Minimum Spörera
Minimum Sporera – okres małej aktywności słonecznej, trwający od około 1420 do 1570 roku (lub 1460 - 1550[1]). Istnienie tego minimum zostało wywnioskowane na podstawie badań obfitości izotopu węgla 14C w słojach drzew, którego w okresie mniejszej aktywności Słońca wytworzyło się więcej niż w innych okresach. Minimum nazwano nazwiskiem niemieckiego astronoma Gustawa Spörera, badacza plam słonecznych.
Minimum Spörera i późniejsze minimum Maundera skorelowano z historycznymi opisami mroźnych zim, a zatem i niższych średnich temperatur na Ziemi. Sformułowano hipotezę o wpływie niskiej aktywności słonecznej na ziemski klimat i globalną średnią temperaturę, nie konstruując jednak fizycznego modelu wpływu aktywności słonecznej na zmiany klimatu.
Przypisy
- ↑ Szymon Gburek. Rytmy Słońca. „Wiedza i Życie”. Sierpień 1999 (pol.).
Media użyte na tej stronie
(c) Leland McInnes z angielskojęzycznej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Changes in the 14C record, which are primarily (but not exclusively) caused by changes in solar activity. Note that "before present" is used in the context of radiocarbon dating, where the "present" has been fixed at 1950.