6]. Po stłumieniu Powstania styczniowego, w 1866 r. władze rosyjskie zabrały wiernym kościół katolicki św. Antoniego i przekazały na rzecz cerkwi prawosławnej[8].

W czasie II wojny światowej od lipca 1941 roku wieś była okupowana przez hitlerowców. Wyzwolenie nastąpiło w październiku 1943 roku[9].

Kościół i klasztor bernardynów

W 1704 roku kapituła prowincji bernardynów w Wielkim Księstwie Litewskim zaakceptowała finansową fundację kasztelana witebskiego Marcjana Michała Ogińskiego i jego żony, którą była Teresa Brzostowska[10]. Małżonkowie oświadczyli, że zbudują drewniany klasztor i drewniany kościół pod wezwaniem Św. Antoniego, który miał też pełnić funkcję kościoła parafialnego. Utrzymanie klasztoru miało być od 1710 roku sfinansowane z procentu od 150 tysięcy złotych polskich zapisanego na dobrach majątkowych Mikulin. Drewniany kościół spłonął w 1804 lub 1805 roku[10]. Po pożarze msze katolickie przeniesiono do refektarza zbudowanego niewiele wcześniej murowanego klasztoru bernardynów. Murowany kościół ukończono budować w roku 1829 i miał on kształt prostokąta, nie miał wieży, posiadał trzy nawy, a na fasadzie od strony wschodniej miał czterokolumnowy portyk toskański. Pomiar kościoła i plan wykonano w 1833 roku[10]. Władze rosyjskie odebrały kościół miejscowym katolikom i w 1839 roku przekazały budynek na cerkiew pod wezwaniem Trójcy Świętej[10]. W 2 połowie XIX wieku kościół przebudowano, zmieniając jego orientację, dodano od strony zachodniej wieżę-dzwonnicę i przedsionek, na dachu umieszczono kopuły. Klasztor przekazany prawosławnym został rozebrany[10].

Osobliwości

  • Osada na północnym brzegu jeziora Głybaj (Hołobaj) (III–VII wiek n.e.)[11][6]
  • Grodzisko średniowiecznej osady Mikulin[11]
  • Grodzisko na południowych obrzeżach wsi (zamieszkane między końcem I tysiąclecia n.e. a XIII wiekiem, potem prawdopodobnie ludność przeniosła się do Mikulina)[11]
  • Grupa 4 kurhanów 4 km na wschód od wsi[11]
  • Mogiły 6 minerów (bohaterowie Związku Radzieckiego), którzy 8 maja 1943 roku dokonali sabotażu w pobliżu stacji Lelekwinskaja, a 4 dni później zginęli otoczeni przez oddział SS

Urodzeni w dieriewni

  • Konstantin Michajłowicz Kosmaczow (1911–1992) – białoruski i radziecki artysta malarz[12][13]

Pochowani we wsi

  • 6 bohaterów ZSRR (grupa Kołosowa) poległych 12 maja 1943 roku[14] w pobliżu wsi Kniażyno (już nieistniejąca miejscowość przy granicy z Białorusią, 3 km na południe od Dubrowki)[15]: Iwan Kuriłłowicz Bazylew (ur. 1922)[16], Filipp Iwanowicz Biezrukow (ur. 1922)[17], Władimir Pietrowicz Goriaczow (ur. 1923)[18], Wiaczeslaw Borisowicz Jefimow (ur. 1923)[19], Nikołaj Wasiljewicz Kołosow (ur. 1919)[20], Michaił Wasiljewicz Miagkij (ur. 1922)[21]

Przypisy

  1. ↑ a b Смоленская область. Численность населения на 01.10.2010 года. pop-stat.mashke.org. [dostęp 2021-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ros.).
  2. ↑ Телефонные коды городов Российской Федерации. na-svyazi.ru. [dostęp 2021-04-24]. (ros.).
  3. ↑ Поиск объектов почтовой связи. vinfo.russianpost.ru. [dostęp 2021-04-24]. (ros.).
  4. ↑ Деревня Микулино на карте. mapdata.ru. [dostęp 2021-04-24]. (ros.).
  5. ↑ М.Н. Тихомиров: Список русских городов дальних и ближних. www.russiancity.ru. [dostęp 2021-04-24]. (ros.).
  6. ↑ a b c d e Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom VI – wynik wyszukiwania – DIR, dir.icm.edu.pl [dostęp 2022-03-28].
  7. ↑ Mikulin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VI: Malczyce – Netreba, Warszawa, 1885. s. 412.
  8. ↑ Ганчар А.И., Римско-католический костел в Беларуси (1864-1905), Grodno, ГГАУ, 2008, s. 53.
  9. ↑ Смоленская наступательная операция. mil.ru. [dostęp 2021-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ros.).
  10. ↑ a b c d e Maria Kałamajska-Saeed: Rosyjskie pomiary klasztorów skasowanych w roku 1832. T. II. Warszawa: Instytut Polonika, 2021, s. 608–609, seria: „Studia i Materiały”. ISBN 978-83-66172-40-1.
  11. ↑ a b c d Энциклопедия Смоленской области: Микулино. websprav.admin-smolensk.ru. [dostęp 2021-04-24]. (ros.).
  12. ↑ ЕДИНЫЙ РЕЕСТР ПРОФЕССИОНАЛЬНЫХ ХУДОЖНИКОВ Российской империи, СССР, «русского зарубежья», Российской Федерации и республик бывшего Советского Союза(XVIII–XXI вв.). painters.artunion.ru. [dostęp 2021-04-23]. (ros.).
  13. ↑ И дольше века... C 28 мая по 27 июня 2011 года: Космачёв Константин Михайлович. www.artmuseum.by. [dostęp 2021-04-24]. (ros.).
  14. ↑ 12 мая 1943 года. broadband-77-37-134-143.ip.moscow.rt.ru. [dostęp 2021-04-24]. (ros.).
  15. ↑ КАРТА – СХЕМА боевый действий группы Колосова Н.В.. broadband-77-37-134-143.ip.moscow.rt.ru. [dostęp 2021-04-24]. (ros.).
  16. ↑ Базылев, Иван Кириллович. www.warheroes.ru. [dostęp 2021-04-24]. (ros.).
  17. ↑ Безруков, Филипп Иванович. www.warheroes.ru. [dostęp 2021-04-24]. (ros.).
  18. ↑ Горячёв, Владимир Петрович. www.warheroes.ru. [dostęp 2021-04-24]. (ros.).
  19. ↑ Ефимов, Вячеслав Борисович. www.warheroes.ru. [dostęp 2021-04-24]. (ros.).
  20. ↑ Колосов, Николай Васильевич. www.warheroes.ru. [dostęp 2021-04-24]. (ros.).
  21. ↑ Мягкий, Михаил Васильевич. www.warheroes.ru. [dostęp 2021-04-24]. (ros.).

Media użyte na tej stronie

Russia edcp location map.svg
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Russia.

EquiDistantConicProjection : Central parallel : 

* N: 54.0° N

Central meridian : 

* E: 100.0° E

Standard parallels: 

* 1: 49.0° N
* 2: 59.0° N

Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.

Notice
 
Russia
 
other countries
 
disputed areas
 
international border
 
disputed border

Because the southern Kuril islands are claimed by Russia and Japan, they are shown as disputed. For more information about this see: en:Kuril Islands dispute. These islands are since 1945 under the jurisdiction of the Russian Federation.

 
Outline Map of Smolensk Oblast.svg
Autor: Nzeemin, Licencja: CC BY-SA 2.0
Административная карта Смоленской области, Россия.
  • Проекция: Меркатор
  • Координаты для GMT: -R30.68/35.46/53.37/56.10
  • Инструменты: GMT, Inkscape