Minekaze (1919)

Minekaze
Ilustracja
„Minekaze” w Yokosuce (1932)
Klasa

niszczyciel

Typ

Minekaze

Historia
Stocznia

Maizuru

Położenie stępki

20 kwietnia 1918

Wodowanie

8 lutego 1919

 Dai-Nippon Teikoku Kaigun
Wejście do służby

29 maja 1929

Zatopiony

10 lutego 1944

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

1366 t

Długość

102,5 m

Szerokość

9,04 m

Zanurzenie

2 m

Napęd
2 turbiny parowe o mocy 38 500 KM
Prędkość

35 węzłów

Zasięg

3600 Mm

Uzbrojenie
2 działa 120 mm
10 działek 25 mm
36 bomb głębinowych
20 min
Wyrzutnie torpedowe

podwójna wyrzutnia torpedowa 533 mm

Załoga

148

Minekaze (jap. 峯風 pol. "wiatr ze szczytu" lub "halny")niszczyciel zbudowany dla Cesarskiej Marynarki Wojennej Wielkiej Japonii na początku XX wieku, prototypowa jednostka swojego typu. Okręt uczestniczył w drugiej wojnie chińsko-japońskiej w latach trzydziestych, a w czasie wojny na Pacyfiku eskortował konwoje na wodach macierzystych i na Morzu Wschodniochińskim. Został zatopiony przez amerykański okręt podwodny USS „Pogy” na początku 1944 r. w pobliżu Tajwanu.

Projekt i opis

Typ Minekaze został zaprojektowany do szybszego pływania, niż jego poprzednik – typ Kawakaze. Okręty te miały 102,5 m długości, 9,04 m szerokości i średnie zanurzenie 2,09 m. Wyporność standardowa wynosiła 1366 ton (1344 długich ton), a pełna 1676 ton (1650 długich ton). Był on napędzany przez dwie turbiny parowe o łącznej mocy 38 500 KM (28 700 kW), do prędkości 39 węzłów (72 km/h). Miały one zasięg 3600 mil morskich (6700 km) przy 14 węzłach (26 km/h). Ich załoga składała się z 148 oficerów i marynarzy.

Podstawowym uzbrojeniem „Minekaze” były cztery armaty kal. 120 mm w pojedynczych wieżach: po jednej przed nadbudówką, między dwoma kominami, jedna za tylnym kominem i ostatnia za rufową nadbudówką. Były one ponumerowane od '1' do '4' od przodu do tyłu. Miał też trzy podwójne wyrzutnie torped 533 mm: jedną na pokładzie między przednią nadbudówką a przednim działem i dwie między trzecim, a czwartym działem. Mógł również przenosić 20 min, a także trał.

W latach 1937-1938 „Minekaze” był jednym z okrętów, którym wzmocniono kadłub, dodano osłony kominów i zmniejszono pojemność zbiornika paliwa do 279 ton. Na początku wojny, armaty nr 2 i nr 3 i dwie tylne wyrzutnie torped zostały zdemontowane. W zamian zamontowano cztery wyrzutnie bomb głębinowych z zapasem 36 bomb głębinowych i 10 lekkich działek przeciwlotniczych 25 mm. Zmiany te zmniejszyły jego prędkość do 35 węzłów (65 km/h).

Budowa i służba

„Minekaze”, zbudowany w stoczni Maizuru, był pierwszym okrętem typu Minekaze. Stępkę pod niego położono 20 kwietnia 1918 r., zwodowano go 8 lutego 1919 roku, a do służby wszedł 29 maja 1920 roku. Po wejściu do służby, „Minekaze” został wraz z bliźniaczymi „Sawakaze”, „Okikaze”, i „Yakaze” włączony do 2. Dywizjonu Niszczycieli w ramach 2. Floty.

W 1930 roku 2. Dywizjon Niszczycieli został przeniesiony do 1. Floty jako eskorta lotniskowca „Akagi”. Podczas incydentu szanghajskiego w 1932 roku, „Minekaze” odbywał patrole po rzece Jangcy w Chinach. W latach 1937-1938 „Minekaze” patrolował wybrzeże północnych i centralnych Chin, uczestnicząc w drugiej wojnie japońsko-chińskiej.

Wojna na Pacyfiku

Podczas ataku na Pearl Harbor 7 grudnia 1941 roku, „Minekaze” służył w Korei. Został przeznaczony do patrolowania Cieśniny Cuszimskiej i Wysp Kurylskich. Od kwietnia 1942 roku „Minekaze” został przeniesiony do Sasebo w celach patrolowych. Na koniec września, niszczyciel eskortował konwoje na Saipan, Тruk i do Rabаul. Od końca listopada 1942 r. do lutego 1944 roku patrolował Morze Wschodniochińskie. 1 lutego 1944 roku „Minekaze” został przeniesiony do 1. dywizji konwojowej. Cztery dni później statek opuścił Moggi eskortując konwój, który zmierzał do Takao. Konwój został zauważony przez okręt podwodny USS „Pogy” u wschodniego wybrzeża Tajwanu. „Minekaze” został storpedowany i zatonął 10 lutego 1944 roku, około 11 km na południowy wschód od Wu-Shi-Pi (23°12'N 121°30'Е). 31 marca 1944 roku „Minekaze” został skreślony z listy floty.

Źródła

  • R. Gardiner & R. Gray: Conway's All the World's Fighting Ships: 1906–1921. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1984. ISBN 0-85177-245-5.
  • Stephen Howarth: The Fighting Ships of the Rising Sun: The Drama of the Imperial Japanese Navy, 1895–1945. Atheneum, 1983. ISBN 0-689-11402-8.
  • Hansgeorg Jentschura, Dieter Jung & Peter Mickel: Warships of the Imperial Japanese Navy, 1869–1945. Annapolis, Maryland: United States Naval Institute, 1977. ISBN 0-87021-893-X.
  • Allyn D. Nevitt: „IJN Okikaze: Tabular Record of Movement”. Long Lancers. Combinedfleet.com. Dostęp 30 lipca 2017.
  • Anthony J. Watts & Brian G. Gordon: The Imperial Japanese Navy. Garden City, New York: Doubleday, 1971. OCLC 202878.
  • M.J. Whitley: Destroyers of World War Two. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1988. ISBN 0-87021-326-1.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Japanese destroyer Minekaze Yokosuka Showa 7.jpg
Imperial Japanese Navy destroyer Minekaze at Yokosuka.