Miniewicze (obwód grodzieński)
.jpg) (c) desukov, CC BY 3.0 Mogiła powstańców styczniowych | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Wysokość | 2009 m n.p.m. |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy | +375 1515 |
| Kod pocztowy | 231607[2] |
| Tablice rejestracyjne | 4 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
 53°30′49″N 24°10′34″E/53,513611 24,176111 | |
Portal  Białoruś | |
Miniewicze (biał. Мінявічы, ros. Миневичи) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie mostowskim, w sielsowiecie Łunna.
Geografia
Miejscowość położona nad Niemnem, na wschód od Bohatyrowicz, 31 km na północny zachód od Mostów, 29 km na południowy wschód od Grodna, 10 km na południe od Skidla, leżącego po drugiej stronie rzeki.
Historia
W XVIII w. majątek Kamieńskich[3] leżący w powiecie grodzieńskim województwa trockiego, a po 1793 – w województwie grodzieńskim, Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Po III rozbiorze pod władzą rosyjską.
W czasie powstania styczniowego właściciel Miniewicz, Jan Kamieński, był z ramienia Rządu Narodowego mianowany cywilnym naczelnikiem powiatu grodzieńskiego. Za swoją działalność został skazany na karę śmierci, wyrok jednak zamieniono na zesłanie w rejon Omska[3].
Dwór Kamieńskich w Miniewiczach stał się pierwowzorem Korczyna, a Jan Kamieński pierwowzorem Benedykta Korczyńskiego z powieści Elizy Orzeszkowej „Nad Niemnem”[3]. Tu powstały liczne rozdziały utworu, tu też znajduje się mogiła powstańców styczniowych[4][5][6][3].
Janowi Kamieńskiemu po powrocie z zesłania udało się odzyskać część skonfiskowanego majątku na rzecz córek, z których Stanisława wyszła za mąż za Klemensa Strzałkowskiego, wnosząc mu we wianie Miniewicze.
W XIX/XX w. miejscowość znajdowała się w gminie Łunna w powiecie grodzieńskim guberni grodzieńskiej[7].
Dwór Strzałkowskich w Miniewiczach został spalony w 1915 r. podczas I wojny światowej[3].
W okresie międzywojennym wieś i majątek Miniewicze leżały w gminie Łunna w powiecie grodzieńskim województwa białostockiego II RP[8].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 87 osób, wszystkie były wyznania prawosławnego. Jednocześnie 13 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 74 białoruską. Było tu 12 budynków mieszkalnych[9].
Miejscowość należała do parafii prawosławnej i rzymskokatolickiej w Łunnej. Podlegała pod Sąd Grodzki w Skidlu i Okręgowy w Grodnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Łunnej[10].
Po agresji ZSRR na Polskę właściciele majątku w Miniewiczach, sędziwy Klemens Strzałkowski i jego syn Kazimierz, zostali 24 września 1939 r. wyprowadzeni z dworu w Bohatyrowiczach przez bojówkę komunistyczną i rozstrzelani w grupowej egzekucji niedaleko Kwasówki[3].
Po II wojnie światowej w granicach Białoruskiej SRR i od 1991 r. w niepodległej Białorusi.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku (ros.).
- ↑ Почтовые коды РБ (индексы) (ros.). zip.belpost.by. [dostęp 2014-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-28)].
- ↑ a b c d e f Miniewicze. Pamiecdlapokolen.pl. [dostęp 2014-07-25].
- ↑ Regina Skibińska: Nadniemeńskim szlakiem Jana i Justyny. „Rzeczpospolita”, 2009-08-26. [dostęp 2014-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-28)].
- ↑ Stanisław Poczobut Odlanicki: Przewodnik „Wędrówki po Grodzieńszczyźnie” – Szlak 2: Śladami Elizy Orzeszkowej. Kresy24.pl. [dostęp 2014-07-25].
- ↑ Stanisław Poczobut: Miniewicze. Kresy.pl. [dostęp 2014-07-25].
- ↑ Miniewicze, pow. grodzieński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 337.
- ↑ Gmina wiejska Łunna. Radzima.net. [dostęp 2014-07-25].
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 39.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1055.
Linki zewnętrzne
- Miniewicze, pow. grodzieński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 337.
- Miniewicze - zabytki - zdjęcia. Radzima.org. [dostęp 2014-07-25].
- Miniewicze. Pamiecdlapokolen.pl. [dostęp 2014-07-25].
Media użyte na tej stronie
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Adobe Illustrator., Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Grodno region
Equirectangular projection. Geographic limits of the map:
- N: 55.03° N
- S: 52.71° N
- W: 23.45° E
- E: 26.75° E
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Belarus
Mapa okolic, w których toczy się akcja "Nad Niemnem". Źródło: Mapa Taktyczna Polski 1:100 000, (XVII-16) GRODNO (WSCHÓD), 1926