Milin (województwo dolnośląskie)

Ten artykuł od 2012-12 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Milin

wieś
Pałac w Milinie
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	wrocławski
Gmina	Mietków
Liczba ludności (III 2011)	414[1]
Strefa numeracyjna	71
Kod pocztowy	55-081[2]
Tablice rejestracyjne	DWR
SIMC	0877097
Położenie na mapie gminy Mietków Milin
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Milin
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Milin
Położenie na mapie powiatu wrocławskiego Milin
50°58′37″N 16°41′54″E/50,976944 16,698333

Milin (niem. Fürstenau) – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Mietków.

Milin uzyskał lokację miejską przed 1293 rokiem, zdegradowany w 1314 roku^[3].

Demografia

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczył 414 mieszkańców^[1]. Jest trzecią co do wielkości miejscowością gminy Mietków.

Położenie

Wieś położona na równinie wrocławskiej, w obszarze Parku Krajobrazowego "Doliny Bystrzycy".

Nazwa

Pierwotna nazwa miejscowości Strose (Stróża) oznaczała strażnicę, niemiecka nazwa Fürstenau po polsku znaczy książęca niwa, obecna nazwa nadana w roku 1945 wywodzi się od przymiotnika miły^[4].

• 1254 r. - Strose
• 1297 r. - Fürstenow
• 1298 r. - Furstenowe
• 1299 r. - Furstinowe
• 1300 r. - Wirstnow
• 1318 r. - Wurstenow
• 1326 r. - Furstenau
• 1666 r. - Fürstenau
• 1795 r. - Fuerstenau
• XVII wiek - podział na Nieder (Dolny) i Ober (Górny) Fürstenau (Milin)

Historia

Pierwsze informacje dotyczące Milina pojawiły się w dokumentach Henryka III (księcia wrocławskiego) i Bolka (księcia świdnickiego), w których był traktowany jako miasto targowe. Po 1299 r. stracił prawa miejskie na rzecz Kątów Wrocławskich. W latach 1765-1766 utworzono parafię ewangelicką. Przy wsparciu właściciela Milina, Henryka, księcia pruskiego, wybudowano konstrukcję szkieletową kościoła ewangelickiego, rozbudowanego następnie w latach 1902-1904 i zniszczonego po wojnie. Znaczna część wsi spłonęła na skutek pożaru w 1824 r.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są^[5]:

• kościół parafialny pw. św. Michała Archanioła, z początku XIV w. - XX w., Orientowany, murowany, jednonawowy, z wieżą od zachodu, prezbiterium nakrytym dwuprzęsłowym sklepieniem krzyżowo-żebrowym. Wzniesiony na początku XIV wieku, prezbiterium w XV wieku. W czasie wojny trzydziestoletniej został zniszczony przez pożar. Spłonął dach i zawaliło się sklepienie. Ocalały jedynie mury magistralne oraz sklepienia prezbiterium i zakrystii. Z tego powodu wierni przez ponad 30 lat chodzili do kościoła w Maniowie Wielkim. Korpus kościoła przebudowano w latach 1677-1679 (nowy dach i strop w nawie), wystawiono także kaplicę Św. Krzyża. W kaplicy południowej zachował się klasycystyczny ołtarz, a w zakrystii srebrna monstrancja z połowy XVIII wieku. W murze kościelnym figura Piety wykonana z piaskowca w 1730 r.

Kościół był wielokrotnie remontowany:

• 1858 r. – naprawa sklepienia w prezbiterium, remont dachu, pobielanie wnętrza
• 1869 r. – nowy dach
• 1881 r. – nowy hełm na wieży
• lata 1882-1883: remont budynku i nowe wyposażenie wnętrza
• lata 1929 i 1932: nowe tynki i cokół zapobiegający zawilgoceniu ścian
• 1967 r. – remont dachu
• 1977 r. – naprawa wieży
• 2008 r. - pożar, w którym spłonęły ołtarz i część podłogi
• lata 2008-2009: renowacja kościoła po pożarze

• zespół pałacowy, z XVII-XVIII w.:
  • pałac-dwór, renesansowy z początków XVII wieku, pierwotnie otoczony fosą, został przebudowany w latach 1749-1750 i w XIX wieku. Murowany, trójskrzydłowy, zbudowany na planie podkowy, dwutraktowy i dwukondygnacyjny, pokryty jest dachami dwuspadowymi. Portal wejściowy na osi elewacji frontowej oflankowany (otoczony) jest pilastrami podtrzymującymi gzyms i kamienne wazony. Niegdyś mieściła się w nim szkoła podstawowa, a obecnie mieszkania prywatne. Budynek jest własnością gminy Mietków. W 2008 roku dokonano wymiany wszystkich belek stropowych oraz pokrycia dachowego
  • park

inne zabytki:

• pomnik św. Jana Nepomucena, barokowa figura z 1733 roku stojąca na trójbocznym cokole przy kościele pw. św. Michała Archanioła. Z jednej strony cokołu przedstawiona jest scena spowiedzi królowej Zofii, a z drugiej, zrzucenie Jana Nepomucena z mostu do Wełtawy. Z przodu tablica inskrypcyjna z napisem po łacinie głosi: Świętemu Janowi Nepomucenowi z uwielbienia wzniósł pobożny Piotr Beker.
• trzy pomniki
• gorzelnia w ruinie
• kościół ewangelicki w ruinie

Zobacz też

• Milin
• Milinów

Przypisy