Min (bóg egipski)

Min
bóg płodności i wegetacji, opiekun rolnictwa
Ilustracja
Wyobrażenie Mina z sali kolumnowej świątyni w Karnaku
Występowaniemitologia egipska
Teren kultustarożytny Egipt
Szczególne miejsce kultuKoptos, Achmim
Min mirror.svg

Min (egip. Mnw) – w mitologii egipskiej jedno z głównych bóstw[1], bóg płodności i rolnictwa, opiekujący się także górnikami i podróżnikami, powiązany z kultem fallicznym[2]. Występował w postaci antropomorficznej i ityfalicznej; Grecy utożsamiali go z Panem[3].

W sztuce starożytnego Egiptu przedstawiany jako mężczyzna z wyeksponowanym penisem, trzymający w jednej ręce bicz i noszący na głowie czapkę z dwoma piórami[4][5]. Często był malowany na czarno (kolor gleby) i zielono (kolor roślinności)[5]. Z Minem wiązano też miejscową odmianę sałaty o wąskich, długich liściach, które po ułamaniu wydzielały biały sok - kojarzono to z członkiem i spermą. Dlatego sałatę tę przeznaczano na ofiarę bogu, a ją samą lub donicę, w której ją uprawiano często przedstawiono na wyobrażeniach Mina[6][7].

Od czasów Średniego Państwa był uważany za formę boga Amona jako Min-Amon i Amona zaczęto przedstawiać w sztuce w klasycznej postaci Mina, łącznie z erekcją[8][9]. W Abydos w tej samej epoce zaczęto czcić bóstwo będące połączeniem Mina i Horusa[10][9].

Kult Mina istniał już w początkowych fazach Starego Państwa, najstarsze znane wyobrażenie boga pochodzi z czasów panowania Chasechemui (ok. 2690 r. p.n.e.)[7]. Jeszcze sprzed Starego Państwa pochodzą trzy, częściowo zachowane tzw. kolosy z Koptos - ok. 4 m wysokości wapienne figury męskie, pierwotnie z wielkimi penisami w stanie wzwodu. Na figurach zachowały się symbole Mina. Datowane są na czasy dynastii zerowej[11]. Głównymi centrami jego kultu było Koptos i Achmim[5] oraz Luksor, gdzie był czczony jako Min-Amon[9]. Jego wyobrażenia znajdują się również na ścianach świątyni w Karnaku.

Poświęcone mu było związane z początkiem sezonu żniwnego, wielkie i powszechnie obchodzone Święto Schodów, podczas którego bóg przyjmował pierwociny żniw - kłosy, osobiście ścięte przez króla[12]. Przebiegało ono w znacznie mniej oficjalnej formie niż inne święta egipskie i oprócz obrzędów religijnych miało częściowo charakter zabawy ludowej[13].

Przypisy

  1. B.J. Kemp: Starożytny Egipt. Anatomia cywilizacji. Warszawa: PIW, 2009, s. 139.
  2. Hilary Wilson: Lud faraonów. Warszawa: PIW, 1999, s. 24, 48.
  3. Bogowie, demony, herosi. Leksykon. Kraków: Instytut Wydawniczy „Znak”, 1995, s. 267.
  4. Albertyna Dembska: Kultura starożytnego Egiptu. Słownik. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1995.
  5. a b c Wilson s. 24
  6. Wilson s. 25
  7. a b Kemp s. 164
  8. Kemp s. 165, 301
  9. a b c Dembska s. 123
  10. Kemp s. 103, 165
  11. Kemp s. 153-155 164
  12. Manfred Lurker: Bogowie i symbole starożytnych Egipcjan. Warszawa: Czytelnik, 1995, s. 135.
  13. Wilson s. 24, 25

Media użyte na tej stronie

Min.jpg
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Min mirror.svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0
The ancient Egyptian god Min, an ithyphallic deity of fertility. Min is depicted as a mummiform man with an upraised arm holding up a flail, and his skin is painted black. This form is similar to an aspect of Amun called Amun-Min. Based on the Middle Kingdom reliefs at the white chapel in Karnak.[1]