Milleryt

Milleryt

(c) Rob Lavinsky, iRocks.com – CC-BY-SA-3.0
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	NiS – siarczek niklu
Twardość w skali Mohsa	3 – 3,5
Przełam	muszlowy, zadziorowaty
Łupliwość	doskonała
Układ krystalograficzny	trygonalny
Gęstość minerału	5,3 – 5,5 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	mosiężnożółta, zielonawa
Rysa	zielonoczarna
Połysk	metaliczny, jedwabisty (skupienia włókniste)

Milleryt – minerał z gromady siarczków, ruda niklu. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich. Odkryty został w 1845 r.

Milleryt nazwano na cześć angielskiego mineraloga i krystalografa Williama Hallowesa Millera (1801-1880).

Charakterystyka

Właściwości

Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju słupkowym, igiełkowym, włoskowym. Najdłuższe, igiełkowo wykształcone kryształy osiągają 15 cm. Kryształy wykazują poprzeczne prążkowanie. Występuje w skupieniach ziarnistych, groniastych, kulistych, promienistych. Doskonale wykształcone kryształy bywają spotykane w druzach i szczelinach skalnych. Jest kruchy, nieprzezroczysty, stanowi składnik niektórych żył kruszcowych. Współwystępuje z dolomitem, syderytem, galeną, pirytem, chalkopirytem.

Występowanie

Minerał wtórny powstały z przeobrażenia innych siarczków np. pentlandytu. Pojawia się w formie lamelkowatych zrostów z innymi kruszcami Ni i Co. Także produkt ekshalacji wulkanicznych – stwierdzony wśród produktów ekshalacji Wezuwiusza. Najczęściej spotykany wśród piaskowców, łupków ilastych, wapieni i dolomitów.

Milleryt występuje w:

• Austrii – (Karyntia, Salzburg, Styria, Tyrol),
• Niemczech – (Badenia-Wirtembergia, Bawaria, Hesja, Dolna Saksonia, Nadrenia Północna-Westfalia, Nadrenia-Palatynat, Saksonia, Saksonia-Anhalt, Turyngia),
• Wielkiej Brytanii – (Anglia, Walia, Szkocja),
• Stanach Zjednoczonych – (Alaska, Arizona, Arkansas, Kalifornia, Kolorado, Illinois, Indiana, Iowa, Kentucky, Maryland, Michigan, Missouri, Montana, Nevada, New Jersey, Nowy Jork, Nowy Meksyk, Pensylwania, Vermont, Dakota Południowa, Wirginia, Waszyngton, Wisconsin),
• Argentynie, Australii,
• Brazylii, Kanadzie, Chinach, Demokratycznej Republice Konga, Czechach, Finlandii,
• Ghanie, Indiach, Irlandii, Japonii, Meksyku, Maroku, Norwegii, Omanie, Rosji, RPA, Hiszpanii, Szwajcarii, Turcji,
• na Ukrainie, Słowacji, Nowej Kaledonii, Węgrzech we Włoszech i we Francji.

• W Polsce: spotykany w piaskowcach i łupkach ogniotrwałych w Nowej Rudzie, w ziarnistych dolomitach Woliborza k. Kłodzka, w ilmenicie w Męcince k. Jawora (Dolny Śląsk) oraz w złożach miedzi np. w kopalni Rudna.

Zastosowanie

• nie ma praktycznego znaczenia (ze względu na rzadkość występowania),
• stanowi wyjątkowo atrakcyjny i poszukiwany kamień kolekcjonerski.

Linki zewnętrzne

• milleryt na stronie Webmineral.com (ang.)
• milleryt na stronie Mindat.org (ang.)