Min Aung Hlaing
 | Ten artykuł należy dopracować |
_(cropped_2).jpg) (c) Tatarstan.ru, CC BY 4.0 | |
| Data i miejsce urodzenia | 3 lipca 1956 |
|---|---|
| Przewodniczący Rady Administracji Państwowej | |
| Okres | od 2 lutego 2021 |
| Przynależność polityczna | bezpartyjny |
| Poprzednik | |
| Premier Mjanmy | |
| Okres | od 1 sierpnia 2021 |
| Przynależność polityczna | bezpartyjny |
| Poprzednik | urząd zniesiony |
.jpg) | |
| generał | |
| Data i miejsce urodzenia | 3 lipca 1956 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | Zamach stanu w Mjanmie (2021) |
| Odznaczenia | |
_ribbon.svg){kind=small} _ribbon.svg){kind=small} | |
Min Aung Hlaing (birm. မင်းအောင်လှိုင်; ur. 3 lipca 1956 w Tawè[2][3]) – mjanmański generał, głównodowodzący Sił Zbrojnych Mjanmy[4][5]. W 2021 roku wraz z grupą podległych mu wojskowych dokonał udanego zamachu stanu w Mjanmie, przejmując władzę w kraju[6][7][8][9].
Życiorys
Ma wykształcenie prawnicze, jest absolwentem Uniwersytetu Ranguńskiego[10][11]. Ukończył Akademię Obrony Mjanmy w 1977 ze stopniem porucznika. Służył jako oficer w lokalnych strukturach sił lądowych w stanach Mon oraz Szan, gdzie dowodził także jako pułkownik w walce przeciwko producentom opium na terenie Złotego Trójkąta. Był kluczową postacią w wypracowaniu porozumień pokojowych z secesjonistami ze stanu Szan oraz już jako generał dowodził siłami birmańskimi w walkach przeciwko Armii Narodowego Sojuszu Demokratycznego w regionie Kokang, także w stanie Szan[12]. Był zaangażowany w Konflikt etniczny z mniejszością Rohindżów, podczas którego bronił działania armii[13].
Od 2010 obejmował stanowiska kolejno naczelnika kwatery głównej, sił powietrznych i marynarki wojennej, a 3 lata później otrzymał stopień starszego generała, najwyższy w Mjanmie. 1 lutego 2021 po zamachu stanu na rok wprowadzony został stan wyjątkowy, na okres którego tymczasowy prezydent Myint Swe przekazał władzę w kraju Min Aung Hlaingowi[13][12].
Odznaczenia i wyróżnienia
- Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Korony Tajlandii[14]
- Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Słonia Białego (Tajlandia)[15]
- Medal Ministerstwa Obrony Federacji Rosyjskiej[16]
- Order za Służbę Wojskową I klasy (Malezja)[17]
Przypisy
- ↑ Jako prezydent Mjanmy
- ↑ The game of Myanmar’s Senior General, The Myanmar Times, 19 lutego 2020 [dostęp 2021-02-01].
- ↑ Min Aung Hlaing: the heir to Myanmar’s military junta, France 24, 1 lutego 2021 [dostęp 2021-02-02] (ang.).
- ↑ Commander-in-chief of Myanmar Defence Forces visits Eastern Naval Command, „The Economic Times” [dostęp 2021-02-01].
- ↑ Military Chief’s Family Members Spend Big on Blockbuster Movies, Beauty Pageants, Myanmar NOW [dostęp 2021-02-01] (ang.).
- ↑ Andrew Nachemson, What’s Next for Myanmar, Foreign Policy [dostęp 2021-02-01] (ang.).
- ↑ Pucz w Birmie. Laureatka pokojowego Nobla zatrzymana, wojsko wprowadza stan wyjątkowy "na rok", gazetapl [dostęp 2021-02-01] (pol.).
- ↑ Myanmar coup: Aung San Suu Kyi detained as military seizes control, „BBC News”, 1 lutego 2021 [dostęp 2021-02-01] (ang.).
- ↑ Myanmar military seizes power, detains elected leader Aung San Suu Kyi, news.trust.org [dostęp 2021-02-01].
- ↑ Myanmar army chief Min Aung Hlaing was headed for retirement before coup, South China Morning Post, 2 lutego 2021 [dostęp 2021-02-02] (ang.).
- ↑ Explainer: All Eyes on Myanmar Army Chief Min Aung Hlaing as Military Seizes Power, US News, 31 stycznia 2021 [dostęp 2021-02-02] (ang.).
- ↑ a b Myanmar coup: Min Aung Hlaing, the general who seized power (ang.). bbc.com. [dostęp 2021-02-02].
- ↑ a b Min Aung Hlaing: the heir to Myanmar’s military junta (ang.). france24.com. [dostęp 2021-02-02].
- ↑ Burmese Military Chief Receives Top Thai Honor, The Irrawaddy, 31 maja 2013 [dostęp 2021-02-01] (ang.).
- ↑ Thailand decorates Myanmar's army chief amid Rohingya crisis, Reuters, 17 lutego 2018 [dostęp 2021-02-01] (ang.).
- ↑ Military chief awarded Medal of the Ministry of Defence of Russia, Eleven Media Group Co., Ltd [dostęp 2021-02-01] (ang.).
- ↑ Revoke military awards given to Min Aung Hlaing, Burma Campaign UK [dostęp 2021-02-01] (ang.).
| Szefowie państw |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Szefowie państw nieuznawanych | |||||
| Szefowie rządów |
| ||||
| Szefowie rządów państw nieuznawanych |
|
Media użyte na tej stronie
(c) Aotearoa z polskiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Mapa polityczna Azji. Autor: Aotearoa
Autor: Sodacan, Licencja: CC BY-SA 4.0
Order of the White Elephant - 1st Class (Thailand) ribbon
.svg)
State seal of Socialist Republic of
the Union of Myanmar,
from 3 January 1974 – 19 October 1988
President Rodrigo Roa Duterte meets with Myanmar Commander-in-Chief Senior General Min Aung Hlaing at the Horizon Lake View Hotel in Nay Pyi Taw, Myanmar on March 20, 2017. Also in the photo is National Security Adviser Hermogenes Esperon Jr.
Autor: Sodacan, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ribbon for a Knight Grand Cross of the Most Noble Order of the Crown of Thailand (Thailand)
(c) Tatarstan.ru, CC BY 4.0
Встреча Президента Республики Татарстан Р. Н. Минниханова с Председателем Государственного административного совета, Верховным главнокомандующим Вооружёнными силами Республики Союз Мьянма старшим генералом Мин Аунгом Хлайном.