Ministerstwo Komunikacji

Pierwsza siedziba Ministerstwa Komunikacji przy ul. Nowy Świat 14 w Warszawie

Budynek ministerstwa w perspektywie alei 3 maja, po przeciwnej stronie Nowego Światu gmach Banku Gospodarstwa Krajowego

Nowy gmach Ministerstwa Komunikacji przy ul. Tytusa Chałubińskiego 4/6

Ministerstwo Komunikacji – polskie ministerstwo istniejące w latach 1926–1939, 1945–1951, a następnie w latach 1957–1987.

Ministrowie

w latach 1926–1939

• 1926–1928 – Paweł Romocki
• 1928–1932 – Alfons Walenty Kühn
• 1932–1935 – Michał Butkiewicz
• 1935–1939 – Juliusz Ulrych

w latach 1944–1951

• 1944 – Jan Michał Grubecki
• 1944–1951 – Jan Rabanowski

w latach 1957–1987

• 1957–1960 – Ryszard Strzelecki
• 1960–1963 – Józef Popielas
• 1963–1969 – Piotr Lewiński
• 1969–1976 – Mieczysław Zajfryd
• 1977 – Tadeusz Bejm
• 1977–1981 – Mieczysław Zajfryd
• 1981–1987 – Janusz Kamiński

Chronologia nazw resortu

• 1919–1924 – Ministerstwo Kolei Żelaznych
• 1924–1926 – Ministerstwo Kolei
• 1926–1939 – Ministerstwo Komunikacji
• 1944 – Resort Komunikacji, Poczt i Telegrafów
• 1944–1945 – Resort Komunikacji
• 1945–1951 – Ministerstwo Komunikacji
• 1951–1957 – Ministerstwo Kolei oraz Ministerstwo Transportu Drogowego i Lotniczego^[1]
• 1957–1987 – Ministerstwo Komunikacji^[2]
• 1987–1989 – Ministerstwo Transportu, Żeglugi i Łączności
• 1989–2001 – Ministerstwo Transportu i Gospodarki Morskiej
• 2001–2005 – Ministerstwo Infrastruktury
• 2005–2006 – Ministerstwo Transportu i Budownictwa
• 2006–2007 – Ministerstwo Transportu
• 2007 – Ministerstwo Infrastruktury

Zobacz też

• Kategoria:Urzędnicy Ministerstwa Komunikacji II Rzeczypospolitej
• Ministerstwo Transportu i Budownictwa
• Ministerstwo Transportu i Gospodarki Morskiej

Przypisy