Ministerstwo Budownictwa Miast i Osiedli
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia | 30 grudnia 1950 |
Data likwidacji | 5 lipca 1956 |
Siedziba |
Ministerstwo Budownictwa Miast i Osiedli – polskie ministerstwo istniejące w latach 1950–1956, powołane w celu kierowania i zarządzania całokształtem spraw związanych z budownictwem miast i osiedli. Minister był członkiem Rady Ministrów.
Powołanie urzędu
Na podstawie ustawy z 1950 r. o organizacji władz i instytucji w dziedzinie budownictwa powołano urząd Ministra Budownictwa Miast i Osiedli oraz Ministra Budownictwa Przemysłowego w miejsce zniesionego urzędu Ministra Budownictwa[1].
Ministrowie
- Roman Piotrowski (1951–1956)
Zakres działania
Do zakresu działania urzędu należały sprawy:
- realizacji podstawowego budownictwa miejskiego i osiedlowego,
- budowli, których realizacja nie podlega zakresowi działania innych ministrów,
- ogólnego planowania, budowy, rozbudowy i przebudowy miast i osiedli,
- projektowania w zakresie budownictwa miejskiego i osiedlowego,
- nadzoru nad planowaną rozbudową miast i osiedli,
- nadzoru budowlanego i uprawnień budowlanych na podstawie przepisów prawa budowlanego,
- prowadzenia zakładów usługowych i wytwórczych związanych z produkcją budowlaną dla celów budownictwa miejskiego i osiedlowego,
- inne sprawy budownictwa nie zastrzeżone właściwości innych władz naczelnych oraz Komitetu do Spraw Urbanistki i Architektury.
Zniesienie urzędu
Na podstawie ustawy z 1956 r. o utworzeniu urzędu Ministra Budownictwa zniesiono urząd Ministra Budownictwa Miast i Osiedli[2].
Przypisy
- ↑ Ustawa z dnia 30 grudnia 1950 r. o organizacji władz i instytucji w dziedzinie budownictwa. Dz.U. z 1950 r. nr 58, poz. 523
- ↑ Dekret z dnia 5 lipca 1956 r. o utworzeniu urzędu Ministra Budownictwa. Dz.U. z 1956 r. nr 28, poz. 128
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).