Miles Magister
| ||
 | ||
| Dane podstawowe | ||
| Państwo |  Wielka Brytania | |
| Producent | Philipps and Powis Aricraft Limited | |
| Typ | samolot szkolno-treningowy | |
| Konstrukcja | dolnopłat o konstrukcja drewnianej, podwozie klasyczne – stałe | |
| Załoga | 2 (uczeń, instruktor) | |
| Historia | ||
| Data oblotu | 1936 | |
| Lata produkcji | 1937 – 1941 | |
| Wycofanie ze służby | 1947 | |
| Dane techniczne | ||
| Napęd | 1 silnik rzędowy, 4-cylindrowy De Havilland Gipsy Major I | |
| Moc | 130 KM (96 kW) | |
| Wymiary | ||
| Rozpiętość | 10,40 m | |
| Długość | 7,70 m | |
| Wysokość | 2,03 m | |
| Powierzchnia nośna | 16,35 m² | |
| Masa | ||
| Własna | 560 kg | |
| Startowa | 830 kg | |
| Osiągi | ||
| Prędkość maks. | 235 km/h | |
| Prędkość przelotowa | 210 km/h | |
| Prędkość wznoszenia | 4,3 m/s | |
| Pułap | 5 600 m | |
| Zasięg | 620 km | |
| Dane operacyjne | ||
| Uzbrojenie | ||
| nie posiadał | ||
| Użytkownicy | ||
| Wielka Brytania | ||
Miles M.14 Magister – brytyjski samolot szkolny, zaprojektowany i zbudowany w 1936 roku przez inż. F. G. Milesa w wytwórni Philipps and Powis Aricraft Limited
Historia
W 1936 roku główny konstruktor wytwórni lotniczej Philipps and Powis Aircraft Limited inż. F. G. Miles skonstruował samolot szkolny w nowoczesnym wówczas układzie dolnopłata. Prototyp samolotu został oblatany w drugiej połowie 1936 roku, w czasie prób wykazywał on dobre właściwości pilotażowe, niezłą zwrotność i przydatność do celów szkoleniowych.
Ministerstwo lotnictwa po próbach w locie zatwierdziło ten samolot dla Royal Air Force (RAF) do nauki pilotażu podstawowego i elementarnych figur akrobacji, szczególnie cenny był do szkolenia pilotów myśliwskich mających latać na samolotach Hawker Hurricane i Supermarine Spitfire. Podobny układ dolnopłata pozwalał na szybsze przyswajanie im nawyków do walki w powietrzu.
Pierwsze seryjne samoloty szkolne, które otrzymały nazwę Miles M.14 Magister Mk I, zostały wyprodukowane pod koniec stycznia 1937 roku. Do jego napędu zastosowano silnik rzędowy tłokowy De Havilland Gipsy Major o mocy 130 KM (96 kW) z dwułopatowym śmigłem drewnianym. Cały samolot wykonany był z drewna, a jego pokrycie stanowiła sklejka. W kadłubie mieściły się dwie kabiny jedna za drugą (przednia ucznia, tylna instruktora). Były odkryte, każda zasłonięta z przodu tylko wiatrochronem, wyposażona w niezbędny zestaw urządzeń sterowniczych i przyrządów pokładowych.
Produkcję seryjna samolotu Miles M.14 Magister Mk I wstrzymano w 1941 roku, a w latach 1937 – 1941 wyprodukowano łącznie 1299 samolotów tego typu.
Użycie w lotnictwie
Pierwsze seryjne samoloty Miles M.14 Magister dostarczono do jednostek szkolnych RAF w kwietniu 1937 roku. Były to pierwsze samoloty w układzie dolnopłata wprowadzone do brytyjskich szkół lotniczych.
Otrzymały je przede wszystkim szkoły uczące pilotażu podstawowego, a potem szkoły kształcące instruktorów lotniczych. Zostały również przydzielane do dywizjonów lotniczych, w których stosowane jako samoloty treningowe oraz do lotów dyspozycyjnych. Wykorzystywano je również do ćwiczeń w lotach nocnych.
W Royal Air Force samoloty Miles M.14 Magister stosowano do 1947 roku, po czym zostały wycofane z użycia i zastąpione przez nowocześniejsze samoloty szkolno-treningowe.
Użycie w lotnictwie polskim
Podczas II wojny światowej na samolotach Miles M.14 Magister szkolili się w Wielkiej Brytanii polscy piloci. Już w październiku 1940 roku na tych samolotach przeszkolono i sprawdzono grupę 30 polskich pilotów.
Samoloty Miles M.14 Magister znajdowały się również na wyposażeniu niektórych polskich dywizjonów, m.in. dywizjonów myśliwskich 302 i 306, dywizjonu bombowego 304, gdzie używano ich do lotów treningowych.
Kilka samolotów Miles M.14 Magister znajdowało się również w dyspozycji polskich oficerów łącznikowych np. przy dowództwie 25 Grupy Lotniczej RAF oraz przy dowództwie 1 Grupy Bombowej RAF.
Opis konstrukcji
Samolot Miles M.14 Magister Mk I był dwumiejscowym samolotem szkolnym w układzie dolnopłata o konstrukcji drewnianej. Kabiny odkryte. Podwozie klasyczne – stałe. Napęd: 1 silnik rzędowy tłokowy, śmigło drewniane, dwułopatowe.
Samolot nie posiadał uzbrojenia.
Bibliografia
- David Mondey: Hamlyn concise guide to British aircraft of World War II. Londyn: Chancellor Press, 1994, s. 168. ISBN 1-85152-668-4.
- C.G. Grey, Leonard Bridgman: Jane's all the world's aircraft, 1938. Londyn: Sampson Low, Marston & Company, 1938, s. 58c-59c.
| ||||||||||||||||
Media użyte na tej stronie
Miles Magister Military Trainer aircraft, Imperial War Museum, Duxford
Photographed by me (Gaius Cornelius) on 05-Jun-06.