Minjung

Ten artykuł od 2009-10 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Król Goguryeo Minjung (? – 48) – czwarty król Goguryeo, największego spośród Trzech Królestw Korei. Panował w latach 44-48. Był piątym synem drugiego władcy króla Yuriego. Informacje o jego życiu pochodzą głównie z koreańskich kronik Samguk Sagi i Samguk Yusa.

Pochodzenie

Według Samguk Sagi Hae Saek-ju był piątym synem króla Yuriego, wnukiem założyciela państwa Jumonga i bratem poprzedniego króla Daemusina. Po śmierci brata został nowym królem, z uwagi na młody wiek następcy tronu księcia Hae U (następnego króla Mobon). Kronika Samguk Yusa twierdzi natomiast, że Saek-ju był synem króla Daemusina i bratem Hae U. Ta teoria jest uznawana w chwili obecnej za mało prawdopodobną^[1].

Panowanie

Panowanie Minjunga nie trwało długo^[2], potrafił on jednak utrzymać pokój wewnątrz kraju i nie wdawać się w konflikty z państwami ościennymi. Po panowaniu Daemusina, które składało się z niekończących się wojen, ten kilkuletni okres spokoju pozwolił skonsolidować państwo i umocnić je wewnętrznie.

W czasie panowania Minjunga doszło w Goguryeo do kilku katastrof naturalnych. W roku 46 wschodnie prowincje kraju nawiedziła powódź. Doprowadziło to do masowych ucieczek w głąb państwa i do klęski głodu. Minjung rozkazał otworzyć królewskie magazyny i rozdysponować żywność między głodującą ludność.

Rodzina

• Ojciec: Yuri
• Matka: nieznana

• Dzieci: brak informacji

Śmierć i dziedzictwo

W roku 48, po czterech latach panowania, król zachorował i zmarł. Na łożu śmierci poprosił, by pochować go w grocie, którą jakiś czas wcześniej odwiedził^[3]. Jego życzenie zostało spełnione. Tron przeszedł na jego bratanka, Hae U, który panować miał jako Mobon^[4].

Przypisy

Bibliografia

• Kichung Kim, An introduction to classical Korean literature, New York 1996.
• Ki-baik Lee, A new history of Korea, Harvard 1984.
• Ogarek-Czoj H., Pradzieje i legendy Korei, Warszawa 1981.
• Ogarek-Czoj H., Mitologia Korei, Warszawa 1988.
• Rurarz P. J., Historia Korei, Warszawa 2005.
• Seth J.M., A concise history of Korea: from the neolithic period through the nineteenth century, Lanham 2006.
• Warneńska M., U podnóża Gór Diamentowych, Warszawa 1966.