Minister-rezydent

Minister-rezydent – ranga dyplomatyczna o charakterze historycznym.

Wprowadzona została przez Protokół akwizgrański[1] podczas kongresu w 1818 r. jako sytuowana pomiędzy posłem a chargé d’affaires. W praktyce ministrowie-rezydenci ustanawiani byli głównie w protektoratach i krajach zależnych i z czasem, jako klasa szefów misji stracili na znaczeniu. Rangi tej nie przewiduje Konwencja wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych z 1961 r.

Przypisy

  1. ↑ Stanowiący uzupełnienie Regulaminu wiedeńskiego z 1815 r.

Bibliografia

  • Remigiusz Bierzanek, Janusz Symonides: Prawo międzynarodowe publiczne. Wyd. 8. Warszawa: LexisNexis, 2008, s. 175-176. ISBN 978-83-7334-294-1.
  • Wiesław Dobrzycki: Geneza, funkcjonowanie i upadek systemu wiedeńskiego. W: Wiesław Dobrzycki: Historia stosunków międzynarodowych 1815-1945. Wyd. X. Wydawnictwo Naukowe Scholar, 2007, s. 38. ISBN 978-83-7383-062-2.