Ministerstwo Budownictwa (1956–1957)

Ministerstwo Budownictwa – urząd ministra, centralny organ administracji rządowej, członek Rady Ministrów, powołany w celu kierowania i zarządzania całokształtem spraw związanych z budownictwem.

Powołanie urzędu

Na podstawie dekretu z 1956 r. o utworzeniu urzędu Ministra Budownictwa ustanowiono nowy urząd[1].

Zakres działania urzędu

Do zakresu działania urzędu należały sprawy;

  • projektowania i realizacji budownictwa ogólnego w miastach i osiedlach,
  • projektowania i realizacji budowy zakładów, urządzeń i instalacji przemysłowych, energetycznych, wielkich budowli wodnych oraz urządzeń żeglugowych i inżynieryjnych,
  • realizacji budownictwa wiejskiego,
  • prowadzenia zakładów usługowych i wytwórczych związanych z budownictwem,
  • normowania technicznego w budownictwie.

Zniesienie urzędu

Na podstawie ustawy z 1957 r. o zmianach w organizacji i zakresie działania naczelnych organów administracji państwowej w niektórych gałęziach przemysłu, budownictwa i komunikacji zniesiono urząd Ministra Budownictwa[2].

Przypisy

  1. Dz.U. z 1956 r. nr 28, poz. 128: Dekret z dnia 5 lipca 1956 r. o utworzeniu urzędu Ministra Budownictwa.
  2. Dz.U. z 1957 r. nr 17, poz. 86: Ustawa z dnia 22 marca 1957 r. o zmianach w organizacji i zakresie działania naczelnych organów administracji państwowej w niektórych gałęziach przemysłu, budownictwa i komunikacji.